26 LUTY

ŚW. ALEKSANDER (LESZEK), BISKUP I MĘCZENNIK.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

W Komanie, w Azji mniejszej, nie mogli się pogodzić wierni przy wyborze nowego biskupa. Wezwano do pomocy Św. Grzegorza cudotwórcę, który był biskupem w Cezarei. Przyjechał Grzegorz i objął przewodnictwo w zgromadzeniu, które zadecydować miało o wyborze biskupa. — Jedni chcieli tego, drudzy owego; jeden był bogatym, drugi pochodził z rodziny wielkopańskiej, trzeci miał rodziców i krewnych na wysokich dostojeństwach. Poznawszy Św. Grzegorz, że każdy z kandydatów pieniędzmi, podarunkami i obietnicami jednał sobie zwolenników, którzy na zgromadzeniu za nim głosowali, pouczał ich, że na godność biskupią nie wypada wybierać ludzi bogatych albo wysoko urodzonych, ale ludzi zdolnych i pobożnych, choćby byli z niższego stanu. Rozgoryczeni naganiacze bogaczy krzyknęli: — skoro nie chcesz naszych kandydatów, to wyświęć nam na biskupa węglarza Aleksandra”. — Parsknęło całe zgromadzenie śmiechem. Naganiacze byli pewni, że szyderstwem osłabili wrażenie słów cudotwórcy z Cezarei. Nie dał się on jednak zbić z tropu, i kazał przyprowadzić sobie owego węglarza z lasów. Kiedy go przyprowadzono do Św. Grzegorza, wypytywał go, co by był za jeden? Opowiedział wtenczas Aleksander, że z rodziny znakomitej pochodzi, ale postanowił służyć na puszczy Chrystusowi Panu, rozdał więc majątek ubogim, a sam mieszka w tych górach i lasach, na życie zarabia wypalaniem węgli, chodzi zaś brudny i milczący dlatego, że będąc przystojnym unika w ten sposób pokus światowych. — Począł go egzaminować Św. Grzegorz i przekonał się, że ma głęboką znajomość Pisma Świętego i Ojców Kościoła, tai się jednak przed ludźmi ze swą mądrością. — Nazajutrz przyprowadził Św. Grzegorz na zgromadzenie Aleksandra w czyste ubranego szaty, i opowiedział jego dzieje wiernym. Wczorajsi szydercy i naganiacze umilkli, a całe zgromadzenie wybrało jednogłośnie Aleksandra biskupem, któremu święceń udzielił Św. Grzegorz. — Był dzielnym biskupem Aleksander, a wszyscy dziwili się jego mądrości, gdy mówił kazanie, pytając: dlaczego pierwej nie zdradził się ani słowem, że jest tak uczony? Dobrze zarządzał diecezją, i sam dawał swym owieczkom przykład pobożności i umartwienia. Kiedy za cesarza Decjusza w trzecim wieku po Chrystusie Panu wybuchło prześladowanie Chrześcijan, uwięziono Aleksandra, męczono, wreszcie spalono.

Punkty do rozmyślania.

Poganie poniewierali ubogimi, nie rozmawiali z nimi, nie wspierali ginących z głodu, nie leczyli chorych. Przeklęci byli od bożków i ludzi.

— Chrystus równe prawo przyznał biednym jak i bogatym, gdyż każdy z nich miał duszę nieśmiertelną, każdy był synem Bożym. Ubóstwo przestało być hańbiącym; bogacz kochał ubogiego jako bliźniego, jak samego siebie; wielu rozdawało bogactwa między ubogich dlatego tylko, aby w biedzie i opuszczeniu cnotliwe i pobożne prowadzić życie, i zbawić łatwiej duszę swoją.

Modlitwa.

Święty Aleksandrze, Biskupie i Męczenniku, wstaw się u Boga za nami, i uproś nam tę Łaskę, abyśmy zachowali wstrzemięźliwość w jedzeniu i piciu, skromność w ubraniu i mieszkaniu, a nie przywiązując swego serca do ziemskich dostatków, abyśmy starali się o dobra niebieskie. Amen.

© salveregina.pl 2023