Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

 

 

UWAGA!!!

Jutro, tj. 20 grudnia, rozpoczynają się kwartalne Suche Dni Adwentowe, tzw. Zimowe, w których — zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym — obowiązuje POST ŚCISŁY (ilościowy dla osób od 21 do 60 roku życia; jakościowy od 7 roku życia).

 

 

 

Rozmyślanie.

Połączenie Boskiego Słowa z naturą ludzką

I. jest Źródłem nieskończonej wartości czynów ludzkich

II. i jest na wieki nierozerwalne.

 

 

„W Nim cała pełność Bóstwa zamieszkuje cieleśnie” — (Kol 2, 9).

 

I. — Rozważmy do jak zawrotnych wyżyn podniesioną została ludzka Natura Chrystusa Pana przez połączenie z Boską Osobą Słowa. Przez to połączenie w Chrystusie Panu jest Jedna Osoba, a dwie Natury, podczas gdy w Przenajświętszej Trójcy są Trzy Boskie Osoby, a Jedna Natura, przez co Trójca Przenajświętsza jest Jednym tylko Bogiem. Na Mocy tego połączenia Człowiek Jezus jest Prawdziwym Bogiem, a Syn Boży Prawdziwym Człowiekiem, Któremu należy się wszelka cześć, jaka Panu Bogu przystoi. Również z powodu tego połączenia wszystkie czynności, wszystkie myśli, słowa i czyny Chrystusa Pana są czynnościami Osoby Boskiej, ponieważ osobie tylko przypisuje się wszystkie czynności, jakie pochodzą od natury. Z tego wynika, że wszystkie czyny Chrystusa Pana mają wartość nieskończoną, ponieważ Pan Bóg znajduje w nich niezmierne upodobanie i odbiera przez nie cześć nieskończoną.

O Jezu, Prawdziwy Boże i Prawdziwy Człowiecze za­razem, jakże raduję się, że Twoje Najświętsze Człowie­czeństwo zostało tak wysoko wyniesione i przeobrażone w żywą świątynię, w której całe Bóstwo mieszka ciele­śnie! Cóż ja więc miłuję, jeśli Jezusa miłuję? Miłuję wtedy nie tylko, co najpiękniejsze i najmilsze między dziećmi ludzkimi, ale miłuję Samego Boga! W kim mam nadzieję, gdy w Jezusie pokładam wszystką moją ufność? Mam wtedy ufność w Człowieku, Który zarazem jest Prawdziwym Bogiem i z Miłości ku mnie przyjął naturę ludzką. Jaka to pociecha, jaka rozkosz, jaka radość dla wszystkich, którzy Jezusa prawdziwie miłują i w Nim nadzieję pokładają!

 

II. — Węzeł tego połączenia obydwóch natur jest nadto nierozerwalny. Choćby Boskie Słowo tylko na pewien czas przyjęło ludzką naturę, aby zadośćuczynić Boskiej Sprawiedliwości za nas i wykupić nas od wiecznej zguby, już by to było dowodem Nieskończonej Miłości, Dobroci i Miłosierdzia; byłoby to dla całego rodzaju ludzkiego niewypowiedzianie wielkim zaszczytem. Jednak Miłości Syna Bożego nie wystarczało tylko czasowe połączenie z naturą ludzką; On złączył się z nią na zawsze, na wieki. Naturę ludzką wyniesie na Tron Niebieski i wraz z nią zasiadać będzie po Prawicy Ojca. Teologowie wy­rażają tę Prawdę zwięzłym powiedzeniem: co Boskie Słowo raz przyjęło, z tym się już nigdy nie rozłączy. Pan nasz Jezus Chrystus pozostanie Człowiekiem na wieki.

Nierozerwalny związek Natury Boskiej i ludzkiej w Chrystusie Panu jest ideałem i prawzorem wszystkich świętych związków, jakie występują w Kościele Świętym. Podobnie jak nierozerwalnym jest związek Natury Bo­skiej i ludzkiej w Chrystusie Panu, tak nierozerwalne jest zjednoczenie Chrystusa Pana i Kościoła Świętego; podobnie ścisłym jest związek kapłaństwa z tym, który dostojeństwa do­stępuje; kapłaństwo jest wieczne. Podobnie chce Pan Bóg, abyśmy szanowali nierozerwalność ślubów zakonnych oraz nie naruszali chrześcijańskiego małżeństwa. Pan Bóg uczynił te węzły mocnymi nie dlatego, jakoby chciał nas pozbawić resztek wolności, lecz na to, abyśmy w trwałej przynależności naszej do Pana Boga mieli pociechę i przed­smak wiecznego szczęścia. Następnie w tym celu, aby zaprzysiężona i przypieczętowana wierność Panu Bogu pod­woiła wartość naszego życia, podniosła nadprzyrodzone znaczenie naszych uczynków i prac; wreszcie, aby nam pomogła do ostatecznego wytrwania w powołaniu.

 

 

Modlitwa.

O mój Jezu, gdy rozważam szczęście Twego na wieki złą­czonego z Bóstwem Człowieczeństwa, znajduję pobudkę do wytrwałości oraz nabieram nadziei, że pozostanę Ci wiernym aż do śmierci. O mój Boże, moja Miłości, moje Najwyższe Dobro! Wśród niebezpieczeństw tej ziemi, a zwłaszcza świa­dom własnej niestałości, uciekam się do Ciebie i proszę Cię przez nierozerwalny związek Natury Boskiej i ludzkiej w Chrystusie, abyś mi użyczył Łaski doskonałego zjednoczenia z Tobą. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
  2. uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
  3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 19
  4. Nowenna na cześć Bożego Narodzenia na pamiątkę oczekiwania Najświętszego Dzieciątka Jezus –Dzień czwarty.
  5. Nowenna do Najświętszej Maryi Panny przez 9 dni oczekiwania porodzenia Zbawiciela świata przed Narodzeniem Jego – dzień 4

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023