Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM I
(od 1 stycznia do 30 czerwca)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa w chwili, gdy mówi do Mateusza: Pójdź za Mną.
II. Proś o Łaskę, abyś był wierny w wykonywaniu wszystkiego, czego wymagają po tobie obowiązki stanu twego i powołania twego.
I. PUNKT.
Przedziwne powołanie Św. Mateusza.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Jezus, bawiąc w Kafarnaum, wyszedł do morza, a mimo idąc, ujrzał Lewiego, syna Alfeuszowego, siedzącego na cle i rzekł mu: Pójdź za Mną (Marek II i Mateusz IX). Wszystko jest nadzwyczajne i uderzające w tym powołaniu; a najpierw patrzmy, kto jest osobą wybraną. Oto publikanin, czyli poborca publicznych dochodów u Rzymian, urząd wstrętny i pogardy godny w oczach żydów, ale dający wielką łatwość wzbogacenia się zdzierstwami i zaspokojenia obok żądzy dostatków i innych przyjemności życia. Zważmy jeszcze, kiedy go Pan Jezus wzywa? Oto w chwili, gdy, siedząc na swym urzędzie, oblicza swoje zyski dawne i przyszłe. W jaki sposób go woła: Jakby mimochodem, jednym spojrzeniem, jednym tylko słowem: Pójdź za Mną!
ZASTOSOWANIE. Przypomnij sobie okoliczności twojego nawrócenia, tej tajemniczej przemiany, którą Łaska zdziałała w tobie, a prawdopodobnie zobaczysz także wiele nadzwyczajnych rzeczy. Oto zważ najpierw, że Głos Boży, powołujący cię do Siebie, tobie właśnie, a nie tylu innym, lepszym od ciebie, dał się słyszeć, a potem żeś go usłyszał w głębi serca wtedy, gdyś może tam żywił namiętności lub występne zamiary. Nie sąż to oznaki szczególniejszego upodobania Bożego w tobie? Co o tym masz sądzić?
UCZUCIA [**]. Proś twoich Świętych Patronów i twojego Stróża Anioła, aby społem z tobą chwalili i dziękowali Panu Bogu twojemu.
POSTANOWIENIE [***]. W chwilach utrapienia przypomnę sobie cudowną Łaskę objawiającą się w moim powołaniu do życia doskonalszego.
II. PUNKT.
Przedziwna wierność Św. Mateusza.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Niemniej godną podziwienia, jak samo powołanie, jest wierność i pospiech, z jakim Mateusz odpowiada temu powołaniu. Skoro usłyszał Głos Pana Jezusa, wnet, jak mówi Ewangelista, wszystkiego zaniechawszy, szedł za Nim (Łuk. V). Julian Apostata nazywa czyn ten obłudą czy szaleństwem. I istotnie nie można go sobie wytłumaczyć inaczej, jeżeli go nie przypiszemy wszechpotężnemu działaniu Łaski, która w jednej chwili człowieka materialnego, zmysłowego, chciwego, przeobraża w człowieka duchowego, powściągliwego, bezinteresownego aż do zupełnego zapomnienia o sobie! Świat jest częstokroć świadkiem tych wielkich cudów Łaski, ale ich nie rozumie i zrozumieć nie może, bo mu brakuje wiary, a bez wiary wytłumaczyć ich niepodobna. Szczęśliwi, którzy nie tylko je pojmują, ale którzy ich doświadczyli.
ZASTOSOWANIE. Nie jest żeś z liczby tych szczęśliwych? Ileż to cudów Łaska zdziałała w tobie bez ciebie i jakby mimo ciebie? Wtenczas nawet, gdyś ją odpychał, gdyś szukał, gdyś marzył tylko o dobrach i uciechach świata, ona cię niespodzianie oświeciła; przedstawiła ci nicość wszystkiego, co nie jest Panem Bogiem, co nie jest wiecznym, sprawiła, żeś zrozumiał, żeś zakosztował i poszedł za tym wezwaniem Pana Jezusowym: Pójdźcie do Mnie wszyscy, weźmijcie jarzmo Moje na się, a najdziecie uspokojenie duszom waszym (Mat. XI).
UCZUCIA. Radować się będę z Najświętszą Panną Maryą na wspomnienie wielkich rzeczy, jakie we mnie zdziałała Łaska. Uczynił mi wielkie rzeczy On, Który Możny jest. Fecit mihi magna, qui potens est.
POSTANOWIENIE. W pokusach małoduszności pomyślę, że wiele mogę z pomocą Łaski.
III. PUNKT.
Szlachetna wdzięczność Św. Mateusza.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Przy świetle Łaski zrozumiał Mateusz nieoszacowane dobrodziejstwo swego powołania. Szuka sposobu, w jaki by mógł jawnie przed Panem Bogiem i światem okazać swoją wdzięczność i w tym celu wyprawia na cześć swego Gościa Pana Jezusa wspaniałą ucztę, którą też Pan Jezus raczył przyjąć: i uczynił Lewi wielką ucztę w domu swoim, mówi Łukasz Święty (R. V), a Św. Marek dodaje, że wiele celników i grzeszników wespół siedzieli (Roz. II). Zawezwał ich nowy uczeń, aby ich wszystkich pozyskał Mistrzowi swojemu, a nawet aby niektórych pociągnął za sobą do dobrowolnego ubóstwa. Tak więc składa u Stóp Pana Jezusa podwójną dań wdzięczności swojej.
ZASTOSOWANIE. Chcesz odwdzięczyć się za wielkie i liczne Dobrodziejstwa, których ci Pan Bóg hojnie udzielił, naśladuj Mateusza, korzystaj z każdej sposobności, by jedno ludzi przyprowadzić i pozyskać Panu Bogu; nakłaniaj ich do wzięcia udziału w bractwach i stowarzyszeniach, które mają na celu rozpowszechnienie dobrych książek, podtrzymywanie instytucji naukowych, krzewienie i utrzymywanie zdrowych zasad między ludem, nawrócenie grzeszników itp. Zobacz, co w tych rozlicznych kierunkach uczynić możesz i proś o Łaskę wykonania tego z dobrym skutkiem.
ROZMOWA DUSZY [****] z nowo obranym Apostołem Zbawiciela. Podzielaj jego szczęście, błagaj go, aby ci wyjednał wzniosłe serce, gorącą miłość ku Panu Jezusowi i pragnienie coraz wyższej doskonałości.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 28
- uczczenia Świętych Apostołów Piotra i Pawła przez Nowennę: Nowenna do Świętych Apostołów Piotra i Pawła – dzień 9
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023