Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.
Rozmyślanie.
WYNAGRODZENIE.
OBECNOŚĆ BOŻA. — Serce Jezusa zranione z Miłości ku nam, uczyń mnie godnym wynagradzać Ci za Rany, jakie zadały Ci nasze grzechy.
Rozważanie.
1. Hymn z pierwszych Nieszporów na uroczystość Najświętszego Serca mówi: „To buta naszej przewiny i grzechów ogrom straszliwy, niewinne Serce Boga zraniły” i jeszcze wyraźniej dodaje: ,,Włócznią, co żołnierz cisnął, przestępstwa nasze kierują” (BR.). Te wyrażenia przywołują nam na pamięć słowa, jakie Pan Jezus skierował do Św. Małgorzaty Marii: ,,Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi… Lecz za Miłość Swoją Nieskończoną, zamiast wdzięczności, odbiera zapomnienie, obojętność, zniewagi, nawet od tych, którzy są Mu winni szczególną miłość”. Wobec skargi Boskiego Serca, dusza miłująca nie może pozostać obojętna: pragnie pokutować wynagradzać, pocieszać. A pragnie to czynić, jak poucza Pius XI, dla dwóch powodów: ,,dla Sprawiedliwości i Miłości. Dla Sprawiedliwości, aby wynagrodzić obrazę wyrządzoną Bogu Ojcu przez nasze grzechy…; dla Miłości, aby współcierpieć z Chrystusem Panem cierpiącym, nasyconym zelżywościami, oraz przynieść Mu, wedle słabych sił, odrobinę pociechy” (enc.: Miserent. Red.). Że trzeba wynagradzać za swe grzechy, łatwo nam zrozumieć, lecz że można to czynić, aby pocieszać Serce Jezusa, to niezbyt jasne. ,,Jak można mówić, zapytuje Pius XI, że Chrystus Pan, choć króluje w Niebie, może być pocieszony tym wynagrodzeniem? Daj mi kogoś kto miłuje, a zrozumie to, co mówię'” (tamże), odpowiada wielki Papież słowami Św. Augustyna. Istotnie, dusza, która wnika w Tajemnice Pana Jezusa, rozumie dobrze, że kiedy w Getsemani widział On wszystkie grzechy nasze, widział również wszystkie dobre uczynki jakieśmy mieli spełnić, aby Go pocieszyć i w rzeczy samej pocieszyły Go wówczas te czynności, które dzisiaj spełniamy w tym celu. Ta myśl pobudza nas coraz więcej do uczynków wynagradzających, aby Pan Jezus nie miał powodu uczynić i nam tego delikatnego wyrzutu: ,,Boleścią złamane me Serce… Czekałem, by kto nade Mną się użalił, a nie było nikogo” (Msza o Najśw. Sercu Pana Jezusa).
2. Wynagrodzenie nasuwa myśl o ,,ofierze wynagradzającej”, pojęciu dobrze znanym czcicielom Najświętszego Serca, a urzędowo uznanym przez Kościół Święty w encyklice Piusa XI o wynagrodzeniu. Czcigodny ten dokument wyjaśnia, co powinna czynić dusza, która pragnie stać się ofiarą: ,,Bez wątpienia powinna ona nie tylko brzydzić się wszelkim grzechem, jako najgorszym złem i unikać go, lecz ofiarować się całkowicie Woli Bożej i starać się naprawić cześć obrażonego Majestatu Bożego przez ustawiczną modlitwę, dobrowolną pokutę oraz cierpliwe znoszenie doświadczeń, jakie ją spotykają, a wreszcie przez życie według ducha tego wynagrodzenia” (Miserent. Red.). Jesteśmy daleko od fantastycznego pojęcia, wskutek którego, pod pozorem jakiejś niezwykłej ofiary, dusze omijają rzeczywistość codziennego życia i łudzą się, że są zdolne do nie wiadomo jakich cierpień, a w istocie starają się unikać codziennych ofiar. Natomiast pojęcie ofiary wynagradzającej, określone przez naukę Kościoła jest bardzo poważne, konkretne i realne. Dusza ofiarna powinna wynagradzać za przewiny, a czyni to, starając się spełniać wszystko, co sprzeciwia się grzechowi. Grzech jest buntem przeciw Panu Bogu i przeciw Jego Woli objawionej w prawie i rozporządzeniach Opatrzności Bożej. Dlatego przeciwieństwem grzechu będzie całkowite przylgnięcie do Woli Bożej i przyjęcie jej z całego serca we wszystkich jej objawach, mimo wstrętu, jaki możemy odczuwać. Oto program duszy-ofiary: nie tylko unikać grzechu nawet najmniejszego, lecz wyjść naprzeciw Woli Pana Boga, aby On mógł czynić z nią wszystko, co Mu się podoba. Dołączy następnie modlitwy i dobrowolne pokuty, lecz wartość ich zależy od miary, w jakiej pochodzą ze serca całko- wicie uległego Woli Bożej. A pamiętajmy, że pierwszą pokutą, o której mówi encyklika pozostanie na zawsze ,,cierpliwe znoszenie” doświadczeń życiowych.
Rozmowa.
„O Boże dlaczego nie mogę obmyć swymi łzami i krwią wszystkich miejsc, na których znieważono Twoje Serce? Dlaczego nie dane mi wynagrodzić tylu świętokradztw i zbezczeszczeń? Dlaczego nie mogę, choćby na chwilę stać się panią serc wszystkich ludzi, by naprawić ofiarą, jaką bym z nich uczyniła, zapomnienie i nierozwagę tych wszystkich, którzy nie chcieli Cię poznać lub poznawszy Cię jednak za mało umiłowali? Lecz o Zbawicielu umiłowany, to mnie zawstydza i zasmuca, że ja sama należałam do liczby tych niewdzięcznych. Ty, Boże mój, znasz serce moje, patrz na ból, jaki cierpię z powodu moich niewdzięczności i na widok niegodnego obchodzenia się z Tobą ludzi. Otom więc, Panie, z sercem skruszonym, upokorzonym, gotowym i chętnym przyjąć z Twej Ręki wszystko, czego żądasz ode mnie na wynagrodzenie tylu zniewag” (Św. Małgorzata M. Alacoque).
„Tak, Boże mój… Ty wiesz, że nie pragnę niczego innego, tylko by stać się ofiarą Twego Najświętszego Serca, abym całkowicie spłonęła w ogniu Twojej Świętej Miłości. Na Ołtarzu Serca Twego niechaj dokona się zniszczenie moje w Tobie, o mój najmilszy Oblubieńcze. Ty, jako Kapłan-ofiarnik, strawisz tę żertwę płomieniami Najświętszego Serca Swego. Lecz, Boże mój, jak bardzo mię zawstydza myśl, iż ta żertwa jest obciążona tylu winami i niegodną, byś ją przyjął. Lecz ufam, że wszystko zostanie spalone w tym Boskim Ognisku”.
„Przez ofiarę, na jaką cała się Tobie oddałam, rozumiem, że oddałam Ci moją wolną wolę, abyś Ty Sam od tej chwili był jedynym panem mego serca, a Twoja Wola, jedyną regułą mojego postępowania. Rozporządzaj mną zawsze według swego upodobania, a będę ze wszystkiego zadowolona… Albowiem pragnę miłować Cię miłością cierpliwą, obumarłą sobie, czyli całkowicie zdaną na Ciebie i miłością czynną; słowem: miłością mocną, niepodzielną i co najważniejsze miłością wytrwałą” (T. M. Sp. pp. 324 e 325). Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 21
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy poprzez Nowennę ku Jej czci: Nowenna do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy – dzień 4.
- uczczenia Świętych Apostołów Piotra i Pawła przez Nowennę: Nowenna do Świętych Apostołów Piotra i Pawła – dzień 2
- poznania nauki katolickiej o nabożeństwie do Świętego Patrona dnia dzisiejszego Św. Alojzego Gonzaga: Nauki katolickie o nabożeństwie do Św. Alojzego Gonzagi.
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Alojzego Gonzagi: Nabożeństwo ku czci Św. Alojzego Gonzaga
© salveregina.pl 2023