Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960 r.

 

 

 

UWAGA!

W Sobotę Suchych Dni Wielkiego Postu, tzw. Wiosennych zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku, obowiązuje POST ŚCISŁY. Szczegóły o obowiązujących postach są opublikowane w wpisie: Nauki katolickie o Wielkim Poście. 

 

 

 

Rozmyślanie.

SPOWIEDŹ.

 

 

OBECNOŚĆ BOŻA. U stóp Twego Krzyża, o Jezu, wyznaję moje grzechy i przyzywam na siebie Twoją Krew, aby oczyściła duszę moją.

Rozważanie.

1. Spowiedź jest Sakramentem Krwi Chrystusowej, w której Pan Bóg według mocnego wyrażenia Świętej Katarzyny ze Sienny „uczynił nam kąpiel, aby obmyć oblicze dusz naszych z trądu grzechu”. Jeśli materią konieczną tego Sakramentu są tylko grzechy śmiertelne, grzechy zaś powszednie materią wystarczającą, to jednak cała Tradycja Katolicka kładzie nacisk na pożytek odprawiania częstej Spowiedzi również z samych grzechów powszednich. Lecz kto, idąc za tą wskazówką praktykuje Spowiedź tygodniową, powinien pilnie czuwać, aby ona nie tylko nie stała się rutyną, ale czynnością życiodajną, która czyni go zdolnym do skorzystania w pełni ze wszystkich Łask, jakie daje ten Sakrament.

„Nie poniewierajcie Krwi Chrystusowej”, woła Św. Katarzyna ze Sieny. Bez wątpienia, kto ją ceni, nie będzie przystępował do Spowiedzi lekkomyślnie. W tym celu pożytecznie będzie uświadomić sobie, że rozgrzeszenie jest właśnie wylaniem tej Krwi bezcennej, która zalewając i przenikając duszę, oczyszcza ją z grzechu, przywraca jej Łaskę uświęcającą, jeśli ją utraciła, lub zwiększa ją, jeśli ją już posiada. To odpuszczenie grzechów i udzielenie Łaski jest skutkiem działania Pana Jezusa, wyrażonego w słowach, które kapłan wymawia w Jego Imieniu: „Ja cię rozgrzeszam”. W tej chwili Pan Jezus działa na duszę, odpuszczając grzechy, wprowadzając albo powiększając w niej Łaskę. I trzeba wspomnieć, że skuteczność rozgrzeszenia nie ogranicza się tylko do popełnionych grzechów, lecz obejmuje także przyszłość, zabezpieczając duszę przed upadkami, dając jej siłę opierania się pokusom i wykonywania dobrych postanowień, a to wszystko dzięki Łasce Sakramentalnej. W tym znaczeniu Krew Chrystusa Pana jest nie tylko lekarstwem na popełnione grzechy, lecz również zabezpiecza i wzmacnia na przyszłość: dusza, która się w niej zanurzy, jak w ożywczej kąpieli, zyska nową siłę a zarazem odczuje w sobie umniejszenie natężenia namiętności.

Z tego widać, jak doniosłą jest częsta Spowiedź dla duszy, która dążąc do zjednoczenia z Panem Bogiem, musi również pragnąć całkowitego oczyszczenia.

2. Kiedy do Trybunału Pokuty dusza przynosi tylko grzechy powszednie, niech nie trudzi się zbytnio oskarżaniem wszystkich uchybień, ponieważ nie jest koniecznym, aby wyliczała wszystkie grzechy powszednie, jakie popełniła w ciągu tygodnia, co obowiązuje ją przy grzechach ciężkich. Natomiast jest rzeczą bardziej pożyteczną, by zwrócić uwagę przede wszystkim na dobrowolne, następnie na półdobrowolne uchybienia, chociażby to były zwyczajne niedoskonałości, i wyznać nie tylko czyn zewnętrzny, lecz również pobudkę wewnętrzną. Chociaż to nie jest ściśle konieczne do ważności Spowiedzi, jednak nie ulega wątpliwości, że im więcej oskarżenie odsłania korzeń zła, tym więcej dusza odniesie korzyści wskutek upokorzenia oraz pobudki do głębszego żalu i gorętszego pragnienia poprawy, które logicznie wypływa z rozważania niedoskonałych motywów, bo z nich w ogólności płyną nasze uchybienia. Ponadto, takie oskarżenie pozwoli spowiednikowi poznać lepiej słabe strony penitenta, a zatem podsunąć mu odpowiedniejsze lekarstwa, co ma szczególne znaczenie, gdy ze Spowiedzią łączy się kierownictwo. Lecz jeszcze więcej niż na oskarżenie dusza powinna zwrócić uwagę na żal za swe grzechy, które są obrazą Pana Boga, Dobroci Nieskończonej. Żal ma być ex amore, to znaczy z miłości, czyli ma to być żal syna, który zamiast myśleć o swym zawstydzeniu i o zasłużonej karze, smuci się z powodu przykrości jaką sprawił miłującemu Ojcu, któremu powinien odpłacać się miłością. Żal jest tak konieczny do ważności Sakramentu, że gdyby go zabrakło, rozgrzeszenie byłoby udaremnione. Im zaś żal jest głębszy i doskonalszy, tym więcej rozgrzeszenie niszczy nie tylko grzech, ale również i karę doczesną zań należną. Im bardziej skruszone serce przynosi penitent do Spowiedzi, tym więcej Krew Pana Jezusa go oczyszcza, odnawia, wzbogaca w siły, miłość i Łaskę.

Rozmowa. 

O słodki Jezu, Jezu Miłości! By nas przyodziać życiem Łaski, oddałeś za nas Swe Życie, na drzewie Najświętszego Krzyża rozciągnąłeś Swoje Ciało i zdajesz się być zabitym Barankiem, Który ze wszystkich członków wylewa krew. I w Krwi ożywiłeś nas do życia Łaski.

„O słodki Jezu, dusza moja pragnie gorąco być cała obmyta i zanurzona w Krwi Twojej… W Niej znajduję Źródło Miłosierdzia, Łaskawości i Dobroci. Z Krwi Najświętszej płynie usprawiedliwienie moje, w niej znika zatwardziałość serca, wszystko, co gorzkie staje się słodkim, a ciężkie, lekkim. Bo w Krwi Twojej, Chryste, dojrzewają cnoty, w Niej upaja się i zanurza dusza moja, by mogła się przyodziać w prawdziwe wartości” (Św. Katarzyna ze Sieny).

O Jezu, jeśli jedna kropla Przenajdroższej Krwi Twojej ma Moc zgładzić wszystkie grzechy świata, czegoż nie dokona Ona w mej duszy, kiedy w chwili rozgrzeszenia wylewasz jej taką obfitość na moją biedną duszę? O Jezu, ożyw moją wiarę i daj mi dogłębnie zrozumieć nieocenioną wartość Sakramentu Krwi Twojej. Tylko Krew Twoją może mnie obmyć z grzechów, oczyścić z nieczystości, uzdrowić i ożywić duszę moją. O, spraw, aby ta kąpiel zbawienna przeniknęła całą moją istotę i całą ją odnowiła w Twojej Łasce i Miłości!

Dla Zasług Twojej Męki, udziel mi Łaski, o Panie, abym przynosił zawsze do Trybunału Pokuty serce prawdziwie upokorzone i skruszone, coraz doskonalszy żal za moje winy, obrzydzenie coraz bardziej szczere i głębokie tego wszystkiego, co obraża Ciebie, Boże mój. Tylko wtedy Twoja bezcenna Krew, nie znajdując we mnie żadnego przywiązania do grzechu, będzie mogła przeniknąć całkowicie duszę moją, oczyścić ją całą, odnowić i ożywić. O Jezu spraw, aby Twoja Krew przyniosła we mnie pełny swój owoc. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Bolesnej w miesiącu lutym ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lutowe ku czci Matki Boskiej Bolesnej – Dzień 24.
  2. poznania Nauki o okresie wielkopostnym: Nauki katolickie o Wielkim Poście.
  3. uczczenia Tajemnicy Odkupienia w Wielkim Poście: Nabożeństwo na okres Wielkiego Postu.
  4. uczczenia Męki Pańskiej: Nabożeństwo do Męki Pańskiej.
  5. poznania Nauki katolickiej na Sobotę Suchych Dni Wiosennych.
  6. nabożnego przeżycia Suchych Dni poprzez Nabożeństwo na Suche Dnie.
  7. lektury czytania wielkopostnego: Czytania wielkopostne o Matce Boskiej Bolesnej — dzień 11

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023