Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM I

(od 1 Stycznia do 30 czerwca)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

 

 

 

I. Wyobrażę sobie, że widzę Maryę w chwili, gdy słucha, co mówi Święty starzec Symeon.

II. Proś o zrozumienie Tajemnic Wiary objawionej.

 

 

I. Punkt.

Proroctwa tyczące się Pana Jezusa.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Symeon oddając Dziecię Jezus Maryi, Duchem Świętym oświecony, wyrzekł te słowa pamiętne: Oto Ten jest położony na upadek i na powstanie wielu w Izraela i na znak, Któremu sprzeciwiać się będą. (Łuk. II). Przez dwadzieścia jeden wieków, które upłynęły od ogłoszenia tej przepowiedni, spełnia się ona bezustannie. Spełnia się, osobliwie w czasach dzisiejszych, w których obok duchowego zmartwychwstania i cudownych nawróceń zdziałanych gorliwością misjonarzy, widzimy także, jak systematycznie, groźnie i bezbożnie sprzeciwiają się Kościołowi Chrystusowemu Jego własne dzieci.

ZASTOSOWANIE. Ale, czy to być może, by Pan Jezus, ten Zbawca pełen miłości, stał się także dla dziecka Kościoła Katolickiego, dla ciebie nawet, jeślibyś pilnie nie baczył, powodem duchowego upadku i wiecznego potępienia?… Tak jest; historia Kościoła dostarcza nam, niestety, bardzo wiele takich przykładów. Iluż to ludzi wskazuje nam ona, ileż to nawet osób pobożnych, które pomału ostygając w pierwotnej żarliwości, upadły bardzo nisko i stały się uosobieniem sprzeciwianiem się Zasadom Pana naszego Jezusa Chrystusa. Upadek ich tym smutniejszy i straszniejszy, iż większymi Łaskami i Dobrodziejstwami obdarzone były.

UCZUCIA [**]. Nie ufaj własnym siłom. — Uciekaj się do Pana Boga i bądź wierny względem Niego.

POSTANOWIENIE [***]. Bądź pokorny i uległy Wszechmocnej Ręce Pana Boga z obawy, byś nie popadł w złudzenie, duchową odrętwiałość lub niewierność.

 

 

II. Punkt.

Proroctwa tyczące się Maryi.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Gdy Święty starzec Symeon skończył prorokować o Dziecięciu Jezus, zwrócił się do Maryi i rzekł Jej te bolesne słowa: I Duszę Twą własną przeniknie miecz! Przepowiednia ta miała się wprawdzie spełnić dopiero na Kalwarii, gdzie Duszę Maryi trawiła Boleść niewypowiedziana, gdzie odbyła najstraszniejsze męczeństwo, kiedy patrzyła na Swojego Syna, konającego na krzyżu, a nie mogła skonać z Nim razem. Ale czyż nie można powiedzieć, że to męczeństwo rozpoczęło się już od tego dnia, w którym Jej objawione zostało, i że trwało przez lat trzydzieści i trzy? Zaiste! Męczeństwo jedyne w swoim rodzaju, a tym bardziej pełne Zasługi przed Panem Bogiem, że ludziom nieznane, i że nikt nie mógł współczuciem osładzać jego goryczy.

ZASTOSOWANIE. Gdy jesteś przygnieciony boleścią duszy lub ciała, o której ludzie nie wiedzą i dla której też nikt nie okazuje ci współczucia, pocieszaj się tym, że jesteś choć w części podobny do twej Matki, Maryi — pocieszaj się wraz z Nią tą myślą, że Pan Bóg jest świadkiem twych cierpień, i że On chętnie przyjmuje ofiarę, którą Mu czynisz, przyrzekając znosić te cierpienia z miłości ku Niemu, całe życie swoje. O! jak pełne zasług są te cierpienia, o których Pan Bóg tylko wie; jak pełne niewysłowionych słodyczy dla Chrześcijanina, który chce być znany jedynie tylko Panu Bogu! — Czy ty tak samo myślisz i działasz w chwilach doświadczeń i opuszczenia?

UCZUCIA. Królowo Męczenników, módl się za mną; tak trudno mi bowiem cierpieć w cichości i obejść się bez ludzkiej pociechy!

POSTANOWIENIE. Odtąd będę lepiej naśladował moją przedziwną Matkę, znosząc spokojnie i z rezygnacją wszystkie cierpienia.

 

 

III. Punkt

Proroctwa tyczące się ludzi.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. A wtedy, dodał Symeon, myśli wielu serc będą objawione. To znaczy, że wtedy, gdy powstaną prześladowania przeciwko Panu Jezusowi i Jego Uczniom, prawdziwe uczucia serc tych, którzy się mienią Jego dziećmi, zostaną odkryte. Wtedy pokaże się, czy kochali prawdziwie Pana Boga, czy woleli rzeczywiście raczej wszystko utracić, wszystko poświęcić: dostatki, spokój, zdrowie, rodziców, sławę, a nawet życie samo, aniżeli Panu Bogu się nie podobać, opuścić, stracić Go przez grzech i zgubić samych siebie.

ZASTOSOWANIE. Niestety! Twoja miłość ku Panu Bogu może nie potrafiła wytrzymać nagany lub szyderstwa ludzi, a może ulękła się nawet samej możliwości nagany świata? Upokórz się przed Panem Bogiem, że tak niestałym jesteś, i staraj się mieć zawsze na myśli te Słowa Pana Jezusa Chrystusa: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a duszy zabić nie mogą, ale raczej bójcie się Tego, Który i duszę, i ciało może zatracić do piekła. (Mat. X, 28). One podtrzymają w twym sercu odwagę i energią, potrzebną do dobrego powodzenia twej najważniejszej sprawy — zbawienia wiecznego.

ROZMOWA DUSZY [****] z Panem Jezusem, Sprawcą naszego zbawienia i z Najświętszą Jego Matką, Którą ustanowił Szafarką Łask Swoich.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie na święto Najświętszego Imienia Jezus.
  2. uczczenia Najświętszego Dzieciątka Jezus: Nabożeństwo do Najświętszego Dzieciątka Jezus.
  3. MIESIĄC NAJŚWIĘTSZEGO DZIECIĄTKA JEZUS – Dzień 26.
  4. uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus – dzień 19.
  5. uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w miesiącu styczniu Jemu poświęconym: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
  6. Oktawa modłów o jedność Kościoła – dzień 2

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024

Powiązane: