SOBOTA III TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Serce Pana Jezusa naszą Ucieczką. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

WSPARCIE - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Rozmyślanie.

SERCE PANA JEZUSA NASZĄ UCIECZKĄ.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Jezu, racz mnie wprowadzić do Swego Najświętszego Serca i niechaj Ono będzie mi miejscem skupienia, ucieczki i odpocznienia.

Rozważanie.

1. Liturgia na uroczystość Najświętszego Serca ukazuje nam kilkakrotnie Serce Pana Jezusa jako arkę zbawienia, jako nasze schronienie i ucieczkę. ,,Arko Serca, co mieścisz prawo Łaski, przebaczeń, i prawo wielkiej Miłości. Serce, przybytku nietknięty nowego z Bogiem przymierza, świątynio świętsza od starej… któż w Sercu tym nie wybierze wiecznego dla się mieszkania?” (BR.). ,,Do tych Najświętszych Ran (Serca Chrystusowego) schronię się, woła Św. Piotr Kanizjusz, w Nich założę swoje bezpieczne mieszkanie”. Takie były zawsze pragnienia dusz kontemplacyjnych, dusz życia wewnętrznego: schronić się w Sercu Chrystusa Pana, jako w swej ulubionej kryjówce. Św. Teresa Małgorzata od Serca Jezusowego pisała w swoich ostatnich postanowieniach: ,,Boże mój, teraz i na zawsze postanawiam zamknąć się w Twoim najmilszym Sercu jako na puszczy i tam żyć w Tobie, z Tobą i dla Ciebie ukrytym życiem miłości i ofiary” (Sp. p. 324). Dusza, która pragnie zgłębić Tajemnice Chrystusa Pana i zrozumieć choć odrobinę Jego Nieskończoną Miłość, nie ma lepszego środka, jak wejść do Jego Serca lub jak mówi Św. Jan od Krzyża: ,,Ukryć się w piersi swego Umiłowanego. On Sam bowiem zaprasza ją do tych rozpadlin, mówiąc w Pieśni nad Pieśniami: ,Wstań przyjaciółko moja, piękna moja, a przyjdź! Gołębico moja w rozpadlinach skalnych, w szczelinie parkanu'” (P. d. 37, 5). Zamknij się więc w Sercu Chrystusa Pana, aby podziwiać Jego Tajemnice i Miłość, lecz zamknij się w Nim także na to, aby znaleźć obronę w swym życiu wewnętrznym. To jest samotnia zawsze gotowa cię przyjąć, do której możesz się schronić, choć żyjesz wśród nawału zajęć i spraw. Kiedy gwar, nowości, rozmowy i próżności świata usiłują cię opanować, używaj świętej praktyki schronienia się natychmiast wewnętrznie w Sercu Pana Jezusa i w Nim szukaj zawsze skupienia i pokoju.

2. ,,W każdej pokusie uciekaj się szybko do najmilszego Serca Chrystusa Pana i staw sobie przed oczy Jego Dobroć i Miłość, a z nią porównaj twoją nędzę, złość, niewierność i pychę” (Św. Piotr Kanizjusz). Tak, Serce Pana Jezusa będzie twoim najbezpieczniejszym schronieniem w czasie pokus. Jeśli pragniesz uniknąć zasadzek szatana i swojej złej natury, uciekaj się do Serca Tego, który zwyciężył szatana, a przez swe rany uzdrowił nasze słabości. Pan Jezus zwyciężył zło; uciekając się do Niego, nie potrzebujesz się niczego obawiać. Burza może się srożyć przeciw tobie, lecz dusza twoja będzie dobrze ukryta i zabezpieczona przed rozbiciem. Żadna walka, którą by ci przyszło staczać, choćby nawet najostrzejsza i najbardziej upokarzająca, nie naruszy twojej ufności w to Boskie Serce, które jest zbawieniem tych, co Mu ufają. Cor Jesu, salus in te sperantium, każe nam modlić się Kościół Święty w litanii do Najświętszego Serca.

Nawet w upadkach, w niewiernościach każdego dnia nie przestawaj ufać temu Najslodszemu Sercu: ,,Z wielką ufnością rzuć swoje grzechy w przepaść Jego Miłości – upomina cię Św. Piotr Kanizjusz, – a natychmiast będziesz wolny od nich”. A Św. Bernard mówi z wielką mocą: „Popełniłem wielki grzech: sumienie będzie się niepokoić, lecz nie popadnę w rozpacz, albowiem wspomnę sobie na rany Pana. On bowiem został zraniony dla nieprawości naszych. Czyż istnieje taki skazaniec na śmierć, który nie mógłby być uwolniony przez Śmierć Chrystusa Pana?” Z taką ufnością uciekaj się do Serca Pana Jezusa i chroń się w Nim po każdym swoim upadku. Mimo dobrej woli, aby być zawsze wiernym, zdarzy ci się często, albo wskutek słabości albo zaskoczenia, popełnić jakiś błąd, upokarzaj się wtedy głęboko, uznaj pokornie swoją nędzę, a ona nie oddali cię nigdy od Serca Pana Jezusa. Powracaj do Niego jak syn marnotrawny do domu Ojca, a wracając, proś o przebaczenie, całuj Jego Najświętsze Rany, odnawiaj postanowienia mieszkania w tym Sercu pełnym Dobroci i Miłosierdzia.

Rozmowa.

,,O Jezu Najsłodszy, szpetność grzechów moich zabrania mi wstępu do Twego Serca. Lecz ponieważ niepojęta Miłość poszerzyła i pogłębiła Twoje Serce, ponieważ Ty będąc Świętym, możesz uczynić czystym świat poczęty w grzechach, o Jezu, istotna Piękności, uwolnij mnie od winy i oczyść mię z grzechów moich. Obym oczyszczony przez Ciebie, mógł zbliżyć się do Ciebie, o Najczystszy, obym mógł wejść i zamieszkać w Twoim Sercu po wszystkie dni żywota mego, aby poznać i czynić to, czego żądasz ode mnie!” (Św. Bonaventura).

„Gdzież prawdziwie znajdą słabi pewne i stałe bezpieczeństwo i odpocznienie, jeśli nie w Ranach Twoich, o mój Zbawicielu? Tym bezpieczniej tam mieszkam, im bardziej Ty mocen jesteś mnie zbawić. Świat straszy, ciało ciąży, szatan zastawia zasadzki, lecz ja się nie zachwieję, albowiem trwam w Tobie, mocnej skale. Gdy więc, o Chryste, wspomnę na Twoje Rany, gdy wspomnę na to tak bardzo potężne i skuteczne lekarstwo, nie uleknę się żadnej złośliwej choroby. Dlatego pełen ufności będę szukał we wnętrznościach Twoich, o Panie, tego, czego mi brakuje, albowiem w Tobie obfite jest Miłosierdzie i nie brak otworów Ran, przez które ono spływa. Przebodli Ręce Twoje i Nogi Twoje, a włócznią otworzono Bok Twój; dzięki tym Ranom mogę kosztować i ujrzeć jak słodkim jesteś, o Panie!…

Grot przeszył Twoją Duszę i dotknął Twego Serca, abyś umiał współczuć moim słabościom. W Ranach Twego Ciała ujawniła się Tajemnica Twego Serca, objawiła się ta wielka Tajemnica Miłości i odkryte zostały wnętrzności Miłosierdzia, które skłoniło Cię do zstąpienia do nas z Wysokości Niebios. Gdzież jaśniej, jak nie w Twoich Ranach, mogło się okazać, że Ty, o Panie, jesteś słodki i cichy i pełen Miłosierdzia? Istotnie, nikt nie ma większego miłosierdzia, jak Ten, kto daje życie swoje za skazanych i przeznaczonych na śmierć. A więc całą moją zasługą jest Twoje Miłosierdzie, o Panie, i nie zaznam skutków swej nędzy, dopóki Ty będziesz Miłosierny” (Św. Bernard). Amen.

Zachęcamy do: