Przewodnik prawdziwej pobożności

 

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

 

Zobacz imprimatur

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

UWAGA!

W poniedziałki Wielkiego Postu zgodnie z kan. 1252 § 3, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście. 

 

 

 

 

I. Wyobrażę sobie, że staję wobec Trybunału Pana Boga, od Którego mam być sądzonym.

II. Będę prosił o Łaskę, bym poznał siebie i sam siebie sądził według rady Apostoła (I. Kor. II, 31).

 

 

I. Punkt.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Trzy rzeczy czynią Sąd, które­mu zaraz po śmierci poddać się musimy, stra­sznym: tj. Osoba Sędziego, rachunek, który zdać musimy i Wyrok. Przez pokutę możemy Osobę Sędziego przychylną sobie uczynić. Sędzią naszym będzie Pan nasz Jezus Chrystus — Bóg; ten Sam, Któregośmy w złości zapoznali, obrażali, znieważali… tak często… z tak niepo­jętą zuchwałością… w Jego Obecności… wtedy nawet, gdy nas Swymi Dobrodziejstwami obsypywał… Teraz jest On Panem Bogiem Miłosierdzia, teraz gotów za najmniejszym znakiem żalu darować obrazę i udzielić przebaczenia; lecz wówczas, po śmierci będzie już tylko Panem Bogiem Sprawiedliwości i pomsty. Jego Miłosierdzie było bez granic, Nieskończone, jego Sprawiedliwość będzie również Nieskończona: najmniejszy błąd, nawet taki, jak próżne słowo. On sam to mówi, nie ujdzie Jego uwagi, nie pozostanie bez kary. Myśli te napełniały świątobliwego Hioba zbawienną bojaźnią. Co bym czynił, mówi on, gdy Bóg na sąd powstanie?
A gdy spyta, co mu odpowiem? (Ks. XXXI, 14).

ZASTOSOWANIE. Czego się masz spodziewać, a raczej czego obawiać od twego Sędziego, ty, który może przez dłuższy czas żyłeś w stanie duchowej obojętności, zaślepiającej człowieka co do liczby i ciężkości swych grzechów i utrzy­mującej go w fałszywym spokoju? Cóż więc masz czynić? Sam Pan Jezus cię naucza: Zgódź się, mówi z przeciwnikiem twoim rychło, pókiś z nim jest w drodze życia tego (Mat. VI, 25); z przeciwni­kiem tzn. wedle wykładu Św. Augustyna, z Panem Bo­giem, Który cię ma sądzić i Którego przez grzech przeciwnikiem się stałeś. Możesz to uczynić (tj. pogodzić się z tym przeciwnikiem — Panem Bogiem), uni­żając się, jak mówi Piotr Święty, pod mocną Ręką Bożą (I, V, 6) i pokutując (Dz. Ap. III, 19).

UCZUCIA [**]. Uznaj w pokorze wszystkie twe nie­wierności i niewdzięczności. — Żałuj za nie i ofiaruj szczerą pokutę.

POSTANOWIENIE [***]. Wytrwaj w pokutnych ćwi­czeniach i umartwieniach, któreś sobie był nało­żył w pierwszy poniedziałek Postu Wielkiego.

 

 

PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503

 

 

II. Punkt.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*].  Przez pokutę możemy sobie lżejszym uczynić zdawanie rachunku w Dzień Sądu. Rachunek to będzie bardzo suro­wy! Wszystko będzie przeglądał i badał Ten, które­mu nic nie było ukryte: czas stracony na rze­czach próżnych, opuszczenie dobrego, dopuszczenie się złego, wszystkie nasze myśli, intencje, nasze słowa, uczynki, i co dla nas Chrześcijan Kato­lików najstraszniejsze, wszystkie środki, których nam Pan Bóg dla naszego zbawienia i uświęcenia każdego dnia i każdej chwili hojnie udzielał. Sąd bowiem będzie tym ostrzejszy, im więcej Łask otrzy­maliśmy, mówi Św. Cyprian, opierając się na tych Słowach Pana naszego Jezusa Chrystusa: Od każdego, któremu wiele dano, wiele żądać będę. (Łuk. XII, 48).

ZASTOSOWANIE. Myśli te napełniały strachem i bojaźnią nawet pokutujących pustelników. Ni­gdy nie sądzili, iż już dostatecznie swoją prze­szłość odpokutowali, a w tym ucisku serca znajdowali niejaką ulgę jedynie tylko we łzach i ostrościach pokuty, pokuty nieustannej aż do ostatniego dnia życia swojego. Naśladuj ich — staraj się przez życie pokutnicze i umartwione lżejszym sobie uczynić zdanie rachunku tak bardzo obciążonego twoimi grzechami, błędami i twoim zaniedbaniem się, uczyń to ze szczególniejszą wielkodusznością, osobliwie w tym świętym czasie ogólnej pokuty i przebłagania, tym bardziej, iż już dwie trzecie jego części minęły.

UCZUCIA. Odwróć Oblicze Twoje, Panie, od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje (Ps. 51/50/).

POSTANOWIENIE. Takie samo, jak w punkcie poprzednim.

 

 

III. Punkt.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*].  Przez pokutę możemy so­bie zapewnić przychylny Wyrok. Wyrok, który ogłosi Sędzia w On Dzień będzie nieodwo­łalny na zawsze — Wyrok wiecznego życia, albo wiecznej śmierci! Pierwszym z nich Chwała niewypowiedziana i rozkosze Nieba będą zape­wnione duszy sprawiedliwego na zawsze, chociaż do czasu może być wykluczona od nich i zatrzy­mana w Czyśćcu; drugim Wyrokiem będzie dusza grzesznika, który umarł nie czyniąc pokuty, wydana szatanowi, aby cierpiała wieczne męki w piekle!

ZASTOSOWANIE. Pragniesz gorąco należeć do Wybranych, a nawet do dusz uprzywilejowanych, które natychmiast po opuszczeniu tego świata wcho­dzą w posiadanie niebieskich rozkoszy i od cie­bie to tylko zależy i od Łaski Bożej. Staraj się żyć jako gorliwy Chrześcijanin i nieustanną pokutą lub umartwieniem zmazać wszystkie plamy, którymi twa dusza jeszcze jest skalana To je­dyny skuteczny środek do spełnienia twych pra­gnień. Ach, jakże szczęśliwym czuć się będziesz w godzinę śmierci, gdy użyjesz tego środka! Dlaczegóż nie miałbyś tego uczynić?

ROZMOWA DUSZY [****] z Panem Jezusem za nas pokutu­jącym.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Św. Józefa w miesiącu marcu ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo marcowe ku czci Św. Józefa, Oblubieńca NMP – dzień 18.
  2. poznania Nauki katolickie o Wielkim Poście.
  3. uczczenia Tajemnicy Odkupienia w Wielkim Poście: Nabożeństwo na okres Wielkiego Postu.
  4. uczczenia Męki Pańskiej: Nabożeństwo do Męki Pańskiej.
  5. lektury czytania wielkopostnego: Czytania wielkopostne o Matce Boskiej Bolesnej — dzień 34

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1)Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024