Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960 r.
UWAGA!
W poniedziałki Wielkiego Postu zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście.
Rozmyślanie.
OSTATNIE MIEJSCE.
OBECNOŚĆ BOŻA. O Jezu, Który powiedziałeś: „Nie przyszedłem, aby mi służono, ale by służyć”, naucz mnie kochać ostatnie miejsce.
Rozważanie.
1. Pan Jezus nie tylko Słowem, lecz również Przykładem pokazał nam, że przyszedł nie po to, aby Mu służono, lecz aby służyć, a raczył zachować ten Przykład na Wigilię Swojej Męki, jakby chciał go nam zostawić w Testamencie, razem ze Swoimi ostatnimi i najcenniejszymi wskazaniami. Zanim ustanowił Eucharystię, niby jakiś niewolnik „poczyna umywać nogi uczniom”, potem rzekł: „Dałem wam przykład, abyście jakom ja wam uczynił, tak i wy czynili”, albowiem „sługa nie jest większym nad pana swego, ani też wysłannik nie jest większy nad tego, który posłał” (Jan 13, 15-16). Nauka jest jasna: jeśli chcesz być uczniem Pana Jezusa, musisz jak On upokarzać się; a pamiętaj, że nie chodzi tu tylko o upokarzanie się przed Panem Bogiem, lecz także przed bliźnim. Uważać się za sługę w obcowaniu z Panem Bogiem nie jest trudno, lecz uważać się i zachowywać jak sługa w obcowaniu z bliźnim, jest rzeczą o wiele trudniejszą. A jeszcze trudniej jest pozwolić obchodzić się z sobą jak ze sługą, to znaczy bez okazywania względów czy jakiegoś uszanowania, nawet ze strony niższych od siebie. A przecież Pan Jezus, nieskończenie wyższy od wszystkich, chciał, aby się z Nim obchodzono nie tylko jak ze sługą, lecz jak z niewolnikiem, a nawet jak ze złoczyńcą.
Jak wobec Pana Boga pokora stawia cię w bezwzględnej niższości i zależności, tak wobec bliźniego każe ci zająć „ostatnie miejsce”. „Biada wam, że lubicie pierwsze miejsce w synagogach” (Łk 11, 43), powiedział Pan Jezus faryzeuszom, potępiając ubieganie się o pierwsze miejsce, o urzędy i obowiązki zaszczytne i dodał: „Gdybyś był zaproszony, idź zasiądź na miejscu ostatnim” (Łk 14, 10). O ile zależy od ciebie, w jakichkolwiek okolicznościach się znajdujesz, staraj się zawsze wybrać ostatnie miejsce, lecz zrób to z prostotą i obojętnością tak, aby nikt nie spostrzegając tego, nie przyszedł poprosić cię o przejście na pierwsze miejsce. Takiego zaproszenia oczekuj tylko od Pana Boga, nie w tym życiu, lecz w przyszłym.
2. W czasie Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus chciał dać Apostołom ostatnią naukę pokory. Podczas gdy oni rozprawiali, kto z nich ma być uważany za większego, Pan Jezus upomniał ich: „Kto jest większym pośród was, niech będzie jako mniejszy, a przełożony jako usługujący”, albowiem i Ja również „pośród was jestem jako Ten, Który usługuje” (Łk 22, 26-27). Kiedy Pan Jezus mówi o naszych stosunkach z bliźnim, zawsze kładzie nacisk na to, by każdy przybrał postawę sługi i uważał się za sługę drugich. Powiedział to, gdy przedstawił dziecię jako wzór doskonałości: „Jeśli kto chce być pierwszym, będzie ze wszystkich ostatnim i sługą wszystkich” (Mk 9, 34), a powtórzył to, kiedy ostrzegał uczniów przed naśladowaniem wyniosłego postępowania faryzeuszów: „Kto większy między wami, sługą waszym będzie” (Mt 23, 11). Jasną więc rzeczą jest naśladowcom Chrystusa Pana, że miejscem zaszczytnym i uprzywilejowanym jest miejsce sługi, i Boski Mistrz nalega, aby właśnie ci, którzy zajmują pierwsze miejsca, starali się najgorliwiej stać się sługami wszystkich.
Jeśli więc masz władzę nad twymi bliźnimi, musisz pamiętać, że została ci ona dana nie dla twojej chwały, lecz dla służenia innym. Jeśli natomiast nic cię nie wynosi nad poziom ogólny, nie staraj się wysuwać na widok; jeśli na koniec twoje miejsce jest niższe od innych, zajmuj je chętnie i nie staraj się go nigdy opuścić. Naznaczając ci miejsce pokorne, Pan Bóg Sam zatroszczył się o twoją praktykę pokory: a jest to jedna z największych Łask, jaką ci uczynił, więc staraj się odpowiedzieć jej, ćwicząc się wiele w tej cnocie.
„Jedyna rzecz, której nikt nie zazdrości, to ostatnie miejsce, mawiała Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, i tylko na nim nie ma próżności i utrapienia ducha”.
Rozmowa
„O Panie, gdy byłeś pielgrzymem na tej ziemi, powiedziałeś: Uczcie się ode Mnie, żem jest cichy i pokornego Serca, a znajdziecie odpocznienie dla dusz waszych. Otóż dusza moja znajduje odpocznienie widząc Ciebie, potężnego Króla Niebios, Który przybrał postawę i naturę niewolnika, jak upokarzasz się, posuwając się aż do umywania nóg Swoim Apostołom. Przypominam sobie wówczas te Słowa, któreś powiedział, by mnie nauczyć praktyki pokory: Dałem wam Przykład, abyście jakom Ja wam uczynił i wy czynili. Uczeń nie jest większy niż Mistrz jego… znając te rzeczy, będziecie błogosławieni, jeśli je wypełnicie. Z pomocą Twej Łaski rozumiem te słowa, o Panie, które wyszły z Twego cichego i pokornego Serca i pragnę je praktykować za Łaską Twoją.
Pragnę uniżyć się pokornie i poddać wolę swoją pod wolę drugich, nie sprzeciwiając się im w niczym i nie badając, czy mają prawo rozkazywać mi czy nie. Nikt nie miał tego prawa wobec Ciebie, a jednak Tyś był posłuszny nie tylko Najświętszej Dziewicy i Świętemu Józefowi, lecz również i Swoim oprawcom.
O Panie, nie mogłeś się uniżyć bardziej, by mnie nauczyć pokory. Pragnę dlatego odpowiedzieć na Miłość Twoją, stając na ostatnim miejscu i biorąc udział w Twoich upokorzeniach, aby mieć potem cząstkę z Tobą w Królestwie Niebieskim.
Proszę Cię, mój Zbawicielu, ześlij mi upokorzenie zawsze, ilekroć będę usiłowała wywyższyć się nad innych.
Lecz, Panie, Ty znasz słabość moją. Co rana postanawiam praktykować pokorę, a wieczorem stwierdzam, że popełniłam jeszcze wiele uchybień. Wówczas odczuwam pokusę zniechęcenia. Lecz wiem, że nawet zniechęcenie jest oznaką pychy i dlatego wolę raczej, o mój Boże, złożyć moją ufność tylko w Tobie. Ponieważ jesteś Wszechmocny, racz wzbudzić w duszy mojej cnotę, której pragnę” (T. Dz. J.: Dz.; Modlitwy). Amen.
Zachęcamy do uczczenia Św. Józefa w miesiącu marcu ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo marcowe ku czci Św. Józefa, Oblubieńca NMP.
© salveregina.pl 2023