Prawdziwi naśladowcy Pana Jezusa.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

W dniu dzisiejszym, tj. 8 grudnia przypada święto nakazane, które znosi post jakościowy! (KPK z 1917 roku, kan. 1247 § 1; kan. 1252 § 4).

Ratuj dusze konające

Ratuj dusze czyśćcowe

Jeśli kto chce za Mną iść, niech się zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój na każdy dzień, i niech idzie za Mną. — Łuk. 9, 23.

PRZYGOTOWANIE. — Winniśmy być o tym przeświadczeni, że Pan Bóg dlatego utrzymuje nas na ziemi, abyśmy z poddaniem znosili przeciwności, jakie dla naszego dobra zsyła na nas. Postanówmy więc odmawiać sobie tego, czego domaga się od nas nieporządna miłość własna; codziennie chętnie obejmujmy nasz krzyż i nie przestawajmy dźwigać go za Panem Jezusem aż na Kalwarię — to jest do śmierci.

I. — Zastanówmy się dziś nad słowami Pana Jezusa: „Jeśli kto chce iść za Mną”.

Pan Jezus chce, abyśmy szli nie tylko za Nim, lecz i blisko Niego. — On idzie najpierw, nie zatrzymuje się, aż dochodzi na Kalwarię, gdzie umiera; toteż, jeśli kochamy Pana Jezusa, powinniśmy iść za Nim aż do śmierci. W tym celu każdy z nas ma zaprzeć się siebie samego; niech zaprze samego siebie, tj. niech odmówi sobie, czego miłość własna odeń się domaga, a co nie podoba się Panu Jezusowi. A oto dalsze Słowa Zbawiciela: „Niech weźmie krzyż swój na każdy dzień i niech idzie za Mną”. — Niech weźmie. Niewiele warte niesienie krzyża z musu; wszyscy grzesznicy go niosą, lecz bez zasługi; aby to niesienie było zasługujące, należy objąć krzyż ochotnie. Krzyż. Pod nazwą krzyża rozumie się wszelkie przeciwności. Pan Jezus nazwał je krzyżem, aby je słodkimi dla nas uczynić przez przypomnienie, iż On z Miłości ku nam umarł na krzyżu.

Swój krzyż, mówi Pan Jezus. Niektórzy, skoro doznają jakiej pociechy duchowej, wyrażają gotowość tyle cierpieć, co męczennicy wycierpieli; potem zaś nie chcą cierpliwie znieść bólu głowy, braku uwagi ze strony przyjaciela, przykrości, wyrządzonej przez krewnego. Mój bracie, Pan Bóg nie domaga się od ciebie, by szarpano twe ciało żelaznymi hakami, by palono cię na ruszcie, chce jednak, byś znosił cierpliwie tę oto boleść, tę wzgardę, ten ucisk. Niejeden może chciałby udać się na pustynię, by tam cierpieć, chciałby czynić wielkie pokuty, tymczasem nie może znieść tego przełożonego, tego towarzysza w spełnianiu swych obowiązków; Pan Bóg zaś chce, by niósł krzyż, który Mu dano do niesienia, nie zaś ten, jakiego by On pragnął.

Na każdy dzień. Niektórzy obejmują krzyż zrazu, jeśli jednak ciąży czas dłuższy, mówią: Już nie mogę go znosić. Pan Bóg zaś chce, abyśmy nieśli go ciągle — do śmierci.

Oto więc na czym polega zbawienie i doskonałość: na spełnianiu tych trzech słów: niech się zaprze: mamy zapierać naszą miłość własną w tym, co jej się nie należy; niech weźmie: nieśmy krzyż, jaki Pan Bóg na nas zsyła; niech idzie: idźmy śladem Pana Jezusa aż do śmierci.

II. — Powinniśmy być przekonani, że Pan Bóg dlatego utrzymuje nas na ziemi, abyśmy znosili krzyże, jakie nam zsyła; na tym bowiem polega zasługa naszego życia. Zbawiciel nasz dlatego, iż nas miłuje, przyszedł na ziemię, nie dla zażywania przyjemności, lecz aby cierpieć — byśmy wstępowali w Jego ślady. Chrystus Pan ucierpiał za nas, zostawiając wam przykład, abyście naśladowali tropów Jego. Patrzmy więc na Pana Jezusa, jak idzie najpierw z krzyżem, aby zrobić drogę, po której mamy za Nim iść, jeśli zbawić się chcemy. Jakąż to ulgę przynosi, w każdej przeciwności mówić do Pana Jezusa: Panie, chcesz, bym niósł ten krzyż? Tak, przyjmuję go i chcę go nieść, póki Ci się spodoba. Wszystkie te cierpienia i jeszcze większe, winniśmy znosić dla Pana Jezusa, który dla uchronienia nas od piekła, obrał życie wśród cierpień i śmierć w męczarniach.

Modlitwa.

Mój Jezu, Ty jedynie mogłeś nas nauczyć tych zasad zbawiennych, tak sprzecznych z zasadami świata, i Ty jedynie możesz użyczyć nam Mocy do cierpliwego znoszenia krzyżów. Nie proszę Cię o to, byś mnie od cierpień uwolnił, błagam Cię tylko o siłę, bym cierpiał ze spokojem, z poddaniem się Twej Woli. Ojcze Przedwieczny, Twój Syn przyrzekł, iż wszystko nam dasz, o co w Imię Jego prosić Cię będziemy. Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, jeśli o co prosić będziecie Ojca w Imię Moje, da wam. Oto Cię więc prosimy: udziel nam Łaski do cierpliwego znoszenia ucisków tego życia; wysłuchaj nas z miłości ku Jezusowi. — A Ty, mój Jezu, przebacz mi wszystkie zniewagi, jakie Ci wyrządziłem, nie chcąc znosić cierpliwie krzyżów, jakie na mnie zsyłałeś. Udziel mi Swej Miłości; Ona mi użyczy mocy do znoszenia ucisków z Miłości ku Tobie. Pozbaw mnie wszystkiego : wszelkich dóbr ziemskich, krewnych, przyjaciół, zdrowia ciała, wszystkich pociech, zabierz mi nawet życie, lecz nie pozbawiaj mnie swej miłości. Użycz mi jej — o nic innego Cię nie proszę. — Najświętsza Dziewico, uproś mi, abym wytrwale — do śmierci kochał Pana Jezusa. Amen. (*II., 267)

Zachęcamy do: