Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

 

 

 

UWAGA!

W czwartki Wielkiego Postu, zgodnie z kan. 1252 § 3, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Jutro przypada piątek Suchych Dni tzw. Wiosennych, w którym obowiązuje POST ŚCISŁY (kan. 1252 § 2). Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście. 

 

 

 

 

 

 

Rozmyślanie XXVI o Męce Chrystusowej.

PIŁAT ROZKAZAŁ PANA JEZUSA UBICZOWAĆ.

I. O wielkości tej kaźni wnioskujemy z zamiaru i rozkazu Piłata,

II. ze złośliwości katów.

 

 

,,Nie znalazłem w Nim nic godnego śmierci, ukarzę Go więc i wypuszczę” — (Łuk. 23, 22).

 

I. — Piłat był przekonany o niewinności Pana Jezusa, ale haniebne postąpienie żydów udaremniło jego pierwszy sposób wydostania  Pana Jezusa na wolność. Umyślił więc innym sposobem uratować Go od śmierci. Kazał Go ubiczować, aby w ten sposób nasycić nienawiść nieprzyjaciół Pana Jezusa i ich złość. Jakże okrutną musiała być owa kara chłosty, jeśli jak Piłat zamierzał, miała zaspokoić wściekłość żydów i pobudzić ich serca do litości. Kto potrafi zrozumieć fizyczne i duchowe Cierpienia Pana Jezusa podczas tej katuszy, przewyższające znowu wszystkie dotychczas wycierpiane! Piłat chciał ratować niewinnego Pana Jezusa, ale równocześnie nie chciał zrazić sobie zapalczywych żydów. W ten sposób zgotował Synowi Bożemu nowy ból i hańbę. Wzgląd na ludzi popchnął go z jednej niesprawiedliwości w drugą, aż w końcu doprowadził go do wydania na Pana Jezusa wyroku, najniesprawiedliwszego wyroku śmierci.

Jako zasadę stałego postępowania przyjąć należy tylko wzgląd na Pana Boga. W przeciwnym razie zawsze ucierpią na tym: sumienie, zachowanie Przykazań Bożych i Reguły. Również ucierpi na tym miłość bliźniego. Napomina nas wprawdzie Pismo Święte, abyśmy roztropnymi byli jak węże (zob. Mt 10, 16), ale miarą tego nie może być wzgląd ludzki lecz miłość Boża, ta miłość, która wszystkich chce przywieść do Pana Jezusa, pozyskać dla Niego. „Bo gdybym się chciał podobać ludziom, mówi Święty Paweł Apostoł,  nie byłbym sługą Chrystusa” (Gal 1, 10).

 

II. — Kara chłosty była okrutna. Wnioskujemy to z tego, że nie wolno było jej wymierzać obywatelom rzymskim, oraz z dzikości katów, którzy w rozkazie namiestnika znaleźli upragnioną sposobność nasycenia swej krwiożerczości na Panu Jezusie. Niewinność Jego rozjątrzała grzeszność. Więc dali wolny upust okrucieństwu swemu. Mieli rozkaz wyraźny, wypełnili go więc w straszliwy sposób.

Rozważmy tę scenę. Pan Jezus, wcielona niewinność, obnażony i przywiązany za Ręce i Nogi do słupa na dziedzińcu. Dzicy służalcy, kaci z zamiłowania, biją Go z wściekłością straszliwymi rózgami. Za nimi szalejący tłum ludu, który chce nasycić swe pragnienie krwi. Piekielne duchy pełne nienawiści do Syna Bożego, wytężają wszystkie siły, by przez podszepty katusza ta wypadła straszliwie i aby zachwiała cierpliwość Pana Jezusa i Jego Świętą Wolę zbawienia świata, wyrwania ludzi z ich władzy. Im gwałtowniejsze jednak były razy biczujące Jego niewinne Ciało, tym większa Jego ofiarność. Uderzenia miały pewną liczbę, wściekłość katów pewną miarę, ale Miłość Zbawiciela do ludzi nie znała żadnej miary, ani żadnych granic.

Jeśli więc nas nawiedzą jakie cierpienia cielesne albo duchowe, patrzmy na Zbawiciela biczowanego. Obraz Jego cierpienia niech będzie dla nas nauką królewskiej drogi krzyża. Ona będąc drogą samego Zbawiciela, najpewniej nas z Nim połączy w wieczności.

 

 

Modlitwa.

O Najsłodszy Panie! Jak okrutnie się z Tobą obchodzą. Czy mogę być nieczuły, gdy Cię widzę wśród wściekłych katów? Ale jestem tak słaby, że bez Twej pomocy nawet nie mogę Ci należycie podziękować. Daj więc, błagam, czułe, do dobrego skłonne serce, abym mógł dziękować Ci nieustannie za tyle poniesionych dla mnie razów. Oczyść serce moje Krwią wylaną dla mnie tak obficie, umocnij mnie Łaską, żebym dla Twojej Miłości wszystko cierpliwie znosił, i w godzinach mego cierpienia pomniał na Twoją, pełną Tajemnic Mękę. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Bolesnej w miesiącu lutym ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lutowe ku czci Matki Boskiej Bolesnej – Dzień 22.
  2. poznania Nauki o okresie wielkopostnym: Nauki katolickie o Wielkim Poście.
  3. uczczenia Tajemnicy Odkupienia w Wielkim Poście: Nabożeństwo na okres Wielkiego Postu.
  4. uczczenia Męki Pańskiej: Nabożeństwo do Męki Pańskiej.
  5. lektury czytania wielkopostnego: Czytania wielkopostne o Matce Boskiej Bolesnej — dzień 9

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024