Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

 

 

 

Rozmyślanie.

Powody rozważania Boleści Najświętszej Maryi Panny

I. Współczucie jakie winniśmy naszej Niebieskiej Matce.

II. konieczność głębszego wniknięcia w Cierpienie naszego Zbawcy.

 

 

„O wy wszyscy, którzy idziecie przez drogę, obaczcie i przypatrzcie się, czy jest boleść jako boleść moja”— (Treny 1, 12). 

I. — Nabożeństwo do Boleści Najświętszej Maryi Panny jest bardzo dawne. Historia twierdzi, że powstało ono w średniowieczu i że w XI wieku spotyka się pierwsze oznaki prywatnego nabożeństwa. Można jednak powiedzieć, że pierwszym, który ogłosił to nabożeństwo i wezwał do rozważania Boleści Najświętszej Maryi Panny, był Symeon, który w dniu ofiarowania Pana Jezusa w świątyni ujrzał w duchu niezwykłe Cierpienia Jego Matki i oznajmił Jej: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Duszę Twoją przeniknie miecz” (Łk 2, 34-35).

Mieczem tym było współczucie Maryi Cierpieniom Pana Jezusa, smutek, że Mu się sprzeciwiając i walcząc z Nim nieprzyjaciele Jego zatracają swoje dusze. Miecz ten zanurzył się siedemkroć w Sercu Maryi. W czasie proroctwa Symeona, w czasie ucieczki przed Herodem do Egiptu, podczas zgubienia Pana Jezusa w Jerozolimie, spotkania się z Nim na drodze krzyżowej, ukrzyżowania, zdjęcia z krzyża i złożenia do grobu.

Do szczególnego rozważania tych wielkich Cierpień Matki Bożej skłaniać nas winno naturalne współczucie, jakie dziecko żywić zawsze winno względem swojej matki. Miłość sprawia, że radość i cierpienia osoby umiłowanej odczuwamy jak swoje. A cóż dopiero powiedzieć o cierpieniach tej, która nas zrodziła i wypielęgnowała. Do współczucia Matce Bożej w Jej Cierpieniach winno nas skłaniać zwłaszcza to, iż my właśnie staliśmy się przez grzechy przyczyną Męki Jej Syna, a zatem i Jej Cierpień. 

 

II. — Drugim powodem nakłaniającym nas do rozważania Boleści Maryi jest konieczność głębszego wniknięcia w Cierpienia naszego Zbawcy. Sami nigdy nie zdołamy zrozumieć i odczuć ile, za co i za kogo wycierpiał Pan Jezus, z jaką Miłością podjął za nas śmierć krzyżową. Dopiero Marya prowadzi nas w ślad za Panem Jezusem drogą krzyżową na Kalwarię, stawia nas blisko Krzyża i pokazuje jak cierpi Pan Jezus i jak my mamy trwać z Nim na Golgocie i przeżywać Jego Konanie. Nikt nie odczuł głębiej Cierpień Pana Jezusa nad Jego Matkę. Nikt nie zrozumiał lepiej przyczyn Męki i Śmierci Pana Jezusa nad Tę, Która ma Najczystsze Serce, wolne od wszelkiego tchnienia miłości własnej. Nikt nie zrozumiał i nie pojął jaśniej ogromu Dzieła Pana Jezusowego i strasznego zła, jakie tkwi w każdym grzechu, nad Tę, Która jest Niepokalana, wolna od grzechu, ma wolę i umysł niczym z powodu grzechu nie przyćmione.

Boleści Maryi są doskonałym odbiciem Cierpień Pana Jezusa, ich przedłużeniem, a w pewnym znaczeniu uzupełnieniem. Marya miała większe prawo niż Św. Paweł powiedzieć o sobie: „Dopełniam na ciele własnym to, czego nie dostaje Cierpieniom Chrystusowym” (Kol 1, 24), czyli współczując w sercu moim i współcierpiąc przyczyniam się do tego, iż owoce Męki Pana Jezusa docierają do dusz zbyt oddalonych od Niego. Wczuwajmy się zatem w Boleści Maryi, a wówczas przysłużymy się, iż zbawcze Dzieło Chrystusa Pana, posiadające nieskończone wartości, przynosić będzie więcej owoców. Jeśli zaś będziemy towarzyszami Cierpień Pana Jezusa i Maryi, wówczas będziemy także, jak obiecuje Św. Paweł, uczestnikami Ich pociechy (2 Kor 1, 7).

 

 

Modlitwa.

O Matko Najboleśniejsza, spraw, abym wraz z Tobą odczuwał to, co cierpiał Jezus. Wyryj w sercu moim Obraz Twego Syna, abym go nigdy nie zapomniał. Podziel się ze mną uczuciami Swego Serca, abym i ja tak odczuwał każdą zniewagę wyrządzoną Jezusowi, jak Ty ją odczuwałaś. Pragnę Ci przynieść ulgę i pociechę w Twych Boleściach i żałując, żem się sam stał ich powodem, i wspierając Cię jak umiłowany uczeń, a potem Twój syn Jan Święty pod Krzyżem. Amen. 

 

Zachęcamy do uczczenia:

  1. Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 15
  2. Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Wrześniu ku Ich czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 15
  3. Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 15
  4. Najświętszej Maryi Panny, Siedmiu Jej Boleści w dniu Jej święta: Nabożeństwo ku czci NMP  Matki Bolesnej.

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023