ROZMYŚLANIE NA MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH - DZIEŃ 22

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

22 LISTOPADA

Zawartość strony

1 ROZMYŚLANIE NA MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 22
2 Post.
3 PRZYKŁAD.
4 Ciągła obecność.

ROZMYŚLANIE NA MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 22

Post.

Źródło: Miesiąc Listopad. Nabożeństwo za dusze w Czyśćcu cierpiące ks. Antoni Ricard, 1884r.

Wstęp. — Przedstawmy sobie ostre pokuty i umartwienia, jakim się oddaje w całym obszarze Kościoła liczna ilość Zakonów pobożnych, tak męskich jak i żeńskich. Powstaje stąd skarb zasług, w którym przez miłosierną swą sprawiedliwość, podoba się Panu Bogu dozwolić uczestnictwa duszom czyścowym. Czyż i my nie pomnożymy tego skarbu naszą wspaniałomyślnością?

Rozmyślanie. — Czytamy w pierwszej księdze Królewskiej, że mieszkańcy Jabes Galaadu, gdy się dowiedzieli o śmierci Saula i trzech jego synów, wyszli w kilku, szli noc całą, wzięli ciała, i pogrzebawszy je w gaju Jabes pościli przez siedem dni.

Przykład ten pokazuje, że już od dawnych czasów wierni pościli za zmarłych, i widzimy z poczuciem uwielbienia, że zwyczaj ten potwierdzony w Kościele Katolickim był zawsze w użyciu.

Zresztą pod nazwą postu są rozumiane wszelkie zewnętrzne pokuty, jako: włosiennice, dyscyplinowanie, czuwanie itd.

O Jezu mój, Któryś rzekł: „Zaprawdę powiadam wam: coście uczynili jednemu z tych braci Mojej najmniejszych, Mnieście uczynili”. Jakże uniewinnić niedbalstwo me w wspomaganiu dusz czyścowych wówczas, gdy wiem, że to, co dla nich czynię jest Ci równie miłym, jak gdyby Tobie było uczynionym. Ofiaruję Ci więc za nie wszystkie umartwienia, jakie postanawiam wypełniać na ich intencję.

Postanowienie. — Otrząść się z lenistwa, i wziąć się odważnie do ćwiczeń dobrowolnej pokuty na intencję biednych dusz czyścowych.

Wiązanka duchowna. — „I wzięli kości ich, i pogrzebali w gaju Jabes i pościli siedem dni” (1-sza księga Królewska, r. XXXI, w. 13).

PRZYKŁAD.

Ciągła obecność.

Czytamy w rocznikach Wizytek z Dijon następujące zdarzenie. Siostra Maria Bernarda Chicolier, która się wzniosła do tak wysokiej świątobliwości, była obdarzoną w młodym jeszcze wieku szczególnymi Łaskami. Wcześnie powziąwszy zamiar poświęcić się Panu Bogu przyjętą została do Zakonu, i obłóczyła się suknią duchowną za rządów Matki Anny Lidwiny Boulier. Po tejże nastąpiła Matka Chahu, która wspierała tę ukochaną siostrę w ciężkich doświadczeniach, jakie podobało się Panu Bogu na nią zesłać. Pan Bóg w jej sercu wraził najżywsze obrzydzenie najmniejszych niedoskonałości, pozwalając, aby pewna dusza czyścowa ukazywała się jej, i była poniekąd zawsze obecną. Matka przełożona, której nasza kochana siostra odkryła wszystkie swe cierpienia, kazała ją wybadać przez pana Chaudot naszego przełożonego, i przez Ojca Jacquinot prowincjała Jezuitów. Ci po ścisłym zbadaniu osądzili, że nie było to żadnym złudzeniem ani wymysłem. Zdecydowano więc, że Zgromadzenie każe odprawiać Msze Święte i będzie co dzień odmawiać De profundis za spokój tej duszy, a siostra Chicolier odda się dowolnie szczególniejszym pokutom na tę intencję. Ta kochana siostrzyczka wypełniała więc ciężkie i ostre pokuty, ofiarując również za te dusze wszystkie swe liczne dobre uczynki, nie zadowalając sobie w niczym, i pozbawiając się wszelkiej przyjemności. Kapłan, któremu powierzono odprawianie Mszy Świętych, kapucyn wielkiej świątobliwości, który nie wiedział zupełnie co się było działo, przyszedł pewnego razu do przełożonej Chahu i zapewnił ją, że dusza, za którą kazała się modlić, od dawna weszła już w posiadanie Chwały Bożej.

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.