Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

 

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

 

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

 

 

 TOM I.

 

 

 

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

 

 

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

 

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

 

 

W dniu jutrzejszym tj. 7 grudnia obowiązuje POST ŚCISŁY! (KPK z 1917 roku, kan. 1252 § 2).

 

 

 

 

Gdy nastała pełnia czasu, zesłał Bóg Syna Swego uczy­nionego z niewiasty, uczynionego pod Zakonem. — Gal. 4, 4.

 

PRZYGOTOWANIE. — Przyjście Odkupiciela poprzedziło długie oczekiwanie. Uroczyste zdarzenie wymagało odpowiedniego przygotowania, aby upadła ludzkość dokładniej swój stan poznała i lepiej oceniła dzieło zbawienia. Podziwiajmy pla­ny Opatrzności, która wszystkim kieruje dla na­szego dobra.

 

I. — Rozważ, jak Pan Bóg dopuścił, że po grzechu Adama minęły lat tysiące, zanim wysłał Syna Swego dla Odkupienia świata. Tymczasem, jakież wielkie ciemności panowały na ziemi. Prawdziwy Pan Bóg nie był nigdzie ani znany ani czczony, z wyjątkiem jednego zakątka — Judei. Poza tym wszę­dzie panowało bałwochwalstwo — zwierzętom i kamieniom oddawano cześć Panu Bogu należną. Podziwiajmy w tym Mądrość Bożą. Zwlekała z wy­słaniem Odkupiciela, aby ludziom tym milszym uczynić Jego Przyjście; odkładała je, żeby lepiej poznali złość grzechu, nieodzowność lekarstwa i Łaskę Zbawiciela. Jeśliby zaraz po grzechu Ada­ma przyszedł Pan Jezus, mało by ceniono wielkość tego Dobrodziejstwa. — Dziękujmy Dobroci Bożej, iż urodziliśmy się po dokonanym już wielkim Dziele Odkupienia.

Oto nadeszła chwila szczęśliwa, nazwana peł­nią czasów: Gdy przyszło wypełnienie czasu. Powiedziano: wypełnienie, z powodu pełności Łaski, jakiej Syn Boży przyszedł nam udzielić przez Dzieło Odkupienia. Anioł — poseł, udaje się do Nazaretu do Maryi Dziewicy i zwiastuje Jej, iż Słowo Boże chce się Wcielić w Jej Przeczystym Łonie. Anioł pozdrawia Ją, nazywa Łaski pełną i Błogosławioną między niewia­stami. Ona słucha zmieszana tych pochwał z po­wodu Swej wielkiej pokory. Lecz Anioł dodaje Jej odwagi i powiada, że znalazła Łaskę u Pana Boga — Łaskę, Która sprowadzi pokój między Panem Bogiem, a ludź­mi i naprawi nieszczęsne skutki grzechu. Oświad­czył Jej także, iż ma nadać Swemu Synowi Imię Zbawiciela. Nazwiesz imię Jego Jezus, co będzie znaczyć, że Jej Syn będzie zarazem Synem Bożym — że ma odkupić świat i królować nad sercami ludzkimi.

Marya zgadza się na zostanie Matką takiego Syna. Niech mi się stanie według słowa Twego. I oto Słowo Boże przyjmuje Ciało i staje się Człowiekiem. A Słowo Cia­łem się stało i zamieszkało między nami... Dziękujmy temu Synowi, lecz dziękujmy zarazem tej Matce, Która przez to, iż zgodziła stać się Matką takiego Syna, zgodziła się również zostać Matką naszego zbawienia — Matką najboleśniejszą.

 

II. — Widok Słowa Bożego, które stało się Człowiekiem, winien poruszyć nasze serce i wiarę naszą ożywić. Ze wzruszonym sercem i wiarą ożywioną winniśmy uklęknąć i mówić:

 

O Słowo Boże, któreś stało się dla mnie Człowiekiem, cho­ciaż Cię widzę tak upokorzonym, maleńkim Dzie­ciątkiem w Łonie Maryi, uznaję Cię za swego Pana i Króla, lecz Króla Miłości. Drogi mój Zbawco, ponieważ przyszedłeś na ziemię, aby przyodziać się naszym nędznym ciałem, żeby królować nad sercami naszymi, ach, przyjdź i załóż Swe Kró­lestwo także w mym sercu, nad którym przedtem panowali nieprzyjaciele Twoi! Lecz teraz to serce do Ciebie należy, od dzisiaj Ty będziesz moim je­dynym Panem. Panuj wpośród nieprzy­jaciół  Twoich. Inni królowie rządzą dzię­ki mocy swego oręża, Ty zaś przychodzisz królo­wać siłą Swej Miłości i dlatego nie przybywasz z przepychem królewskim, nie przyodziany w pur­purę i złoto, nie ozdobiony berłem i koroną — woj­sko Cię nie otacza. Przychodzisz, aby urodzić się w ubogiej stajence, w opuszczeniu, by Cię złożono w żłóbku na sianie — w ten sposób bowiem chcesz rozpocząć królowanie w sercach naszych. Przyjmij nas za najwierniejsze sługi w Swym Królestwie. Użycz Łaski, byśmy wiernymi Ci po­zostali. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
  2. uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
  3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 6
  4. uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Mikołaja, Biskupa i Wyznawcy: Nabożeństwo do Św. Mikołaja, Biskupa Mirry.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023