Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa mówiącego: Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata (Mat. XXVIII).
II. Będę prosił o Łaskę zrozumienia Cudów Miłości Serca Pana Jezusowego w Sakramencie Ołtarza.
I. PUNKT.
Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie Ołtarza jest Towarzyszem naszego wygnania.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Miłość Serca Pana Jezusowego rozwiązała na naszą korzyść zagadkę nierozwiązalną dla miłości ludzkiej: oddać swe życie za ukochaną istotę, nie rozłączając się jednak z nią. Jakże to uczynił? Przez ustanowienie Najświętszego Sakramentu. Tak jest istotnie: w tym niepojętym Sakramencie Pan nasz Jezus Chrystus, chociaż ukryty i od nas niewidzialny, mieszka rzeczywiście z Duszą i Ciałem wpośród nas. Stawszy się w ten sposób Towarzyszem naszego wygnania, uszczęśliwia Obecnością Swoją wszystkie krańce ziemi, aby nikt jej nie był pozbawiony; z głębi Ołtarza, jakby z Przybytku Miłosierdzia, odzywa się do ludzi tą słodką zachętą: Chodźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzą (Mat. XI).
ZASTOSOWANIE. Korzystaj z tego dnia, poświęconego wyłącznie nabożeństwu Boskiego Serca, abyś Mu złożył hołd miłości, wdzięczności i uwielbienia; abyś Mu wyraził głęboki żal twój, żeś tak niedbale odpowiadał na Jego miłosne wezwanie; żeś Go za mało odwiedzał i za mało czcił w Sakramencie Jego Miłości; żeś tak często zasmucał Jego Boskie Serce obojętnością i niewiernością swoją.
UCZUCIA [**]. Utrzymuj się przez jakiś czas w tym pobożnym usposobieniu.
POSTANOWIENIE [***]. Odwiedzaj częściej, a przynajmniej z gorętszym uczuciem Chrystusa Pana w Sakramencie Jego Miłości.
II. PUNKT.
Pan nasz Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie jest Ofiarą ustawiczną za nas.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Wszechmocna Miłość naszego Boskiego Zbawiciela zdziałała dla nas Cud drugi, a tym jest ustawiczne odnawianie przez ustanowienie Najświętszego Sakramentu w Ofierze Mszy Świętej onej Ofiary, Którą z Siebie uczynił w wielki piątek na górze Kalwarii. Zawsze On Jeden i ten Sam jest Ofiarą i Ofiarnikiem, ofiarującym się przez ręce kapłana. Jedyna różnica, jaka zachodzi między Ofiarą na krzyżu a Ofiarą odbywającą się na Ołtarzach naszych, jest ta, że pierwsza była krwawą, a druga Nią nie jest. Pan Jezus bywa w Niej ofiarowan, wedle wyrażenia teologów, mieczem słów konsekracyjnych, Mocą których Ciało Zbawiciela oddziela się od Krwi Jego i byłoby rzeczywiście rozdzielone, gdyby Zmartwychwstały Pan Jezus nie był nieśmiertelnym. Stąd Św. Jan Chryzostom wnosi, ze Ofiara Mszy Świętej ma tę samą wartość, co Ofiara na krzyżu; Tantum valet Missae sacrificium, quantum mors Christi in cruce.
ZASTOSOWANIE. Umiej ocenić korzyści i pożytki z częstego albo nawet codziennego bywania na Mszy Świętej i złóż za nie dzięki Panu Bogu. Ale jakże ty słuchasz tej Mszy Świętej? Z jaką wiarą? Z jakim uszanowaniem? Z jaką pobożnością? Czy z twej strony niema tam obojętności? Trochę przyzwyczajenia, a bardzo wiele niedbalstwa w przestrzeganiu pewnych praktyk, które dawniej okazały się tak skutecznymi dla ciebie?
UCZUCIA. Łącząc się dzisiaj w duchu z tylu wiernymi czcicielami Serca Pana Jezusowego, chwalmy i wychwalajmy te Cuda Miłości, które ciągle odnawia Boskie Serce Pana Jezusa w Ofierze Mszy Świętej.
POSTANOWIENIE. Aby odświeżyć nabożeństwo moje podczas Mszy Świętej i uzyskać jej owoce, zastosuję znowu dawne praktyki z czasów pierwszej gorliwości mojej.
III. PUNKT.
Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie pokarmem dusz naszych.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Szczytem Miłości Pana Jezusa ku nam jest bez wątpienia to, iż w Najświętszym Sakramencie chciał się stać pożywieniem dusz naszych i tak ściśle połączyć się z nami, że my żyjemy w Nim, a On żyje w nas. Usłysz i rozważaj te Jego własne słowa: Bierzcie i jedzcie: to jest Ciało Moje (Mat. XXVI, 26; Kor. XI). Kto pożywa Mego Ciała, a pije Moją Krew, we Mnie mieszka, a Ja w nim (Jan VI).
ZASTOSOWANIE. Czymże się to dzieje, że tak często przyjmując Najświętszy Sakrament, jesteś jeszcze tak niedoskonałym, tak mało duchowym, tak niepodobnym do Pana naszego Jezusa Chrystusa? Bez wątpienia przypisać to należy nie dosyć godnemu usposobieniu twojemu, niedbałości w przygotowaniu się przed przyjęciem, i podczas przyjęcia, i w dziękczynieniu po Komunii Świętej. Zobacz, w czym chybiłeś i w czym powinieneś i możesz się poprawić?
ROZMOWA DUSZY [****] z Aniołami, oddającymi cześć Panu Jezusowi w Sakramencie Jego Miłości.
Kontynuuj także regularny cykl rozmyślań na każdy dzień przeznaczony: Uroczystość Św. Dominika, założyciela Zakonu Kaznodziejskiego.
Zachęcamy do:
- uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 4
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Dominika Wyznawcy: Nabożeństwo do Św. Dominika, Wyznawcy.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023