11 Czerwca.

Św. Barnaba, Apostoł.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Barnaba zwał się pierwotnie Józef. Urodził się na Cyprze z bogatych rodziców, którzy posiadłości mieli na Cyprze i wioskę pod Jerozolimą. Wysłali go rodzice do Jerozolimy, aby u Gamaliela wyćwiczył się w naukach, gdzie kolegował z Szawłem. Po Wniebowzięciu kazaniem Apostołów nawrócony, przyjął Chrzest Święty i otrzymał imię Barnaby, według objaśnienia Św. Jana Chryzostoma dlatego, że miał szczególniejszy dar pocieszania zasmuconych. Pismo Święte wysoką oddaje mu pochwałę, mówiąc, że był to mąż dobry, pełny Ducha Świętego i wiary (Act. 11). Spełniając radę Chrystusa Pana sprzedajcie co macie, a dajcie ubogim, sprzedał swe posiadłości, a pieniądze oddał Apostołom dla ubogich. Gdy Szaweł nawrócony przybył z Damaszku do Jerozolimy, wahali się wierni przyjąć go do kościoła. Ale Barnaba, który go znał, wiedział że to szczera natura, z wielkiego wroga, stał się wielkim obrońcą Chrystusa Pana. Polecił więc Piotrowi i Apostołom Pawła, którzy go przyjęli do swego grona i ręce na niego włożyli. Gdy do Antiochii, wielu się nawróciło do Chrystusa Pana, wysłali Apostołowie tam Barnabę i Pawła, aby umacniali ich w wierze. Pracowali w Antiochii rok cały, i mnóstwo ludzi ochrzcili. Wiernych było tak dużo, że osobną gminę wyznaniową założyli, i dla odróżnienia od innych, tu po raz pierwszy zwać się zaczęli ,,Chrześcijanami”. — Stąd poszedł Barnaba z Pawłem do Listry, Likonium i Cypru, opowiadając Chrystusa Pana i kościoły l zakładając. Poszli potem do Jerozolimy, na pierwszy Sobór, na którym uchwalono uwolnić od obrzezania i innych przepisów Mojżesza, nawróconych z pogaństwa do Chrystusa Pana. Sobór wysłał znowu Barnabę wraz z Pawłem do Antiochii, zalecając ich w listach wiernym, jako najlepszych ludzi, którzy wydali dusze swe dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa. (Act. 15). Tutaj czas dłuższy nauczali i przepowiadali Słowo Pańskie. Po czym zostawiwszy Judasa i Sylę, rozeszli się. Św. Paweł poszedł do Syrii i Cylicji, a Barnaba wziąwszy sobie za towarzysza Marka, poszedł na wyspę Cypr. Wiele nawrócił ludzi do Chrystusa Pana, czym wzbudził przeciw sobie nienawiść żydów. Buntować poczęli przeciw niemu urzędników, a gdy to nie pomogło, gdy w Salaminie wszedł do bożnicy i udowadniał, że przepowiedzianym przez Proroków Mesjaszem jest Chrystus Pan, pojmali go zdradliwie i ukamienowali 11 czerwca 62 r. po Chrystusie Panu. Towarzysz Marek pochował go uczciwie, grób zaś jego zapomniany, odkryto 490 r. za czasów cesarza Zenona, który zbudował nad nim kościół i klasztor.

Nauki Św. Barnaby, Apostoła.

Kochaj swego Stwórcę nade wszystko, a czcij bez granic Zbawiciela, Który cię od śmierci wiecznej uwolnił.

Nie trzymaj z tymi, którzy idą drogą potępienia, ale z tymi, którzy ci drogę do Nieba wskazują.

Pogardzaj obłudą, a kochaj się w szczerości i prawdzie. Nie wynoś się nigdy, ale bądź zawsze pokornym.

Modlitwa.

Boże, Który nas w dniu dzisiejszym napełniasz radością, spraw przez zasługi i za przyczyną Twego Apostoła Św. Barnaby, abyśmy prosząc o Błogosławieństwa Twoje przez niego, otrzymali je za Łaską Twoją. Amen.

© salveregina.pl 2023