17 STYCZNIA
ŚW. ANTONI, PUSTELNIK.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Antoni, wielkim także zwany. urodził się w Koman, w Egipcie 251 r. Po rodzicach wielki majątek odziedziczywszy, rozdał go między ubogich, siostrze tylko odpowiednią część zostawiając. Sam zaś, według rady Ewangelii, poszedł na pustynię naśladować Chrystusa Pana. Gdzie posłyszał o jakim świątobliwym Wyznawcy, szedł tam i pobożności uczył się od niego. — W umartwieniu ciała wielkie zrobił postępy; nigdy przed zachodem słońca nie jadł, a dzień spędzał na modlitwie i pracy w ogrodzie. Często przez trzy dni z rzędu chleba nie wziął do ust. — Po kilku latach takiego życia wielkie nań uderzyły pokusy. Czyż nie szkoda jego młodości, urody i zdolności marnować na pustyni? Był znakomitego rodu, mógł dostąpić wysokich zaszczytów, być sławnym, szczęśliwym. Pokusy te zwyciężał Św. Antoni zwiększając umartwienia i przedłużając posty. Rozmaite napaści szatańskie, siły nieczyste i zmysłowe pokusy, widma i obrazy przerażające odpędzał od siebie Znakiem Krzyża Świętego. — Mając lat 35 udał się w głąb pustyni i tam w opuszczonej przez dzikie zwierzęta jamie lat 20 przemieszkał. — Na puszczy onej wielu było podówczas pustelników, którzy dla różnych przyczyn świat porzuciwszy, umartwione prowadzili życie. Podziwiali oni ostrość życia Antoniego, i prosili go, aby był ich mistrzem i przewodnikiem. Widząc w tym Wolę Bożą, spełnił ich życzenie, i przełożeństwo wziął na swe barki. — Antoni nie tylko innych pouczał, ale sam przykładem swym do świątobliwości zachęcał. Zgrzebną nosił szatę sznurem przepasaną. Żywił się tylko chlebem i wodą. Na modlitwie długo trwał, potem nauczał, wreszcie w polu pracował. Dał mu Pan Bóg moc czynienia cudów, i przepowiadania rzeczy przyszłych. Chorych leczył, opętanych od czartów uwalniał. — Upominał braci, aby z ludźmi innej wiary nie przestawali, ani rozmawiali z nimi. Nieprzyjaciele Chrystusa Pana w chytry sposób starają się Katolików odwieść od Religii. Zalecają swobodę obyczajów, swawolę, rozpustę i do zaprzania Wiary doprowadzają. Módl się za nich; gdy okażą chęć, nawracaj — ale zawsze unikaj. — Żył Św. Antoni lat 105, a choć ukryty na pustyni znanym był całemu światu ze swych nauk i świętego żywota. — Malują go z laską formy litery „T”, z dzwonkiem u góry, którą nazywają „krzyżem Św. Antoniego”. Święty Zakonodawca używał jej nawiedzając w puszczy osady mnichów. U dołu obrazu świnka — oznacza zwycięstwo Antoniego nad zmysłowymi pokusami.
Punkty do rozmyślania.
Pokusy wszelkiego rodzaju odpędzaj od siebie Krzyżem Świętym, i życiem według nauki krzyża, a — zwyciężysz.
Unikaj towarzystwa ludzi innej wiary, gdyż:
- ludzie się z tego gorszą,
- uszy swe kalasz, słuchając przewrotnych nauk ubliżających Religii i kapłanom,
- wystawiasz się na niebezpieczeństwo zobojętnienia dla Katolickiej Wiary.
Modlitwa.
Prosimy Cię, o Panie, abyś za wstawieniem Św. Antoniego, Patryarchy Zakonów Katolickich, udzielił nam Łaski Swej do zwyciężenia pokus ciągnących nas w przepaść grzechu, i do umiłowania naszej Wiary, która jedynie zbawić nas może. Amen.
© salveregina.pl 2023