WTOREK XVII TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Pożytki pokus.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Ratuj dusze konające

Ratuj dusze czyśćcowe

Wierny jest Bóg, który nie dopuści kusić was nad to, co możecie, ale z pokuszeniem uczyni też wyjście. — I Kor. 10. 13.

PRZYGOTOWANIE. — Pan Bóg z trojakiego głównie powodu pozwala, aby dusze, które szczególniej miłuje, większych doznawały pokus, a mianowicie: chce przez to utrzymać je w pokorze, oderwać od ziemi i ubogacić w zasługi. Każda pokusa zwyciężona jest perłą drogą, która upiększy naszą koronę w Niebie. Nie wynika stąd, abyśmy mieli pragnąć pokus; jeśli jednak szatan na nas uderza, a sami nie spowodowaliśmy tego, zdaj się wówczas na Pana Boga i nie obawiajmy się; skoro bowiem Pan Bóg pozwala pokusie na nas uderzyć, użyczy nam siły, abyśmy ją mogli pokonać.

I. — Dusze kochające Pana Boga najwięcej cierpią z powodu pokus; jeśli bowiem wszelkie inne przeciwności skłaniają je do tym ściślejszego złączenia się z Panem Bogiem, a to przez przyjęcie ich z poddaniem, to pokusy pobudzają dusze, by odłączyły się od Pana Boga. — Należy jednak zrozumieć, iż choć pokusy, które skłaniają nas do złego, nigdy nie pochodzą od Pana Boga, lecz od szatana i naszych złych skłonności, jednakże Pan Bóg pozwala, aby dusze, które szczególniej miłuje, silniejszych doznawały pokus.

Różne są tego przyczyny. — Najpierw Pan Bóg chce, aby dusze trapione pokusami tym lepiej poznały swą słabość. Gdy dusza doznaje niebiańskich pociech, zdaje się jej, iż jest zdolna oprzeć się wszelkim szatańskim napaściom i wprowadzić w czyn swe wszystkie postanowienia. Skoro jednak doznaje gwałtownych pokus i widzi się na kraju przepaści, wówczas lepiej poznaje swą nędzę, niezdolność do oparcia się pokusom, jeśli jej Pan Bóg nie pomoże.

Co więcej, pokusy odrywają duszę od świata; pod ich wpływem człowiek pragnie śmierci, aby się uchronić od tylu niebezpieczeństw obrażania Pana Boga. To właśnie przydarzyło się Św. Pawłowi, który, aby nie uniósł się pychą z powodu swych objawień, doznawał pokus zmysłowych; pod ich natarciem zawołał: „Nieszczęsny ja człowiek, kto mnie wybawi od ciała tej śmierci!

II. — Pan Bóg wreszcie dopuszcza na nas pokusy, aby nas wzbogacić w zasługi.

Woda stojąca wnet gnije. Podobnież duszy, która nie walczy, zagraża niebezpieczeństwo zguby ze strony próżnego upodobania w swych zasługach. Skoro jednak dręczą ją pokusy, wówczas ucieka się do Pana Boga i Matki Bożej, odnawia swe postanowienia, – raczej umrzeć niż zgrzeszyć, upokarza się i rzuca się w objęcia Miłosierdzia Bożego. Toteż wówczas spełnia akty cnót najmilszych Sercu Bożemu i coraz bardziej upiększa koronę, która ją w niebie czeka. — Ilekroć zwyciężamy, tylekroć otrzymujemy koronę, powiada Św. Bernard.

Z tego jednak, iż pokusy są pożyteczne, nie wynika, abyśmy mieli ich pragnąć. Owszem, zawsze powinniśmy prosić Pana Boga, aby nas od nich uchronił, szczególniej zaś od pokus tego rodzaju, w których zostaliśmy pokonani. Toteż w modlitwie „Ojcze nasz” modlimy się: „I nie wódź nas na pokuszenie”. Skoro jednak Pan Bóg pozwala, aby pokusy na nas nacierały, nie powinniśmy wówczas się niepokoić, lecz ufać Panu Jezusowi i prosić Go o pomoc, a z pewnością nie odmówi On nam siły, byśmy oprzeć się mogli. — Zaufaj Panu Bogu, mówi Św. Augustyn, i nie lękaj się, jeśli bowiem wprowadza cię do walki, z pewnością nie zostawi cię samego i nie pozwoli, abyś upadł.

Nie lękajmy się, jeśli zła myśl lub podnieta do złego nas nie opuszcza i nie przestaje nas dręczyć; wystarcza, jeśli się nią brzydzimy i staramy się ją odrzucić. Św. Joannę de Chantal przez lat 40 dręczyły tysiączne pokusy, a jednak świętą została. Bądźmy mocno przekonani o prawdziwości słów Św. Pawła Apostoła: „Wierny jest Bóg, Który nie dopuści kusić was nad to, co możecie, ale z pokuszeniem uczyni też wyjście”.

Modlitwa.

O Jezu, mój Odkupicielu, ufam, iż mi przebaczyłeś zniewagi, jakie Ci wyrządziłem i spodziewam się, że przez całą wieczność będę ci zawsze dziękował w Niebie. W przeszłości nędznie upadałem i ponawiałem swe upadki nie tyle z powodu gwałtowności pokus, jak raczej, że nie prosiłem Cię o świętą wytrwałość. Proszę Cię dziś o nią: „Nie pozwól, bym się miał odłączyć od Ciebie”. Postanawiam sobie zawsze Cię o nią prosić, szczególniej zaś, gdy pokusa na mnie uderzy. — Tak sobie postanawiam i to Ci przyrzekam; do czego jednak posłuży mi moje przyrzeczenie, jeśli nie użyczysz mi Łaski, bym zawsze o pomoc uciekał się do Ciebie? Przez Zasługi Twej Męki udziel mi Łaski, abym zawsze zwracał się do Ciebie we wszystkich swych potrzebach. Królowo i Matko moja, Maryo, proszę Cię przez Miłość Twą ku Jezusowi, wyjednaj mi Łaskę, abym zawsze przez całe życie uciekał się do Twego Syna i do Ciebie. Amen. (I.,838)

Zachęcamy do: