Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobrażę sobie Pana naszego Jezusa Chrystusa, wykładającego to podobieństwo.
II. Prosić będę o Łaskę, bym się przejął jej znaczeniem i odniósł pożytek duchowny.
I. Punkt.
Znaczenie i ogólne zastosowanie podobieństwa.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. „Podobne się stało Królestwo Niebieskie (czyli Kościół z członkami Swoimi) człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej. A gdy ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał kąkolu między pszenicą, i odszedł. A gdy urosła trawa i owoc uczyniła, tedy się ukazał i kąkol… A słudzy rzekli mu: Chcesz, iż pójdziemy i zbierzemy go? I rzekł: Nie, byście snać zbierając kąkol, nie wykorzenili zaraz z nim i pszenicę. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa, a czasu żniwa rzeknę żeńcom: Zbierzcie pierwej kąkol, a zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego” (Mat. XIII).
ZASTOSOWANIE. Zastanowiwszy się uważnie nad tą przypowieścią, która wyszła z Ust Zbawiciela naszego, rozważaj wytłumaczenie, czyli zastosowanie jakie jej Sam dać raczył na prośbę Swoich Uczniów: „Ten, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. A rolą jest świat. A dobre nasienie, ci są synowie królestwa. A kąkol, są synowie złego. A nieprzyjaciel, który go nasiał jest diabeł. A żniwo jest dokonanie świata. A żeńcy są Aniołowie… Pośle Syn Człowieczy Anioły swoje, a zbiorą z królestwa jego wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość. I wrzucą je w piec ognisty. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Tedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce w Królestwie Ojca ich” (Mat. XIII). Dziękuj Chrystusowi Panu, że tak obficie zasiał w sercu twoim szacowne ziarno Łaski i że cię uchronił od zgubnej przymieszki kąkolu, czyli zepsucia światowego. Jednakże nie bądź i ty bez obawy; szatan usiłuje zasiać i ukorzenić kąkol grzechu, kąkol oziębłości, nawet w serca pobożne; czyś może sam tego nie doświadczył? Ale niechaj ta zbawienna bojaźń nie przemienia się w małoduszność; dodawaj sobie odwagi, w potrzebie myśląc o Sądzie Ostatecznym i o szczęśliwym, albo nieszczęśliwym losie tych, którzy byli wierni lub niewierni natchnieniom Łaski.
UCZUCIA [**]. Proś o poznanie siebie i nieufność we własne siły, o wielkoduszność i wytrwanie do końca.
POSTANOWIENIE [***]. Miej się na baczności przeciwko przewrotnemu duchowi świata i przeciw poduszczeniom szatana.
II. Punkt.
Szczegółowe zastosowanie podobieństwa.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Przez rolę, na której rośnie dobre i złe ziarno, rozumieć można także każdą rodzinę chrześcijańską. — W rodzinie, jak na roli, kąkol może się znaleźć i zmieszać z dobrem ziarnem, czyli innymi słowy, umysły złe i przewrotne mogą wzróść wśród członków rodziny uczciwej i odznaczającej się cnotami.
ZASTOSOWANIE. Wiele uwag praktycznych nasuwa się tutaj na myśl:
1) Jeżeli masz obowiązek czuwania nad kim, strzeż się patrzeć obojętnie na pewne błędy i wkradający się nieład pod pozorem, że to rzecz małoznaczna. Zło, tak jak kąkol, zawsze wzrasta, zawsze się posuwa i bardzo jest trudno powstrzymać jego złe następstwa, i zapobiec psuciu się tego, co dobre i cnotliwe.
2) Jeżeli masz odpowiadać tylko za siebie, a spostrzegasz ze smutkiem, że ktoś z twej rodziny lub z przyjaciół źle się prowadzi, nie uzbrajaj się przeciwko niemu w gorliwość gorzką i porywczą, bo nie wiesz, czyli nie on właśnie przyczynia się najbardziej do postępu twojego w dobrem, doświadczając cierpliwości, miłosierdzia i gorliwości twojej. A zresztą, czyż nie możesz mieć nadziei, że się kiedyś nawróci, a nawet że się stanie wzorem pokuty i pobożności?
3) Wejdź w siebie i zobacz, czy może pod pewnym względem sam nie jesteś tym kąkolem, przeciw któremu tak się niecierpliwisz i oburzasz? Niestety, słowa Zbawiciela: Widzisz źdźbło w oku brata twego, a belki w oku swoim nie widzisz — zbyt często sprawdzają się między nami; do tego stopnia zaślepia nas miłość własna. Rozważ, co wypada poprawić w twoich sądach lub w zachowaniu się i zrób stosowne postanowienia.
ROZMOWA DUSZY [****] z naszym Stwórcą, Panem i najlepszym Ojcem rodzin.
Zachęcamy do uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 3
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023