Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobrażę sobie Pana Jezusa w chwili, gdy otoczony Dwunastu Apostołami, rozsyła ich dla opowiadania Ewangelii w różne strony Galilei.
II. Prosić będę Pana Jezusa, aby mi udzielił ducha gorliwości i Miłosierdzia Swego.
I. Punkt.
Posłannictwo Apostołów.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Jezus, wyszedłszy z Nazaretu zniknął cudownie z oczu tych, którzy Go chcieli strącić w przepaść i poszedł ogłaszać Ewangelię sąsiednim narodom. A widząc rzesze, zlitował się nad nimi, mówi Ewangelista, iż byli strudzeni i będący jako owce nie mające pasterza. Tedy rzekł uczniom Swoim: Żniwo iście wielkie, ale robotników mało; proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo Swoje. Pobudziwszy ich w ten sposób do apostolskiej gorliwości, chciał ich wypróbować i rozesłał je po dwu w różne strony, mówiąc: a szedłszy przepowiadajcie, iż się przybliżyło Królestwo Niebieskie (Mat. IX. Łuk. X).
ZASTOSOWANIE. Zastanowiwszy się pilnie nad tymi Słowy Boskiego Zbawiciela, a raczej nad tym rzewnym wyrazem serca, pałającego gorliwością i zlitowaniem na widok nędzy duchowej opuszczonego ludu, zapytaj siebie, jakie są uczucia serca twojego na widok tylu dusz zbłąkanych, które nie słuchają już głosu pasterza swego? Na myśl o tylu innych duszach, które z braku robotników ewangelicznych nie usłyszały jeszcze Słowa Zbawienia, które są jeszcze wedle tych słów bolejącego Psalmisty: Siedzące w ciemnościach i w cieniu śmierci (Ps. 107/106/). Niestety! Ty może patrzysz na to zupełnie obojętnie i zachowujesz się wobec tego biernie i bezczynnie? Ale cóż mam czynić, pytasz? Pan Jezus cię naucza: Proścież tedy, mówi, Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje.
UCZUCIA [**]. Módl się z całego serca do Boskiego Pasterza, by wysłać raczył na żniwo swoje ludzi potężnych w uczynku i w mowie (Łuk. XXIV, 19).
POSTANOWIENIE [***]. Będę odnawiał tę prośbę każdego razu przy słuchaniu Mszy Świętej w chwili Podniesienia.
II. Punkt.
Władza i przestrogi dane Apostołom.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Zanim Apostołowie udali się w drogę, Pan Jezus dał im moc i władzę nad duchami nieczystymi, aby je wyganiali i uzdrawiali wszelaką chorobę, wszelaką niemoc. Potem udzielił im następujących wskazówek: Nie bierzcież nic w drodze, ani laski ani sandałów, ani chleba, ani pieniędzy, ani po dwie sukien miejcie. Albowiem godzien jest robotnik strawy swojej. Darmoście wzięli, darmo dawajcie. A do któregokolwiek miasta albo miasteczka wejdziecie, a którzybykolwiek was nie przyjęli, wyszedłszy z miasta i proch z nóg waszych otrząsajcie na świadectwo przeciwko im (Zob. Mar. VI, Mat. X, Łuk. IX)
ZASTOSOWANIE. Rozważ wszystkie te ostrzeżenia, które Zbawiciel świata daje Apostołom, pierwszym misjonarzom swoim i przypomnij sobie przy tej sposobności te godne uwagi słowa Ducha Świętego: O, jako piękne nogi, rozsławiającego pokój, opowiadającego dobre! (Izajasz LII), któremu jest dano prowadzić dalej Dzieło Pana Jezusa i Apostołów opowiadaniem niewiernym narodom Ewangelii, która Sama jedna może dać prawdziwy pokój serca, prawdziwe, trwałe i wieczne Dobro Ojczyzny Niebieskiej. Przyznaj sam, że jest to posłannictwo najpiękniejsze, najwznioślejsze i najbardziej zasługujące na nagrodę.
UCZUCIA. Dziękuj Panu Bogu, że bez względu na wiek, położenie i płeć twoją, możesz wziąć udział w tym wielkim posłannictwie, zajmując się w sposób czynny i skuteczny Dziełem rozkrzewiania Wiary, jako też uczynkami apostolskiej gorliwości, którym się oddają osoby Służbie Bożej wyłącznie poświęcone.
POSTANOWIENIE. Zobacz, coś pod tym względem uczynił, czegoś nie dopełnił; co możesz i co chcesz na przyszłość uczynić.
III. Punkt.
Powodzenie i powrót Apostołów.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. A wyszedłszy chodzili, mówi Łukasz Święty, po miasteczkach, opowiadając Ewangelię i wyrzucali wiele czartów, i wiele chorych olejem namazali i uzdrawiali. A wróciwszy się i zszedłszy się do Jezusa, opowiadali mu wszystko, co czynili i czego uczyli. I rzekł im: pójdźcie osobno na miejsce puste, a odpocznijcie maluczko (Łuk. IX.—Mar. VI).
ZASTOSOWANIE. Postępując w ten sposób z Uczniami Swoimi, Boski Nauczyciel daje bardzo ważną radę tym, którzy pracując nad zbawieniem bliźnich, gorąco też pragną zbawić i uświęcić własną duszę: radzi im, aby się usuwali na jakiś czas od świata i w samotności, i skupieniu odnawiali w sobie ducha gorliwości. Tej to rozumnej rady słucha bardzo wiele pobożnych osób, odbywających każdego roku albo przynajmniej co dwa lata, kilkodniowe ćwiczenia duchowne, czyli rekolekcje.
Niestety Dzieło to rozkrzewienia Wiary jest mało znane w ziemiach polskich. Zastąpić je mogą takie instytucje jak: towarzystwo dam dobroczynności, konferencje Św. Wincentego a Paulo, nauczanie katechizmu opuszczonych dzieci po wsiach i miastach, odwiedzanie szpitali, pomoc konającym, aby bez Sakramentów Świętych nie umierali itp.
ROZMOWA DUSZY [****] z Panem naszym Jezusem Chrystusem. Proś Go o Łaskę, abyś był zawsze posłusznym Jego radom, Naukom itd.
Zachęcamy do uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 9
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023