Zawartość strony
- 1
- 2 Przewodnik prawdziwej pobożności
- 3 O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych, którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
- 4 Modlitwa przed rozmyślaniem.
- 5 Podobieństwo o ziarnie gorczycznym, kwasie i o skarbie ukrytym w roli.
- 6 Podobieństwo o ziarnie gorczycznym.
- 7 Podobieństwo o kwasie.
- 8 Podobieństwo o skarbie ukrytym.
Przewodnik prawdziwej pobożności
O. Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
- Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
- Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
- Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
5.SIERPNIA.
Podobieństwo o ziarnie gorczycznym,
kwasie i o skarbie ukrytym w roli.
I. Wyobrażę sobie, że jestem między słuchaczami Pana Jezusa.
II. Prosić będę o Łaskę, abym pojętnym umysłem rozważał Słowa Pana Jezusowe i stał się lepszym.
I. Punkt.
Podobieństwo o ziarnie gorczycznym.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Rozważajmy dzisiaj jeszcze trzy podobieństwa, które nam raczył przekazać Boski nasz Mistrz dla nauki naszej i zachęcenia; a najpierw o ziarnie gorczycznym. Podobne jest Królestwo Niebieskie ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy człowiek, posiał na roli swojej. Które najmniejszej jest ze wszego nasienia. Ale kiedy urośnie, większe jest ze wszech jarzyn i stawa się drzewem. Tak iż przychodzą ptacy niebiescy i mieszkają na gałązkach jego (Mat. XIII). Pod zasłoną tego podobieństwa przepowiada Boski Zbawiciel cudowny wzrost Katolickiego Kościoła. Jakże był słaby jeszcze w Dzień Wniebowstąpienia Pańskiego! Było to ziarno nieznaczne, ale to ziarno użyźnione rosą Łaski, ciepłem apostolskiego słowa, krwią męczenników i misjonarzy, wyrosło w majestatyczne drzewo, które okrywa świat cały swoim cieniem, cieniem dobroczynnym, pod którym królowie świata i książęta światłości, owe ptaki niebieskie, szukają pokoju, którego świat dać nie może.
ZASTOSOWANIE. Pierwszym owocem tego rozważania ma być to przekonanie, że trzeba wzgardzić samym sobą, aby się stać wielkim w Oczach Boga, że fundamentem doskonałości naszej powinna być głęboka pokora; bądźmy więc w oczach własnych czymś mniejszym i więcej wzgardy godnym, jak ziarno kąkolu, a Pan Bóg ześle na dobre postanowienia i uczynki nasze rosę Łaski, którą użyźnione, wydadzą owoc obfity i pożądany. Drugim owocem ma być to wewnętrzne przekonanie, że nie znajdziemy ani odpocznienia ani spokoju duszy, ani prawdziwego szczęścia, jak tylko w pokorze.
UCZUCIA [**]. Podziwienie. — Radość. — Wdzięczność. — Wielkoduszne pragnienia.
POSTANOWIENIE [***]. Starać się będę o coraz większą pokorę.
II. Punkt.
Podobieństwo o kwasie.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Podobne jest Królestwo Niebieskie kwasowi, który wziąwszy niewiasta zakryła we trzy miary mąki, aż wszystka skwaśniała, i na chleb stała się dobrze przysposobioną (Mat. XIII). Można zastosować to podobieństwo do Przenajdroższej Krwi i Ciała Chrystusowego, Które jest nam dane w Komunii Świętej jako Święty Rozczyn. Ten Kwas Mistyczny przenika całą naszą istotę, osłabia złe skłonności, daje moc duszy naszej do wykonywania cnót nadprzyrodzonych i łączy nas w sposób niepojęty z Panem naszym Jezusem Chrystusem według tych Słów Jego Boskich: Kto pożywa Mego Ciała, we Mnie mieszka, a Ja w nim (Jan VI).
ZASTOSOWANIE. Powinniśmy z jak największym staraniem przygotowywać się na przyjęcie Tego Boskiego Kwasu. Ileż on cudów sprawia w duszy naszej! Użycza nam siły nadprzyrodzonej tak, iż stajemy się niezwyciężeni w pokusach świata, przemienia nas w ludzi według Myśli Bożej, w ludzi duchowych i świątobliwych.
UCZUCIA. Żałuj, żeś tak obojętnie przyjmował zazwyczaj Komunię Świętą. Proś o przebaczenie.
POSTANOWIENIE. Z odnowioną gorliwością zastosuj praktycznie: Sposób pobożnego przyjmowania Komunii Świętej (umieszczony na końcu tego tomu).
III. Punkt.
Podobieństwo o skarbie ukrytym.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Podobne jest Królestwo Niebieskie skarbowi skrytemu w roli, który nalazłszy człowiek, skrył, a od radości jego odchodzi i wszystko co ma przedaje, a one rolę kupuje (Mat. XIII, 44). Przystosowanie tego podobieństwa nie powinno być trudne dla chrześcijanina oświeconego w Rzeczach Bożych. Zrozumie on natychmiast, że owym skarbem ukrytym, o którym mówi Pan nasz Jezus Chrystus, to Łaska Uświęcająca, czyli święta przyjaźń z Panem Bogiem, od której zależy wieczne posiadanie Najwyższego Dobra, Chwały i Szczęścia Niebieskiego.
ZASTOSOWANIE. Przypomnij sobie, co czynili Święci Pańscy, co przecierpieli Męczennicy, aby sobie zapewnić posiadanie tego Skarbu; patrz, co czyni dzisiaj jeszcze tyle osób pobożnych, aby go bezpiecznie zachować, oto zapierają się wielkim sercem rzeczy tego świata, a nawet samych siebie; chronią się w zacisze klasztoru, aby na świecie nie być ofiarą podstępów szatańskich. A ty, co uczyniłeś, co czynisz, abyś go nabył?
ROZMOWA DUSZY [****] z Najświętszą Dziewicą. Kościół obchodzi dzisiaj Jej Święto pod Imieniem Matki Boskiej Śnieżnej.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2022