Rozmyślanie.

Najświętsza Ofiara Ołtarza

I. jest bezkrwawym powtórzeniem Ofiary na Kalwarii

II. i ponowieniem skutków Dzieła Odkupienia. 

„Od wschodu słońca aż do zachodu wielkie jest Imię Moje między narodami, a na każdym miejscu poświęcają i ofiarują Imieniowi Memu ofiarę czystą… – mówi Pan Zastępów” – (Malachiasza 1, 11). 

I. — Przez ustanowienie Eucharystii dał Chrystus Pan Kościołowi Świętemu doskonałą ofiarę. Religia bowiem powinna posiadać Ofiarę jako najlepszy sposób oddawania czci Panu Bogu i uznawania panowania Bożego. Dlatego też czytamy o ofiarach składanych w Starym Testamencie przez Melchizedeka króla i przez kapłanów świątyni jerozolimskiej. Lecz wszystkie przeszłe ofiary były tylko symbolami i zapowiedzią jednej i doskonałej Ofiary, jaką miał złożyć Chrystus Pan na Kalwarii, a przedłużyć Jej trwanie na Ołtarzach naszych kościołów. „Podczas gdy każdy kapłan — mówi Św. Paweł o sługach Starego Zakonu — staje codziennie do Służby Ołtarza, składając często te same ofiary, które nie mogą nigdy zgładzić grzechu, ten (tj. Chrystus Pan) złożywszy jedną Ofiarę za grzechy, poświęconych doskonałymi uczynił na wieki” (Żyd 10, 11-14). 

Ofiarę spełnioną na Krzyżu polecił Chrystus Pan ponawiać Apostołom składając w ich ręce chleb Eucharystyczny, mówiąc, że to jest Jego Ciało, które się za nas „daje”, tj. czyli ofiaruje. Stąd Św. Paweł zabronił wiernym uczestnictwa w ofiarach żydów, gdyż mamy własny Ołtarz i Ofiarę (zob. Żyd 13, 10), dzięki którym uczestniczymy we Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa. Biorąc przeto udział we Mszy Świętej, a zwłaszcza przyjmując Komunię Świętą uprzytamniajmy sobie, iż znajdujemy się wobec Pana Jezusa Ofiarującego się Ojcu Niebieskiemu na Krzyżu. Św. Paweł radzi, abyśmy wówczas Śmierć Pańską opowiadali, czyli rozważali (1 Kor 11, 26). Zastanówmy się dzisiaj nad tym, z jakim usposobieniem, nabożeństwem i skupieniem bierzemy udział w tej Najświętszej Ofierze, którą Św. Jan Chryzostom nazwał „przerażającą Tajemnicą”. 

II. — Ponieważ Ofiara Mszy Świętej jest co do istoty tą Samą Ofiarą co Ofiara Chrystusa Pana na Krzyżu, z różnicą wyłącznie co do sposobu Jej składania, przeto wywiera te same co tamta skutki. Kościół Święty wylicza cztery główne skutki Ofiary Ołtarza. Nasamprzód Msza Święta — oddaje Panu Bogu Chwałę taką, na jaką zasługuje Nieskończony Majestat Boży. Popatrzmy, jaki to skarb niezmierzony posiadamy we Mszy Świętej, iż Nieskończony Pan Bóg zostaje przez nią uwielbiony. Skąd ta wartość Mszy Świętej? Stąd, iż głównym Ofiarnikiem, a zarazem Ofiarą Mszy Świętej jest Sam Chrystus Pan. 

Następnym potężnym skutkiem, jaki wywiera Msza Święta, jest niezmiernie miłe Panu Bogu  dziękczynienie. Za to wszystko, co Pan Bóg uczynił dla człowieka, iż go stworzył, ubogacił wszelkimi dobrami przyrodzonymi, zaszczycił godnością podobieństwa do Samego Stwórcy, wreszcie za to, iż go upadłego podniósł z grzechu, odkupił, uświęcił, obsypał Łaskami i Niebiańską Ojczyznę mu ofiarował, czyż zdołałby się kto z nas Panu Bogu godnie odwdzięczyć? Nikt i nigdy, choćby do końca świata spalał się jak żertwa na Ołtarzu. Jesteśmy bowiem ludźmi skończonymi, a przy tym grzesznymi. 

Trzecim skutkiem Ofiary Mszy Świętej jest pojednanie. Chrystus Pan składa Życie Swoje, wylewa Krew Swą Przenajświętszą za grzechy ludzkie. Krew Ta, jak wyraża się Pismo Święte (zob. Żyd 12, 24), lepiej przemawia do Miłosierdzia Bożego i wyjednuje przebaczenie niż krew niewinnego Abla. 

Wreszcie Msza Święta jest niezmiernie skuteczną Ofiarą ubłagania.  Przez nią możemy sobie uprosić u Pana Boga wszelkie potrzebne Dobra i Łaski.

Modlitwa.

Boże Przedwieczny spojrzyj na tę najczystszą Ofiarę Baranka składaną na Ołtarzu. Przyjm daninę Chwały, dziękczynienia, przebłagania i prośby, jaką Ci przez nią składamy. Wraz z Ofiarą Chrystusa składam Ci w tych samych intencjach i swoje życie, prace i cierpienia. Niech Ci będzie miłą ta ofiara i niech dopomoże Kościołowi Świętemu, duszom w Czyśćcu cierpiącym i mnie samemu oraz mym najbliższym. Amen. 

© salveregina.pl 2023