PONIEDZIAŁEK IV TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Mieszkać w Chrystusie Panu. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

WSPARCIE - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Rozmyślanie.

MIESZKAĆ W CHRYSTUSIE PANU.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Jezu, naucz mnie nie tylko żyć z Sobą, lecz żyć w Tobie i w Tobie mieszkać.

Rozważanie.

1. W wieczór Ostatniej Wieczerzy powiedział Pan Jezus: „Trwajcie we Mnie, a Ja w was” (Jan 15, 4), a nieco później ustanowił Eucharystię, Sakrament, Którego szczególnym celem jest podtrzymywać nasze życie zjednoczenia z Nim. Przychodząc do nas w Najświętszym Sakramencie, Jezus nie omieszkuje wycisnąć w duszy naszej „znamienia Swej Łaski, jak pieczęć przytknięta do gorącego wosku pozostawia na nim swój znak. Podobnie Moc tego Sakramentu zostaje w duszy, tzn. pozostawia w niej żar Miłości Bożej” (Św. Katarzyna ze Sieny). Pan Jezus powiedział: „Ogień przyszedłem rzucić na ziemię, a czegóż chce, jeno, aby zapłonął?” (Łk 12, 49). A gdzież przede wszystkim zapali ogień Swojej Miłości, jeśli nie w duszy komunikującego, który ma wielkie szczęście gościć Go w sobie? Ilekroć zbliżasz się do Stołu Eucharystycznego, Pan Jezus, Mocą Sakramentu rozpala w tobie ogień Swojej Miłości, pozostawia znamię Swej Łaski, a dzięki tej Miłości i Łasce jesteś duchowo z Nim złączony. Dokonuje się to nawet wtedy, gdy o tym nie myślisz, a jest to już skarb nieoceniony. Jezus jednak pragnie, abyś był świadom tego i mógł świadomie żyć w zjednoczeniu z Nim. Zwróć uwagę, że kiedy On mówi o naszym zjednoczeniu z Sobą, stawia zawsze nasz współudział przed swoim: „Kto pożywa Moje Ciało, (…) we Mnie mieszka, a Ja w nim”; „Trwajcie we Mnie, a Ja w was” (Jan 6, 57; 15, 4), lecz nie dlatego, jakoby nasz udział był sam w sobie donioślejszy. Owszem, to zawsze Pan Jezus uprzedza nas Swoją Łaską, bez której niemożliwym jest jakiekolwiek zjednoczenie z Nim, lecz dlatego, że to zjednoczenie jest zależne od stopnia naszej wierności łasce. Każda Komunia Święta przynosi sama przez się nową Łaskę zjednoczenia z Panem Jezusem, a zatem daje możność coraz ściślejszego z Nim złączenia. Lecz istotnie, żyć będziesz w tym zjednoczeniu tylko zależnie od stopnia dobrej woli i swego wewnętrznego usposobienia.

2. Nakarmiwszy się Panem Jezusem w Komunii Świętej powinieneś przede wszystkim utrzymać swoje serce w atmosferze skupienia, aby mieszkać w Nim przez cały dzień. Jeśli zaledwie wyjdziesz z kościoła, a zapominasz zaraz, żeś przyjął Pana Jezusa i jak mówi Św. Teresa z Avila: „Zajmujesz się myślami, sprawami i troskami światowymi” (Dr. d. 34, 13) nie potrafisz się utrzymać prawdziwie w zjednoczeniu z Panem Jezusem, owszem, Święta powiedziałaby ci, że postępując w ten sposób, wydaje się, że „pilno ci jak najprędzej pozbyć się Pana z domu swego” (tamże). Prawda, że wystarcza ci stan Łaski, abyś pozostał duchowo zjednoczony z Chrystusem Panem, lecz o ileż więcej owocnym będzie dla ciebie to zjednoczenie, jeśli będziesz się starał żyć w nim w każdej chwili! Dlatego, nawet podczas dnia i wśród zajęć, staraj się utrzymywać pod wpływem rannej Komunii Świętej, czyli pod wpływem Pana Jezusa, Jego Miłości, Jego nieustającego działania w duszy twojej. Przynajmniej w duchu staraj się powracać często do stóp Tabernakulum i utrzymywać się w łączności z Eucharystią. Jeżeli obowiązki zmuszają cię do wyjścia z domu, każdy kościół, jaki napotykasz na swej drodze, lub który widzisz przechodząc, niech będzie dla ciebie słodkim wezwaniem do Komunii już przyjętej lub do tej, którą jutro masz przyjąć, niech będzie okazją krótkiego, lecz gorącego podniesienia serca do Pana Jezusa Sakramentalnego, lub też szybkiego powrotu do wewnętrznej świątyni duszy twojej, by tam odnowić serdeczną łączność z Panem. Staraj się odprawić każdego dnia nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, lecz odpraw je naprawdę sercem przy Sercu Pana Jezusa. Jeżeli istotnie odczuwasz Jego głód, powinieneś także odczuwać żywą potrzebę utrzymania się pod wpływem Eucharystii i posługiwać się wszystkimi możliwymi środkami, by skorzystać, ile tylko możesz z Łaski zjednoczenia z Chrystusem Panem, którą otrzymałeś w rannej Komunii Świętej. W ten sposób twoja Komunia Sakramentalna przedłuży się na cały dzień poprzez ustawiczną Komunię Duchową z Panem Jezusem. Wówczas będziesz mógł żyć dla Niego, według Jego własnych słów: „Kto Mnie pożywa żyć będzie dla Mnie” (Jan 6, 58).

Rozmowa.

„O Jezu, łączę serce moje z Twoim, abyś w nim zniszczył wszystko, co Ci się nie podoba. Łączę wszystko, czym jestem, z tym wszystkim, czym Ty jesteś, abyś uzupełnił wszystkie moje braki. Łączę moją modlitwę i moje uwielbienia z tymi, które Ty oddajesz Ojcu Swemu w Najświętszym Sakramencie Ołtarza, aby Twoja modlitwa wynagrodziła braki moje”.

„By zjednoczyć się z Tobą, Który na Ołtarzu jesteś posłuszny każdemu kapłanowi, zarówno dobremu jak i złemu, będę skorą do posłuszeństwa i jako Hostia Ofiarna oddam się w ręce moich przełożonych, aby mogli mną rozporządzać według swego upodobania bez najmniejszego nawet sprzeciwu z mej strony, jako umarłą we wszystkim swojej woli, skłonnościom, namiętnościom lub wstrętom. Ponieważ Twoje Życie w Sakramencie Ołtarza jest ukryte przed oczyma stworzeń, które nie widzą nic innego jak tylko nikłe postacie chleba, również ja będę się starała, z miłości ku Tobie, żyć w takim ukryciu, aby pozostać zawsze niewidoczną pod osłoną pokory, kochając upokorzenia i radując się z tego, że mogę okazać się jak najnędzniejsza i najbardziej wzgardzona ze wszystkich”.

„By zjednoczyć się z Tobą w samotności Najświętszym Sakramentu, będę kochała samotność i będę starała się obcować jak najwięcej z Tobą. Spraw, aby mój rozum kierował swoją ciekawość jedynie do poznania Ciebie, a serce swój żar i pragnienia tylko dla miłowania Ciebie. Gdy będę zmuszona zażywać odpoczynku, postaram się, aby ono rozweselało Twoje Serce. W rozmowach wszystkie moje słowa poświęcę Tobie, Słowo Boże, byś nie pozwolił powiedzieć mi niczego co by nie zmierzało ku Twojej Chwale… Kiedy mnie będzie paliło pragnienie, zniosę je na cześć tego, które Ty wycierpiałeś dla zbawienia dusz… Gdy popełnię jakiś błąd, upokorzywszy się, zwrócę się do Twego Serca, aby tam zaczerpnąć cnoty przeciwnej mu i złożyć ją na zadośćuczynienie Ojcu Przedwiecznemu. Wszystko to pragnę czynić, o Jezu ukryty w Sakramencie, by zjednoczyć się z Tobą codziennie we wszystkich moich czynnościach” (zob. Św. Małgorzata Maria Alacoque). Amen.

Zachęcamy do: