Suche Dni Letnie

 

SUCHE DNI W OKTAWIE ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO, TZW. LETNIE.

Kwartalne dni modlitw o życie chrześcijańskie rodzin.

 

 

 

 

MOC PRAWNA SUCHYCH DNI.

Suche Dni w tradycji Kościoła Katolickiego to kwartalne dni postu obejmujące środę, piątek i sobotę, obchodzone na początku każdej z czterech pór roku.

Każda z czterech pór roku rozpoczyna się okresem pokutnym, zwanym po łacinie dla tejże przyczyny – Quatuor tempora – czyli suche dni. Zwyczaj ten sięga już pierwszych wieków Kościoła, ale formę dzisiejszą przybrał dopiero za Papieża Grzegorza VII w XI wieku.

W środę, piątek i sobotę w oktawie Zesłania Ducha Świętego przypadają tzw. Suche Dni Letnie.

Nikt nie zniósł suchych dni i postu związanego z nimi.

Zgodnie z nadal obowiązującym w Kościele Świętym kan. 1252 § 2 KPK z 1917 roku, wszystkich Katolików od 21 do 60 roku życia (wyłącznie) obowiązuje POST ŚCISŁY pod grzechem śmiertelnym!!! Pozostali poza podaną grupą wiekową zachowują POST JAKOŚCIOWY.

 

 

POŚWIĘCENIE SUCHYCH DNI.

Suche Dni obejmują zawsze trzy dni tygodnia związane ściśle z Męką Pana naszego Jezusa Chrystusa:

1. środę – dzień, w którym Judasz zdradził Zbawiciela, a przywódcy ludu odbyli naradę przeciw Panu Jezusowi i postanowili Go zgładzić;
2. piątek – dzień ukrzyżowania Chrystusa Pana;
3. sobotę – gdy Najświętsze Ciało Chrystusa Pana przebywało w grobie.

 

 

CELE SUCHYCH DNI.

Suche Dni mają jeszcze trzy cele ogólne, które zawsze obowiązują:

1. cel osobisty – uprzytomnienie sobie swojej grzeszności, ułomności, wzbudzenie w sobie poczucia grzechu i pokutowanie za grzech poprzez podjęcie postu;
2. cel społeczny – związany z prośbą do Boga, by oddalał od naszej rodziny oraz całego społeczeństwa klęski żywiołowe, wypadki, nieszczęścia;
3. cel kościelny – podejmowanie szczególnego postu i modlitwy także w intencji Kościoła i kapłanów (w starożytności właśnie w Suche Dni odbywały się święcenia kapłańskie).

 

 

Nauka katolicka na Suche Dni Letnie.

(opr. na podst.: Mszał Rzymski, Poznań 1931, 1949).

Suche Dni Letnie wypadają zawsze podczas oktawy Zielonych Świątek. Kościół Święty ofiarowuje Panu Bogu pierwociny nowej pory roku i modli się za kapłanów, którzy w przyszłą sobotę otrzymają Ducha Świętego w Sakramencie Kapłaństwa. A że żniwo wielkie wielkie, a robotników mało, więc modlimy się gorąco za przyszłych kapłanów, aby Duch Święty błogosławił im w pracy duszpasterskiej. — Katechumeni, natchnieni przez Ducha Świętego uwierzyli w Chrystusa Pana, poszli do Niego, a On dał im chleba, w którym jest żywot wieczny (Ew.).

Lekcje wspominają o nadzwyczajnych skutkach działania Ducha Świętego w Kościele Świętym.

Ewangelia nawiązuje do Eucharystii, która jest owocem Miłości Pana Jezusa ku nam, zawierającym pełnię Darów Ducha Świętego.

 

 

Sobota Suchedni po Zesłaniu Ducha Świętego

Źródło: Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. I 1897

INTROIT.

Wstęp po Mszy Świętej brzmi jak następuje:

„Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych, Alleluja! przez Ducha Święty, który nam jest dan, Alleluja!” (Rzym. 5.) Błogosław duszo moja Panu, i wszystko, co we mnie jest, Imieniowi Jego Świętemu” (Ps. 103/102/) Chwała Ojcu itd.

Modlitwa kościelna.

Prosimy Cię, Boże, zlej dobrotliwie w serca nasze Swego Ducha Świętego, Którego Mądrością stworzeni jesteśmy i Którego Opatrzność nami rządzi, przez Pana naszego itd.

LEKCJA z listu Św. Pawła do Rzymian 5. 1— 5.

Będąc tedy z wiary usprawiedliwieni, pokój ku Bogu miejmy przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Przez którego tez przez wiarę mamy przystęp ku tej Łasce, w której stoimy i chlubimy się, w nadziei chwały synów bożych. A nie tylko w nadziei, ale się też i w uciskach chlubimy: wiedząc, iż ucisk sprawuje cierpliwość: A cierpliwość doświadczenie, a doświadczenie nadzieję. A nadzieja nie pohanbia: iż Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych, przez Ducha Świętego, który nam jest dan.

Wyjaśnienie.

„Będąc tedy z wiary usprawiedliwiem. Rozumie tu Św. Paweł wiarę okazywaną w dobrych uczynkach. Cała bowiem treść jego listu do Rzymian jest właściwie mówiąc, następująca: okazuje 1) jak żydzi i poganie, lubo jedni jak drudzy kary są godni, dostępują mimo to łaski usprawiedliwienia i uszczęśliwienia od Pana Boga (Tamże 1. 18. 5. 21.) skoro uwierzą w dzieło odkupienia Chrystusowego; 2) naucza Św. Paweł, iż wiara musi się sprawdzać w dziełach moralnego i dobrego żywota (r. 6—8.); 3) iż żydzi, którzy gardzą wiarą zostaną wyjęci od zbawienia chrześcijańskiego, i że ta obietnica niezmienną pozostanie, iż przez Mesyasza przyjdzie zbawienie dla pogan, a nawet dla żydów, ponieważ i oni się w ostatnich czasach nawrócą i do Kościoła Chrystusowego wnijdą (r. 9 — 11.); wreszcie zakończa Św. Paweł swój list (r. 12 16.) różnymi napomnieniami. Rozważmy to sobie, że ile razy Św. Paweł mówi o wierze, rozumie zawsze wiarę czynną przez miłość, czyli w iarę zostającą w jedności z dobremi uczynkami.

Apostoł opisuje skutki działania Ducha św. na duszę ludzką i powiada: 1. że Duch św. darzy prawdziwą wiarą potrzebną do usprawiedliwienia. 2 Ze uświęca i usprawiedliwia duszę przez chrzest i prez pokute. 3. Darzy nas spokojem su- mienia. 4. Napawa nas nadzieją wiekuistego szczęścia i wszczepia w nas miłość Boga. 5. Daje nam pociechę i siłę, która czyni chrześcijanina zdolnym do znoszenia wszelkich przeciwności i zasłużenia na niebo. Ponieważ przeto Jezus, który jest odwieczną prawdą, upewnia nas, że Bóg da Ducha Świętego wszystkim, którzy Go o to prosić będą, poświęcony przeto Panu dzisiajszy post i modły nasze, aby raczył nam dać Ducha świętego i uszczęśliwić nas błogim Jego na nas działaniem.

EWANGELIA, Łuk. 4. 38—44.

A powstawszy Jezus z bóżnicy wszedł do domu Symonoweno. A świekra Symonowa zdjęta była gorączką wielką i prosili go za nią. I stojąc nad nią rozkazał gorączce i opuściła ją. A natychmiast wstawszy, służyła im. A gdy zaszło słońce, wszyscy, którzy mieli chorujące rozlicznymi niemocami, przywodzili je do Niego. A On na każdego kładąc ręce uzdrawiał je. A wychodzili czarci z wielu ich, wołając i mówiąc: iżes ty jest Syn Bozy. A łając, nie dopuszczał im mówić, że wiedzieli, iz On jest Chrystusem. A gdy był dzień, wyszedłszy szedł na puste miejsce: a rzesze Go szukały. I przyszły aż do Niego; i za trzymywały Go, aby nie odchodził od nich. Którym On rzekł: że i innym miastom potrzeba, abych opowiadał Królestwo Boże, bom dla tego posłań. I kazał w bóżnicach Galilejskich.

Nauka.

Przez febrę, trapiącą świekrę Św. Piotra, z której te niewiaste wyleczył Pan Jezus, rozumie Św. Ambroży nieczyste żądze, pałające w ciele. Jeśli ty przeto, Chrześcijaninie-Katoliku, cierpisz na te groźną gorączkę, przyjmij Chrystusa do serca swego, czyli innymi słowy: chódź jak najczęściej do Komunii Świętej, gdyż Ciało Pańskie jest Pokarmem wybranych i winem, z którego wyrasta wstydliwość i skromność dziewicza. Przeczyste Ciało Pańskie zagasi palący płomień pożądliwości, a roznieci w tobie ogień czystej Miłości Bożej. Taką jest nauka Pisma Świętego, stwierdzona codziennem doświadczeniem i świadectwem Ojców Świętych.

Modlitwa kościelna podczas Mszy Świętej.

O Panie! ażeby Ci się nasz post mógł stać miłym, użycz nam, prosimy Cię, abyśmy przez moc i łaskę tej zbawiennej ofiary mogli Ci nasz czysty umysł oddać na ofiarę, przez Jezusa Chrystusa itd.

(Ta sobota zamyka porę Wielkanocną i pierwszą część roku kościelnego).

 

 

Sobota Suchych dni w oktawie Zesłania Ducha Świętego

Tekst jest fragmentem pracy Piusa Parcha, zatytułowanej „Rok Liturgiczny” (Poznań 1956, t. 2, str. 348-355).

 

Stacja u św. Piotra

Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego

 

Obchodzimy dziś wielki dzień dziękczynienia. W duchu starożytnego Kościoła przenosimy się w myśli do bazyliki św. Piotra w Rzymie, przynosząc w ofierze dziesięcinę dziękczynną z ubiegłego kwartału. Dziękujemy zwłaszcza za żniwo duchowe przy zakończeniu czasu wielkanocnego.

(1) Znaczenie dnia. „Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych, alleluja; przez mieszkającego w nas Ducha Świętego, alleluja, alleluja”. Głębokie te słowa św. Pawła (intr., ep., ant. do Bened.) stanowią jak gdyby „Ite, Missa est” oktawy Zielonych Świątek. Liturgia streszcza tu wszystko, co może powiedzieć o Duchu Świętym. „Miłość Boża” – to dziecięctwo Boże, to łaska uświęcająca, to przemienienie i udział w chwalebnym życiu Chrystusowym. Jest to sam rdzeń naszej Religii. Zdaniem życia naszego i celem Liturgii jest coraz głębsze wrastanie w tę miłość Bożą. „Rozlany”, to ulubiony wyraz liturgii, gdy mówi ona o Duchu Świętym (zob. w dzisiejszym formularzy mszalnym: introit, kolektę, 1 lekcję). Duch Święty jest dawcą łaski dziecięctwa Bożego, wraz zaś z tym darem On sam przychodzi do nas i w nas zamieszkuje. I ta właśnie świadomość, że jesteśmy świątyniami Ducha Świętego, jest wielką naszą pociechą i siłą na nadchodzący okres roku kościelnego; rozbudowanie zaś tej świątyni na nadchodzący okres roku kościelnego; rozbudowanie zaś tej świątyni jest Jego i naszym zadaniem. Z wdzięcznością żegnamy dzisiaj czas wielkanocny, w którym otrzymaliśmy tyle łask; ale żegnamy go nie bez żalu i troski, gdyż przechodzimy teraz w twardą rzeczywistość dnia powszechnego, przystępujemy do zmagań życiowych.

 

 

JAK PRZEŻYĆ SUCHE DNI LETNIE?

Jeśli ktoś chce dobrze przeżyć nadchodzące Suche Dni powinien to zrobić w takim duchu, w jakim nam to Tradycja Kościoła Świętego dyktuje. Czyli w umartwieniu, pokucie, poście. Te akty pobożne pomagają człowiekowi oderwać się od doczesności, umartwić swoje serce i ciało oraz stanąć przed obliczem Pana Boga. Postu na zewnątrz nie widać. Tak jak mówi Pan Jezus: „Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu” (Mt 6, 17-18). Pan Bóg ma widzieć twój post. To jest wartość okresu pokutnego żeby człowiek w osobistym kontakcie z Panem Bogiem uzyskał to, co ten okres ma mu dać, czyli przemianę i nawrócenie, bliskość z Panem Bogiem. Pan Bóg najlepiej zna człowieka którego sam stworzył z prochu ziemi. Wystarczy, że staniesz przed Ojcem i powiesz: zgrzeszyłem przeciwko Tobie, nie jestem godzien nazywać się Twoim synem (zob. Łk 15, 21). To jest istota postu. Człowiek w trakcie postu ma autentycznie stawać przed Panem Bogiem. Wtedy przychodzi refleksja, że coś jest nie tak, trzeba coś naprawić, coś zmienić. Każdy kto chce dobrze ten czas suchych dni przeżyć musi przyjąć to, co Tradycja Kościoła Świętego mu daje.

 

 

 

Będąc w stanie Łaski uświęcającej łącz swój post z nabożeństwem na Suche Dni: NABOŻEŃSTWO NA SUCHE DNI.

 

 

 

© salveregina.pl 2023