Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

A na tych dwóch Przykazaniach wszystek Zakon zawisł i Prorocy.  — Mat. 22, 40.

PRZYGOTOWANIE. — Faryzeuszowi, pytające­mu, które jest najważniejsze przykazanie w Zako­nie, Pan Jezus dał taką piękną odpowiedź: „Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego… To jest największe i pierwsze przykazanie. A drugie podobne jest temu: Będziesz miłował bliź­niego swego, jako samego siebie. Na tych dwóch przykazaniach wszystek Zakon zawisł i prorocy”. A teraz mi powiedz, jak wypełniasz to wielkie przykazanie miłości? Czy kochasz Pana Boga całym ser­cem? Czy miłujesz bliźniego, jak siebie samego?

I. — Jesteśmy na ziemi nie dla gromadzenia bogactw, otrzymywania godności, zyskania wiel­kiego imienia, lecz jedynie dla kochania Pana Boga. Ta Miłość Boża jest owym jedynie koniecznym, o którem mówi Święty Łukasz; wszystko, co się czy­ni w innym celu, jest stracone. Pan Jezus, jak opowiada Ewangelia, owemu faryzeuszowi, który Go zapytał o najważniejsze Przykazanie w Zakonie, odrzekł: „Będziesz miłował Pana Boga twego… To jest największe i pierwsze Przykazanie”. Aby zaś wyjaśnić, jak należy Pana Boga miłować, Pan Jezus do­dał: „Będziesz Go miłował ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej”. Według św. Augustyna, te trzy wy­rażenia oznaczają, iż żadna część naszego życia nie jest zostawiona nam dowoli, że nie wolno nam ko­chać co innego, poza Panem Bogiem.

Należy więc miłować Pana Boga, dając Mu pier­wszeństwo przed wszystkim innym; winniśmy być gotowi raczej życie stracić, niż Jego Łaskę. — Na­sza miłość winna być dalej życzliwą; powinniśmy pragnąć, aby wszyscy Pana Boga kochali, a przynajmniej modlić się o nawrócenie tych, którzy Go nie kochają. — Miłość nasza winna być ożywiona skruchą; serca nasze powinny być przejęte żalem za grzechy, nie tyle, iż się przez nie utraciło Niebo, a zasłużyło na piekło, jak raczej, że obraziliśmy Pana Boga, Dobroć Nieskończoną. — Nasza miłość powin­na być złączona z poddaniem się Woli Pana Boga; powinniśmy Mu często składać z siebie ofiarę, by czynił z nami, co zechce. — Na koniec trzeba kochać Pana Boga miłością cierpliwą, nie przejmując się zniewagami i cierpieniami; owszem, powinniśmy pragnąć cierpień i upokorzeń dla miłości Pana Jezu­sa. — Taka miłość jest miłością mocną; po niej mo­żna poznać prawdziwych miłośników Pana Boga. Szczęśliwy, kto ją posiada.

II. — Kto kocha Pana Boga, musi też koniecznie miłować bliźniego; te bowiem dwie miłości, jak mówi Św. Grzegorz, są tak ze sobą złączone, iż druga wynika z pierwszej, a pierwsza żywi się drugą. Co więcej, tenże Święty powiada, że jedna w drugiej jest zawarta, są one dwoma ogniwami tegoż łańcucha, dwoma aktami tejże cnoty, mają podwójną zasługę wobec Pana Boga, lecz niepodobna znaleźć ich rozłączonych.

Dlatego Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii, sko­ro wyłożył pierwsze Przykazanie miłości Pana Boga, choć Go o to nie pytano, zaraz dodał: „A drugie po­dobne jest temu: Będziesz miłował bliźniego swego, jako samego siebie”.

I zakończył następującymi słowy: „Na tych dwóch przykazaniach wszystek Zakon zawisł i Prorocy”; co znaczy, iż tym dwom Przykazaniom miłości są podporządkowane wszyst­kie inne — kto tamte wiernie zachowuje i te rów­nież wypełnia. Jeśli więc kto chce poznać, czy ko­cha Pana Boga i do jakiego stopnia miłości doszedł pod tym względem, wystarczy, by poznał, jak ko­cha bliźniego.

Modlitwa.

Mój Boże, ponieważ jesteś Dobrocią Nieskoń­czoną, godną Nieskończonej Miłości, kocham Cię całym sercem, nade wszystko, a z miłości ku Tobie kocham również bliźniego, jak siebie samego. Za wszystkie swe grzechy, ponieważ nimi obraziłem Ciebie, Dobro Najwyższe, z całego serca żałuję i brzydzę się niemi, jak tylko mogę. Postanawiam sobie raczej umrzeć, niż Ciebie jeszcze raz obrazić. Lecz Ty, Panie, wspomagaj mnie Swą Łaską, o którą Cię proszę na teraz i na zawsze. „Spraw, abym uniknął zgubnego wpływu szatana i sercem czystym szukał Ciebie jedynie, Któryś jest Bogiem moim“. Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem. Amen. (* III., 559)

Zachęcamy do:

1. uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 24
2. uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Wrześniu ku Ich czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 24
3. uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 24

© salveregina.pl 2023