ŚRODA II TYGODNIA PO WIELKANOCY. Rozmyślanie. Uroczystość Opieki Św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny (CHLEB POWSZEDNI)

 

 

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

 

 

 

 

Rozmyślanie.

I. Urząd opieki Św. Józefa posiada głębokie uzasadnienie.

II. Troskliwość, z jaką Św. Józef pełni swój urząd.

 

 

„Postanowił go panem domu Swego” — (Ps 105/104/, 21).

 

I. — Już od dawna utrwaliła się w nas ta myśl, że Św. Józef posiada swój prawzór w starotestamentowym Józefie egipskim. Zapatrywanie takie opiera się na tekstach Liturgii Kościoła Świętego, który tymi samymi słowami historii opisującej Józefa egipskiego przedstawia nam Świętego Opiekuna Jezusa. „Postanowił go Bóg panem domu swego” (Ks. Rodz. 45, 8). Jak tamten został ustanowiony nad Egiptem, tak Św. Józef został Opiekunem nad całym Kościołem Katolickim. Wprawdzie Św. Józef miał za życia poddane sobie tylko dwie osoby, ale były to Istoty Najświętsze, jakie kiedykolwiek ukazały się na ziemi: Jezus i Marya. Za to domek Nazaretański, w którym sprawował Św. Józef władzę ojcowską, był zarodkiem, z którego miał zakwitnąć i rozwinąć się Kościół Katolicki. Jeśli więc Św. Józef miał za poddanych Swoich Jezusa i Maryę, Którymi też opiekował się, to władza jego i opieka przeszła także na ich liczne potomstwo w Kościele Świętym.

Opieka Św. Józefa nad Kościołem Świętym jest prawnym i wspaniałym rozwinięciem jego zadania życiowego, dalszym ciągiem jego zaszczytów. Dlatego Św. Józef ochrania obecnie Kościół Święty tak jak niegdyś bronił Rodzinę Nazaretańską przed wszelkimi niebezpieczeństwami i wspierał w potrzebach. „Święty Józef, powiada Papież Leon XIII, uważa wszystkich wiernych za członków licznie po świecie rozgałęzionej rodziny, szczególnym sposobem zleconych swojej opiece, i dlatego otacza wszystkich ojcowską opieką”.

 

 

II. — Papież Pius IX panujący w okresie wielkiego ucisku Kościoła Świętego, oddał go i wszystkich wiernych pod przemożną opiekę Św. Józefa. „W tych czasach tak smutnych, pisze on, ja i wszyscy wierni całą ufność pokładamy w przemożnej Opiece Św. Józefa. Dlatego mianuję Go uroczyście Opiekunem całego Katolickiego Kościoła”. Tymi słowy skierował nas Ojciec Święty ze wszystkimi potrzebami, troskami i cierpieniami do Św. Józefa, prosząc Go, aby czuwał nad nami i nad całym Kościołem Świętym, tak, jak czuwał niegdyś nad Dzieciątkiem Jezus, Jego Matką i domem Nazaretańskim.

Niebo wysłuchało tych ufnych próśb. Święty Józef wziął nas pod Swoją Opiekę. Czy mógł nam Pan Bóg dać lepszego Opiekuna? Powierzył nas temu, któremu oddał własnego Jednorodzonego Syna. Za Obrońcę dał nam tego, pod którego obronę oddał Dziewiczą Matkę. Św. Józef wypełnia odtąd wiernie swój urząd. Nie przemienił wprawdzie ciernistej drogi Kościoła na różaną, ale dopomógł Mu pokonać przeciwności. Dopomógł tak jak niegdyś Dzieciątku, które przeprowadził szczęśliwie poprzez niebezpieczeństwa, aby mógł wykonać swoje największe Dzieło Zbawienia.

Trudności Kościoła Świętego nie ustały, gdyż Boski jego Założyciel powiedział: „Jeśli Mnie prześladowali, i was prześladować będą” (Jan 15, 20). Ale w czasie, kiedy Św. Józef został ogłoszony Opiekunem Jego, Kościół Święty przeszedł zwycięsko wszystkie przeciwności i wzmocnił się wewnętrznie. 

Dlatego zaufajmy Panu Bogu i potężnej Opiece Św. Józefa. Niech przykre wypadki spadające na Kościół Święty nie napełniają nas trwogą. Św. Józef czuwa troskliwie nad Kościołem Świętym i wyprasza jego dzieciom siłę, ducha wiary i pobożności. On będzie nas umacniał, abyśmy trwali mężnie w sprawach Bożych. 

 

 

Modlitwa.

O Święty Józefie, Opiekunie Kościoła Świętego, błagam cię z dziecięcą ufnością, abyś nas zachował wszystkich w świętej wierze i miłości. Broń nas przed nieprzyjaciółmi naszego zbawienia, a jak niegdyś wyratowałeś Dziecię Jezus od niebezpieczeństwa życia, tak i teraz na przyszłość ochraniaj Kościół Święty od wszelkich klęsk. Zachowaj dusze nasze od wszystkich niebezpieczeństw, a zwłaszcza w godzinie śmierci od niebezpieczeństwa wiecznej zguby. Módl się za nami, abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana. Amen.