Rozmyślanie XXXVII o Męce Chrystusowej. Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi. CHLEB POWSZEDNI.

 

 

UWAGA!

W poniedziałki Wielkiego Postu zgodnie z kan. 1252 § 3, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku, obowiązuje POST ILOŚCIOWY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście. 

 

 

 

 

 

Rozmyślanie XXXVII o Męce Chrystusowej.

SZYMON CYRENEJCZYK POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ PANU JEZUSOWI.

I. Pan Jezus dopuszcza to, aby nam okazać, że przyjął słabość natury ludzkiej,

II. aby nas zachęcić do naśladowania Siebie.

 

 

„Przymusili przechodzącego niejakiego Szymona Cyrenejczyka idącego z pola, ojca Aleksandra i Rufa, aby niósł krzyż Jego” — (Mk 15, 21).

 

I. — Otoczony wrogim tłumem niósł Zbawca ciężki krzyż przez ulice Jerozolimy aż za miasto. Tam bezsilnie upadł na ziemię przytłoczony jego brzemieniem. Bóstwo Jego mogło Człowieczeństwu udzielić tyle Sił, żeby się obył bez pomocy w niesieniu krzyża na górę, ale Zbawiciel chciał okazać, że jest prawdziwym Człowiekiem jak my i że siły Jego ustają jak nasze chociaż wola cierpieniem nie jest złamana. Boska Opatrzność zesłała wtedy obcego człowieka, któremu kazano dalej nieść krzyż. Żydzi nie chcieli, aby Pan Jezus umarł w drodze, miał On zawisnąć na krzyżu wobec wszystkich. Zmusili więc wracającego z pola Szymona do wzięcia krzyża. Pan Jezus przystał na to, bo chciał także śmierci krzyżowej jako wypełnienia Woli Ojca. Z krzyża chciał objąć Ramionami cały świat.

Wpatrujmy się w Zbawcę, leżącego pod ciężarem krzyża w największej niemocy, padnijmy przed Nim w pył drogi i dziękujmy Mu za każdy krok i stąpnięcie i prośmy Go, aby wzmocnił nas swoją słabością i przez upadek bolesny zachował od wszelkiego grzechu. Starajmy się miłością pocieszyć Go w Cierpieniu. Przyrzeknijmy, że nigdy nie będziemy uciekali od krzyża i nie będziemy krzyża od siebie odpychali. W nim bowiem jest nasze zbawienie, w nim Pana Boga znajdujemy. Wiedzmy także o tym, że jeśli Pan Bóg daje krzyż, daje także potrzebną pomoc, choćby ją miał przynieść przez człowieka, który o tym nie wie, lub nawet nie chce pomagać.

 

 

PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503

 

 

II. — Zbawiciel także dlatego oddał swój ciężki krzyż Szymonowi Cyrenejczykowi, ponieważ chciał nas pociągnąć do niesienia krzyża. Doktor Anielski mówi o tym: „Jak Zbawiciel wziął na Się najpierw cierpienia krzyża, tak chciał, żeby za Nim wierni nieśli krzyż, szczególnie ci z pogaństwa pochodzący”. Św. Piotr zaś pisze: „Chrystus cierpiał za nas zostawiając wam przykład, abyście wstępowali w Ślady Jego” (1 P 2, 21). Ponieważ człowiek wzdryga się cały przed cierpieniem, zawsze unika krzyża, więc Pan Bóg musi go często przymuszać i daje mu krzyż wbrew jego woli. Powoli jednak uczy się poznawać wartość krzyża, niesie go z cierpliwością, a wreszcie z radością. Szymon Cyrenejczyk przez ten także początkowo przymusowy uczynek miłości stał się sławny w Kościele Bożym. Była mu dana Łaska nawrócenia się, a synowie jego byli już biskupami w młodym Kościele. Czyż można bowiem patrzeć na Cierpiącego Pana Jezusa i nie pokochać Go?

Jeśli więc chcemy stać się tak szczęśliwymi jak Szymon, poddawajmy się wezwaniom i doświadczeniom Bożym. Szymon stał się sławniejszy niż wszyscy inni poganie starożytności, ponieważ został zapisany w Świętej Ewangelii, iż niósł krzyż Pana Chrystusowy; bierzmy więc radośnie nasze krzyże, żeby być zapisanymi w księdze żywota. Ceńmy sobie krzyż jako największą Łaskę w życiu, nawet wtedy, gdy go nam jak Szymonowi wkładają ludzie źli lub nieprzychylni, którzy na pozór nie zdają się być Narzędziami Bożymi, i choćby przeciw niemu buntowało się całe nasze jestestwo. Pomoże nam wtedy pamięć o Szymonie, z którym Opatrzność, Dobroć i Miłosierdzie Boże podobnie postąpiły.

 

 

Modlitwa.

Mój Zbawicielu! Pragnę już odtąd zawsze postępować za Tobą. Widzę Cię, jak leżysz pod ciężkimi belkami krzyża. Słyszę wewnętrznie Głos Twój: Kto krzyża Mego nie niesie, nie jest Mnie godzien, nie może być uczniem Moim. Chcę być uczniem Twoim, co więcej, naśladowcą i aż do końca życia nieść krzyż ślubów moich. O, daj mi, błagam Cię Jezu, Łaskę potrzebną do tego. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024