LISTOPAD MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 15

O nabożeństwie miesięcznym

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba wiernych Chrystusowych. Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r. 

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.

Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

Dziękował jej za modlitwę, prosząc zarazem, żeby jej nie przestała, ale jeszcze przyczyniła. I rzekł dalej: „O gdybym tobie, kochana małżonko, mógł powiedzieć, jak okropne są męki moje w Czyśćcu, niezawodnie by się litość twoja nad twoim Sancionem powiększyła! Ach! dla Miłosierdzia Bożego, pomóż mi Gudo, pomóż mi”. Po tym widzeniu królowa bez przerwy czterdzieści dni na modlitwie poszcząc trwała, a po upływie tego czasu, znowu go widziała, niebieskim blaskiem otoczonego, do niej mówiącego: „Teraz uwolniony jestem z boleści moich, a to tobie zawdzięczam, pobożna królowo! Niech ci Pan Bóg na wieki błogosławi! Trwaj tylko w ćwiczeniach Twoich”. Rozważaj kary w przyszłym życiu, a nade wszystko Chwałę Niebieską, „do której najpierw idę, abym cię tam oczekiwał i za ciebie skutecznie się modlił”.

PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.

I. Kościół Chrześcijański jest Ciałem, Którego Głową jest Pan nasz Jezus Chrystus. Podzielonym jest na trzy Kościoły szczególne, które można uważać za składające Go członki. Kościół Tryumfujący, ten panuje w Niebie; Kościół Cierpiący pokutuje w Czyśćcu, i Kościół  Wojujący, który walczy na ziemi. Między tymi trzema Kościołami jest związek miłości, który zowią Świętych Obcowaniem, skutkiem czego pomagają Sobie wspólnie. Stąd wynika, iż choć Pan Bóg przez Prawo, jakie Sobie nadał, nie przychodzi Sam w Pomoc duszom w Czyśćcu; dwa inne Kościoły mogą to uczynić. I tutaj podziwiać powinniśmy wspaniałe zrządzenie Opatrzności, Która zostawiając Sobie surową Sprawiedliwość, nadaje drugim Prawo miłosierdzia i litości. Dziękujmy Panu Bogu za to i starajmy się z tego korzystać.

II. Szczęśliwi, którzy w Niebie używają widzenia Błogosławionego, nie zapominają dusz w Czyśćcu, i chociaż nie mogą nic otrzymać dla Siebie, mogą przecież zyskać pomoc dla drugich, nie przestając błagać o Łaski dla dusz cierpiących, nie tyle przez litość, której doznają, widząc ich męki, ile przez gorącą miłość, która je z nimi łączy, i przez chęć powiększenia jeszcze ich szczęścia, radości Nieba. Oto Niebo jest w spójni z Czyśćcem, i przychodzi mu w pomoc, nie płacąc też hołdu, jak to czynimy my na ziemi, ale ofiarując Panu Bogu uczucia najczystsze i najgorętsze.

III. My także, mieszkańcy ziemi, jesteśmy w spójni z Czyśćcem. Klucze tych głębokich więzień są w naszych rękach. Mamy na zawołanie wody tajemnicze, mogące zagasić te pożerające płomienie. Na wzór Aniołów i Świętych, my także, biedni śmiertelni, możemy uwolnić te błogosławione dusze z ich cierpień, ba, więcej jeszcze, Aniołowie i Święci mogą tylko dopomagać prośbami, my zaś przez różne modlitwy, zadość uczynienia i dobre uczynki. Jakże wielkie pole dla miłości chrześcijańskiej! Zapuśćmy sierp w tak bogate żniwa, a mając sposobność zrobienia tak wielkiego dobra, niech nasza gorliwość w całości temu odpowie. Zabierzmy się do czynu!

Przykład.

W klasztorze Św. Katarzyny w Neapolu, zakonnice miały chwalebny zwyczaj przed udaniem się do spoczynku, odmawiać w sypialniach nieszpory za umarłych. Zwyczaj ten miłym był dla Nieba i Czyśćca. Lecz jednego dnia nadzwyczajne w klasztorze zajęcie, przedłużywszy się późno w noc, spowodowało, iż zakonnice udały się na spoczynek, nie odmówiwszy zwyczajnych modlitw za dusze zmarłych. W czasie ich snu, Zastęp Aniołów zeszedł do sypialni, gdzie zakonnice modlić się zwykły i odśpiewali z niebiańskim wdziękiem nieodprawione nabożeństwo. Jedna tylko zakonnica, modląc się czuwała wtenczas; (była to wielebna siostra Paula od Św. Teresy), która zdziwiona niespodzianym śpiewem wyszła spiesznie z swej sali, aby się złączyć z śpiewającymi, według jej mniemania, siostrami. Lecz jakież było jej zdziwienie, kiedy ujrzała Aniołów, w równej liczbie sióstr klasztoru, zastępujących je w tym miłosiernym uczynku, aby umarłych nie pozostawić bez tych skutecznych modlitw. Serce szanownej Sługi Bożej zamiłowało więcej jeszcze dusze czyścowe, które Mieszkańcy Nieba wspomagają z radością; a opowiedziawszy to zdarzenie towarzyszkom swoim, te orzekły, że żadne odtąd, choćby najważniejsze zatrudnienie, nie przeszkodzi im do odprawienia nieszporów za dusze zmarłych. Jeżeli mamy zwyczaj czynienia jakiego nabożeństwa na intencję umarłych, starajmy się nie zaniedbywać go nigdy, jeżeli zaś dotąd nie mamy tego zwyczaju, to obierzmy go sobie, bo wiele na tym zależy Czyścowi, Niebu i ziemi, aby dusze zmarłych były wspominane.

(In vita Ven. Pan a S. Theresia).

MODLITWY.

Odmówmy na intencję dusz wiernych zmarłych 5 Pacierzy i Wieczny odpoczynek na pamiątkę Męki Jezusa Chrystusa, Pana naszego; błagajmy Ojca Przedwiecznego, aby miał litość nad nimi przez Przenajświętszą Krew Syna Jego i w tym celu odmówmy 5 razy gorącą modlitwę:

Miłosierdzia dla nich, Boże Wieczny! przez Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa, wybaw je z mąk czyścowych!

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

ZADOSYĆUCZYNIENIE.

Odwiedzanie kościołów bardzo jest skutecznym dla uwolnienia dusz z Czyśćca, nie zaniedbujmyż czynić tego na ich intencje.

Leonarda Colinez Dole, która od siedmiu lat cierpiała w Czyśćcu, prosiła swojej siostrzenicy, Małgorzaty Boi, aby odwiedziła na jej intencję trzy kościoły poświęcone Matce Bożej, położone w Burgundii po trzykroć razy, co skoro pobożna siostrzenica uczyniła, dusza jej ciotki uwolnioną została. Zróbmy sobie dziś intencję, odwiedzenia trzech kościołów za dusze zmarłych, uważając je, jako wizerunek powszechnego Kościoła Pana naszego Jezusa Chrystusa. Tam prosić będziemy o wzajemne Obcowanie Świętych, aby Kościół Wojujący i Cierpiący, wspólnie Sobie pomagając, każdy w pełni mógł dojść do końca, być ochronionym od niebezpieczeństw, wyzwolonym od kary i złączonym z Boską Chwałą.

(P. Theopb. Raynald. Heter, spirit. pag. 2. lect. 3. punct, 5. qu. 9).

MODLITWY KOŃCOWE.

Uwaga.

Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes (1 P 4, 7).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 129 “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych 

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(ami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

Gdy jednak wśród nędz i grzechów tego życia, nie możemy składać temu Ubóstwianemu Majestatowi czci i uwielbienia, jakie Mu niosą Święci w Niebie, jakież więc szczęście, jaka pociecha dla nas w myśli, że inni wyswobodzeni prośbami naszymi z płomieni czyścowych, spełniają za nas tę wzniosłą powinność, i kiedy my tęsknimy jeszcze na ziemi, Oni już w Niebiesiech pieśń dziękczynną śpiewają. Pewnie, że dusza dostająca się do Czyśćca jest świętszą i zdolniejszą od nas chwalić Pana Boga: a jeśli tak jest, umieściliśmy więc w Niebiesiech duszę, która tam będzie wysławiać Pana Boga więcej niż my tu na ziemi czynić to zdolni jesteśmy. O najsłodsza myśli! o najmilsza pociecho! kiedy my tu zajęci jesteśmy ziemskimi potrzebami i troskami, jest w Niebie dusza, a może raczej dusze, których przyśpieszyliśmy szczęście, i które nieprzerywaną, niewymowną pieśnią miłości, wielbią, chwalą zawsze Majestat i Dobroć Najwyższego Pana Boga.

Postanowienie. — Zachęcać się do nabożeństwa za dusze czyścowe, aby przez to miłość naszą ku Panu Bogu okazać.

Wiązanka duchowna. — ,,Jedni udzielają własnych, a bogatszymi się stawają, a drudzy wydzierają nie swoje, a zawsze są w niedostatku” (Przypowieści r. XI, w. 24).

PRZYKŁAD.

Św. Małgorzata Maria.

W życiu Świętej Małgorzaty Marii Alacoque, uznanej za Świętą przez Piusa IX, znajdujemy rys następujący:

Matka Greffier opowiada fakt zasługujący być tu pomieszczonym, ponieważ się tyczy osoby interesującej cały Zakon Wizytek; takową jest Matka Filiberta Emmanuela Montowi, która była niegdyś przełożoną w Annecy. Pamięć jej wielce poważaną została, gdyż przez świątobliwe swe życie była przedmiotem zbudowania dla całego zakładu. Zmarła ona w czasie przełożeństwa Matki Greffier, 5 lutego 1583 roku, i przez tę właśnie poleconą szczególniej była modlitwom siostry Małgorzaty. Po niejakim czasie, Małgorzata powiedziała przełożonej, że Chrystus Pan jej objawił, iż dusza zmarłej była Mu bardzo drogą; dla miłości i wierności z jakimi Mu za życia służyła, i że przygotował dla niej obfitą nagrodę w Niebiesiech, skoro ukończy pokutę czyścową. I ukazał też jej onę w Czyśćcu, doznającą w swych mękach wielkiej ulgi przez modlitwy i dobre uczynki za nią każdodziennie ofiarowane przez cały Zakon Wizytek.

W nocy z Wielkiego Czwartku na Piątek, siostra Małgorzata modliła się jeszcze za tę świątobliwą, przełożoną, a Chrystus Pan ukazał jej duszę onej pod kielichem zawierającym Najświętszą Hostię i odbierającą część zasług cierpień Jego w Ogrodzie Oliwnym. W dniu Wielkanocy, wypadającej onego roku 18 Kwietnia, ujrzała ją jakby w początkowej szczęśliwości, pragnącą i spodziewającą się wkrótce oglądać i posiadać Pana Boga. Na koniec w niedzielę, Dobrego Pasterza, zobaczyła ją, jakby wznoszącą się i tonącą w Chwale, śpiewającą dźwięcznie ulubioną pieśń Sługi Bożej: „Miłość tryumfuje, miłość się cieszy, miłość w Bogu się raduje“. Tak więc ta święta i gorliwa przełożona zmarła, (jako Błogosławioną uważana), w dniu 5 lutego, a weszła dopiero 1 Maja w posiadanie Chwały według objawienia Świętej Małgorzaty. Pan Bóg dla zupełnego oczyszczenia odwlekł jej szczęście o dni osiemdziesiąt sześć.

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.