SUCHE DNI W OKTAWIE ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO, TZW. LETNIE.
Kwartalne dni modlitw o życie chrześcijańskie rodzin.
Zawartość strony
MOC PRAWNA SUCHYCH DNI.
Suche Dni w tradycji Kościoła Katolickiego to kwartalne dni postu obejmujące środę, piątek i sobotę, obchodzone na początku każdej z czterech pór roku.
Każda z czterech pór roku rozpoczyna się okresem pokutnym, zwanym po łacinie dla tejże przyczyny – Quatuor tempora – czyli suche dni. Zwyczaj ten sięga już pierwszych wieków Kościoła, ale formę dzisiejszą przybrał dopiero za Papieża Grzegorza VII w XI wieku.
W środę, piątek i sobotę w oktawie Zesłania Ducha Świętego przypadają tzw. Suche Dni Letnie.
Nikt nie zniósł suchych dni i postu związanego z nimi.
Zgodnie z nadal obowiązującym w Kościele Świętym kan. 1252 § 2 KPK z 1917 roku, wszystkich Katolików od 21 do 60 roku życia (wyłącznie) obowiązuje POST ŚCISŁY pod grzechem śmiertelnym!!! Pozostali poza podaną grupą wiekową zachowują POST JAKOŚCIOWY.
POŚWIĘCENIE SUCHYCH DNI.
Suche Dni obejmują zawsze trzy dni tygodnia związane ściśle z Męką Pana naszego Jezusa Chrystusa:
1. środę – dzień, w którym Judasz zdradził Zbawiciela, a przywódcy ludu odbyli naradę przeciw Panu Jezusowi i postanowili Go zgładzić;
2. piątek – dzień ukrzyżowania Chrystusa Pana;
3. sobotę – gdy Najświętsze Ciało Chrystusa Pana przebywało w grobie.
CELE SUCHYCH DNI.
Suche Dni mają jeszcze trzy cele ogólne, które zawsze obowiązują:
1. cel osobisty – uprzytomnienie sobie swojej grzeszności, ułomności, wzbudzenie w sobie poczucia grzechu i pokutowanie za grzech poprzez podjęcie postu;
2. cel społeczny – związany z prośbą do Boga, by oddalał od naszej rodziny oraz całego społeczeństwa klęski żywiołowe, wypadki, nieszczęścia;
3. cel kościelny – podejmowanie szczególnego postu i modlitwy także w intencji Kościoła i kapłanów (w starożytności właśnie w Suche Dni odbywały się święcenia kapłańskie).
Nauka katolicka na Suche Dni Letnie.
(opr. na podst.: Mszał Rzymski, Poznań 1931, 1949).
Suche Dni Letnie wypadają zawsze podczas oktawy Zielonych Świątek. Kościół Święty ofiarowuje Panu Bogu pierwociny nowej pory roku i modli się za kapłanów, którzy w przyszłą sobotę otrzymają Ducha Świętego w Sakramencie Kapłaństwa. A że żniwo wielkie wielkie, a robotników mało, więc modlimy się gorąco za przyszłych kapłanów, aby Duch Święty błogosławił im w pracy duszpasterskiej. — Katechumeni, natchnieni przez Ducha Świętego uwierzyli w Chrystusa Pana, poszli do Niego, a On dał im chleba, w którym jest żywot wieczny (Ew.).
Lekcje wspominają o nadzwyczajnych skutkach działania Ducha Świętego w Kościele Świętym.
Ewangelia nawiązuje do Eucharystii, która jest owocem Miłości Pana Jezusa ku nam, zawierającym pełnię Darów Ducha Świętego.
Piątek Suchedni po Zesłaniu Ducha Świętego
Źródło: Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. I 1897
INTROIT.
Na wstępie do Mszy Świętej prosi kapłan Boga, aby mu pozwolił złożyć wyraz Chwały i wdzięczności za doznane Łaski i wypowiada ufność, że Pan Bóg i w przyszłości nigdy nie odmówi Swej Pomocy.
„Niechaj będą napełnione usta moje chwałą, Alleluja! abym śpiewał Sławę Twoją, Alleluja! Rozradują się wargi moje, kiedyć będę śpiewał. Alleluja, Alleluja! W Tobiem, Panie, nadzieję miał; niech nie będę pohańbion na wieki. W Sprawiedliwości Twojej wybaw mnie i wyrwij mnie” (Ps. 71/70/.) Chwała itd.
Modlitwa kościelna.
Spraw, Miłosierny Boże, aby Kościół Twój, zjednoczony Duchem Świętym, nie był niepokojony napaściami nieprzyjaciół. Przez Pana naszego itd.
LEKCJA z Joela 2. 23—26.
I synowie Syon weselcie a radujcie się w Panu Bogu waszym: bo wam dał Nauczyciela sprawiedliwości i uczyni, że spadnie na was deszcz ranny i późny jako na początku, i napełnią się gumna zbożem, a prasy opływać będą winem i oliwą. I oddam wam lata, które zjadła szarańcza, chrząszcz i rdza i gąsiennica: wojsko moje wielkie, którem był posłał na was. A tak jedząc jeść będziecie i najecie się, a chwalić będziecie Imię Pana Boga waszego, który uczynił dziwy z wami, a nie zawstydzi się lud mój na wieki.
Wyjaśnienie i zastosowanie.
Słowa te ziściły się w duchowym znaczeniu jak najzupełniej w święcie Zesłania Ducha Świętego, w którym to dniu zstąpił Duch Boży jako nauczyciel sprawiedliwości i uposażył Kościół Święty obficie Darami życia nadprzyrodzonego. Błogo ci, Chrześcijaninie-Katoliku, jeśli możesz powiedzieć, że ten Duch i w twej duszy zamieszkał. Nie przestawaj przeto błagać Go usilnie o Jego Dary i błogie owoce.
W wierszach, które tę lekcję poprzedzają, wezwał Joel Prorok żydów w Imieniu Pana Boga, aby się udali do pokuty: w tej więc Lekcji przyrzeka im, że im Pan Bóg da dostatek wszystkiego, że między nimi bawić będzie, i nigdy ich na hańbę nie wystawi, jeżeli się do pokuty udadzą. Poznajmy stąd ważność i pożytek prawdziwej pokuty i spieszmy się, abyśmy przez podobną pokutę uzyskali Łaskę i Upodobanie Boskie.
Ewangelia Łuk. 5. 17-26.
I stało się dnia jednego, a On siedział, ucząc. I siedzieli faryzeuszowie i zakonni Doktorowie, którzy byli przyszli ze wszystkich miasteczek Garnel i żydowskiej ziemi i z Jeruzalem: a Moc Pańska była ku uzdrowieniu ich. A oto mężowie niosący na łóżku człowieka, który był ruszony powietrzem, i szukali go wnieść i postawić przed nim. A nie nalazłszy, którą by stroną. go wnieśli przed rzeszą, wstąpili na dach, i przez dachówki spuścili go z łóżkiem w ośrodek przed Jezusa. Których wiarę ujrzawszy, rzekł: Człowiecze, odpuszczają się tobie grzechy twoje. I poczęli myślić doktorowie i faryzeuszowic, mówiąc: Któż jest Ten, co mówi bluźnierstwa? któż może odpuścić grzechy, jedno sam Bóg? A Jezus poznawszy myśli ich, odpowiadając, rzekł do nich: cóż myślicie w sercach waszych? Cóż jest łacniejszego rzec: odpuszczają się tobie grzechy, czyli rzec: wstań a chodź? Lecz abyście wiedzieli, iż Syn człowieczy ma władzę na ziemi odpuszczać grzechy (rzekł ruszonemu powietrzem) tobie mówię: wstań, a weź łóżko twoje, a idź do domu twego. A natychmiast wstawszy przed nimi wziął łóżko, na którym leżał, i szedł do domu swego wielbiąc Boga. I zdumienie zdjęło wszystkich, i wielbili Boga. I napełnili się bojaźni, mówiąc, żeśmy dziś dziwy widzieli.
Zastosowanie. (Z homilii Św. Ambrożego do tej Ewangelii).
Których wiarę ujrzawszy; rzekł: Człowiecze odpuszczają się tobie grzechy twoje”. Jakże wielkim jest Pan Bóg, Który nam według zasług innych przebacza, i na nich doświadczenia zsyłając, nam grzechy odpuszcza! Czemuż masz być ty, o człowiecze! obojętnym dla bliźniego twego, kiedy u Pana znajduje sługa zasługę przyczynienia i prawo wywyższenia? Ucz się przebaczać, ty, który drugich sądzisz, ucz się odbierać pomoc ty, który chorym jesteś! Jeśli zaś wątpisz w odpuszczenie twej ciężkiej winy, wybierz sobie pośredników, aby się przyczynili za tobą! udaj się spiesznie do kościoła, niech on się za tobą modli: aby Pan spojrzawszy na swój kościół, odpuścił ci to, toby tobie samemu nie był uczynił. Ponieważ żydzi utrzymają, te tylko Sam Pan Bóg może grzechy odpuszczać, wyznają tym samym tylko Bóstwo Pana Chrystusowe i zdradzają przez własny sąd złośliwość serca swojego, gdyż przyznała ważność dziełu, a sprawy się tego dzieła zapierają.
Piątek Suchych dni w oktawie Zesłania Ducha Świętego
Tekst jest fragmentem pracy Piusa Parcha, zatytułowanej „Rok Liturgiczny” (Poznań 1956, t. 2, str. 348-355).
Stacja w kościele Dwunastu Apostołów
Przyjdź, Ojcze ubogich! – Nie zostawię was sierotami
Myśli przewodnie dnia. Liturgia dnia dzisiejszego przedstawia dwa kręgi myśli i uczuć, które na pozór wydają się sprzeczne: pokutę Suchych dni i radość Zielonych Świątek. Otóż dawny Kościół inaczej się na te sprawy zapatrywał; miał on znacznie żywszą świadomość odkupienia, podczas gdy w nas góruje świadomość grzechu. Winę za to ponosi indywidualistyczna pobożność naszych czasów. Powróćmy do starochrześcijańskiej pobożności Kościoła, która się przede wszystkim raduje z wyzwolenia od grzechu. Wzorem jej jest paralityk z dzisiejszej ewangelii: „Poszedł do domu swego, wielbiąc Boga”. Dzisiejsza Msza św. uczy nas tej właśnie starochrześcijańskiej czy raczej prawdziwie chrześcijańskiej postawy.
(a) Piątki Suchych dni zachowują zawsze w liturgii mszalnej pewne cechy pokutne. W dzisiejszy piątej przenosimy się duchem do kościoła Dwunastu Apostołów, który dawnych chrześcijan usposabiał do pokuty. Ewangelia dzisiejsza ukazuje nam obraz, mogący również wzbudzić w nas usposobienie pokutne: gdy rozważamy grzechy, przewiny i zaniedbania, których dopuściliśmy się w ostatnim kwartale pomimo pełni otrzymanych łask i natchnień, wydaje się nam, że jesteśmy podobni do owego paralityka. Ale jeśli chodzi o ufność w miłosierdzie Boże, to powinniśmy być podobni do ludzi, którzy go przez rozerwany dach spuścili na łożu przed oblicze Jezusa. Podczas św. Ofiary i my również otrzymujemy rozgrzeszenie od samego Pana Jezusa: „Odpuszczają ci się grzechy twoje”. Niechże więc piątek Suchych dni będzie dla nas dniem pokuty!
Z drugiej jednak strony będzie to zgodne z duchem Kościoła, jeśli myśli pokutne połączymy z myślą o Duchu Świętym. Wskazuje na to modlitwa po Komunii św. z wtorku Zielonych Świątek, nazywająca Ducha Świętego „odpuszczeniem wszystkich grzechów”. Duch Święty chce z dusz naszych, które mają być Jego przybytkami, usunąć ducha świata, ducha grzechu, słowem ducha złego. „Użycz, prosimy, miłosierny Boże, swemu Kościołowi łaski, aby będąc zjednoczony przez Ducha Świętego, nie był niepokojony żadną wrogą napaścią” (kolekta).
Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę!
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.”
(b) Żywa świadomość odkupienia, czyli świadomość, że przez odkupieńczą ofiarę Chrystusa Pana dostępujemy odpuszczenia wszystkich grzechów, rozbrzmiewa radośnie w tekstach dzisiejszej mszy i w naszych sercach. Rzadko który introit tchnie tak radosnym nastrojem jak dzisiejszy. Zauważmy, że góruje w nim wyraz alleluja: „Niechaj będą napełnione usta mojej chwałą Twoją, alleluja; abym zdołał śpiewać, alleluja; rozradują się wargi moje, gdy śpiewać Ci będę, alleluja, alleluja!” Psalm 71/70/, jeśli go odczytamy w całości, stanowić może nawrót do myśli pokutnych, np. wiersze: „Nie odrzucaj mnie czasu starości; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mnie … Jak wiele złych ucisków ukazałeś mi, a zwróciwszy się, ożywiłeś mię i z przepaści ziemskich znowu mię wywiodłeś”. Podstawą radości jest Duch Święty, który nam jest dany. Wielbi go lekcja: „I synowie Syjonu, weselcie się i radujcie się w Panu, Bogu waszym, bo wam dał nauczyciela sprawiedliwości i uczyni, że spadnie na was deszcz ranny i późny, jako na początku. I napełnią się gumna zbożem, a prasy opływać będą winem i oliwą …” (Joel 2, 23n).
Tym, to nauczycielem sprawiedliwości, deszczem zapładniającym na obfite żniwo dusz jest Duch Święty, który mieszka w sercach naszych: „O jak dobry i słodki jest duch Twój w nas, Panie!” Teraz jasne są dla nas słowa Pana Jezusa przytoczone w antyfonie na Komunię św.: „Nie zostawię was sierotami; przyjdę znowu do was i będzie się radowało serce wasze”. Do tych właśnie słów da się sprowadzić treść pięknego dzisiejszego formularza mszalnego: Duch Święty jest „Ojcem ubogich”. W sekrecie prosimy, aby złożone przez nas ofiary „strawił” ten boski ogień, którym Duch Święty zapalił serca uczniów Chrystusa.
JAK PRZEŻYĆ SUCHE DNI LETNIE?
Jeśli ktoś chce dobrze przeżyć nadchodzące Suche Dni powinien to zrobić w takim duchu, w jakim nam to Tradycja Kościoła Świętego dyktuje. Czyli w umartwieniu, pokucie, poście. Te akty pobożne pomagają człowiekowi oderwać się od doczesności, umartwić swoje serce i ciało oraz stanąć przed obliczem Pana Boga. Postu na zewnątrz nie widać. Tak jak mówi Pan Jezus: „Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu” (Mt 6, 17-18). Pan Bóg ma widzieć twój post. To jest wartość okresu pokutnego żeby człowiek w osobistym kontakcie z Panem Bogiem uzyskał to, co ten okres ma mu dać, czyli przemianę i nawrócenie, bliskość z Panem Bogiem. Pan Bóg najlepiej zna człowieka którego sam stworzył z prochu ziemi. Wystarczy, że staniesz przed Ojcem i powiesz: zgrzeszyłem przeciwko Tobie, nie jestem godzien nazywać się Twoim synem (zob. Łk 15, 21). To jest istota postu. Człowiek w trakcie postu ma autentycznie stawać przed Panem Bogiem. Wtedy przychodzi refleksja, że coś jest nie tak, trzeba coś naprawić, coś zmienić. Każdy kto chce dobrze ten czas suchych dni przeżyć musi przyjąć to, co Tradycja Kościoła Świętego mu daje.
Będąc w stanie Łaski uświęcającej łącz swój post z nabożeństwem na Suche Dni: NABOŻEŃSTWO NA SUCHE DNI.
© salveregina.pl 2023