Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 Stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

 

 

I. Patrz na Świętą Rodzinę, zdążającą do Egiptu.

II. Proś o Łaskę doskonałego posłuszeństwa.

 

 

I. Punkt.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Józef i Marya są ślepo posłuszni: z zupełnym i doskonałym poddaniem Swojego rozumu. Nie pytają, dlaczego Pan Bóg, zamiast zmuszać Ich do ucieczki, nie ukróci raczej potęgi Herodowej; a jeżeli trzeba już koniecznie uchodzić, dlaczegóż nie rozkazano Im uchodzić do kraju Mędrców, gdzie byliby znaleźli uprzejme przyjęcie, ale do Egiptu, którego mieszkańcy nienawidzą narodowości żydowskiej; ani dlaczego rozkaz ucieczki nie był im dany wcześniej, aby mogli się przygotować do podróży. Pan Bóg przemówił do Nich przez Swego Wysłannika i to im wystarcza. Pragną tylko być posłusznymi, wiedząc, że największa doskonałość polega na wykonaniu tego, czego Pan Bóg żąda, dlatego, że żąda i tak, jak żąda.

ZASTOSOWANIE. Nauczmy się słuchać, jak Marya i Józef, nie tylko ochoczo, ale i ślepo, to znaczy: nie pytajmy, dlaczego ten rozkaz, dlaczego ten krzyż, którym podobało się Panu Bogu nas nawiedzić. Bo jeżeli spełniamy rozkazy dopiero po zapytaniu się o przyczynę (dlaczego?) i dlatego, że się nam dobre i pożyteczne wydają, to słuchamy raczej własnego rozsądku niż Woli Bożej, i ściśle mówiąc, już nie czynimy tego, co Pan Bóg chce, dlatego że chce i tak, jak chce. Wtedy nasza uległość i posłuszeństwo traci wiele na zasłudze.

UCZUCIA [**]. Ożywmy wiarę i wzmocnijmy odwagę w rzeczach trudnych do spełnienia, mówiąc z Panem Jezusem: Tak, Ojcze: iż się tak upodobało przed Tobą. Ita, pater: quoniam sic fuit placitum ante Te (Mat. XI).

POSTANOWIENIE [***]. Zwracaj szczególną uwagę na ostateczną przyczynę i fundament posłuszeństwa. Jest Nim Sam Pan Bóg, objawiający nam Swoją Wolę przez starszych i przełożonych naszych.

 

 

II. Punkt.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Józef i Marya słuchają bez zwłoki i nie czynią najmniejszej przerwy między odebraniem, a wykonaniem rozkazu. Skoro Józef poznał jasno Wolę objawioną przez Anioła, wstał w tej chwili, by o niej uwiadomić Maryę. Marya także natychmiast zabiera się do spełnienia rozkazu, nie prosząc nawet o jedną godzinę, aby przygotować się do podróży — podróży długiej i uciążliwej. Oddaje się opiece Józefa i Oboje wyruszają w drogę tej samej nocy, nie czekając nawet pierwszego brzasku jutrzenki. To skore, to prawdziwe posłuszeństwo jest streszczone u Św. Mateusza w tych kilku słowach: Który wstawszy wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu. (R. 11, 14).

ZASTOSOWANIE. Jest żeś równie posłuszny, jak Józef i Święta Dziewica? Jakaż twoja skorość, a raczej jaka opieszałość w spełnianiu rozkazów?! Opieszałość przy wstawaniu, opieszałość w modlitwach, w uczęszczaniu na nabożeństwa, a nawet na Mszę Świętą obowiązkową? A następnie jakie marudzenie w wypełnianiu obowiązków twojego stanu… Ile to stąd zaniedbania, jakie zamieszanie, jaki nieład w rodzinie i we wszystkich sprawach twoich!…  A następstwa tego, jak często smutne i fatalne!… Gdyby był Św. Józef nie usłuchał bezzwłocznie głosu Anioła, na jakież niebezpieczeństwa naraziłby powierzony sobie Skarb Pana Jezusa i Maryi?

UCZUCIA. Uprzytomniwszy sobie posłuszeństwo Józefa i Maryi, tak skore, a tak doskonałe w tak trudnych okolicznościach, zawstydzę się moich niedostatków i błędów w cnocie posłuszeństwa i błagać będę o przebaczenie.

POSTANOWIENIE. Starać się będę od dnia dzisiejszego być posłusznym z wielkim pośpiechem w najdrobniejszych szczegółach.

 

 

III. Punkt.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Józef i Marya posłuszni mężnie i wielkodusznie — na próżno oczekiwałbyś choć jednego słowa, choćby jednej oznaki niechęci lub boleści, spowodowanej tak nagłym opuszczeniem swoich krewnych i przyjaciół. Nie ujrzysz na Ich Obliczu najmniejszej troski, najmniejszego niepokoju o przyszłość. O! bo Pan Jezus jest z nimi — On im starczy za wszystkich i wszystko, bo są przekonani, że z Nim i przy Nim przezwyciężą wszelkie trudności, niczego im nie zabraknie i żaden wróg nie potrafi im szkodzić.

ZASTOSOWANIE. Pamiętajmy zawsze, że w nagrodę ofiary z naszej wolnej woli i rozumu, Pan Bóg zobowiązał się prowadzić nas przez przełożonych i przewodników naszych do kresu pielgrzymki — do Niebieskiej Ojczyzny. Myśl ta rozproszy wszelkie obawy, wszelkie wahania: będziemy także posłuszni mężnie i wielkodusznie, a zawsze zwycięsko pewni Pomocy Wszechmocnego, skoro trudności i przeciwności na nas uderzą, zawołamy z Apostołem: Wszystko mogę, w Tym, Który mnie umacnia (Filip. IV). Przejmijmy się tym świętym uczuciem i przechowajmy je głęboko w sercu naszym.

ROZMOWA DUSZY [****] z Aniołem, objawiającym Świętej Rodzinie rozkaz ucieczki do Egiptu, a świadkiem Jej przedziwnego posłuszeństwa. Proś Go, by ci wyjednał nie tylko dobre zrozumienie nauki zawartej w przykładzie Józefa i Maryi, ale także odwagę, byś swoje posłuszeństwo zastosował do tego niezrównanego wzoru.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie na święto Najświętszego Imienia Jezus.
  2. uczczenia Najświętszego Dzieciątka Jezus: Nabożeństwo do Najświętszego Dzieciątka Jezus.
  3. MIESIĄC NAJŚWIĘTSZEGO DZIECIĄTKA JEZUS – Dzień 30.
  4. uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus – dzień 23.
  5. uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w miesiącu styczniu Jemu poświęconym: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
  6. Oktawa modłów o jedność Kościoła – dzień 6
  7. uczczenia Tajemnicy święta dnia dzisiejszego, tj. Zaślubin Najświętszej Maryi Panny z Św. Józefem: Nabożeństwo ku czci Zaślubienia NMP z Św. Józefem.

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024