3 Lutego.

ŚW. BŁAŻEJ, BISKUP I MĘCZENNIK.

 

 

 

 

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

 

 

Św. BłażejWychowany skromnie i pobożnie przez chrześcijańskich rodziców, poświęcił się Błażej początkowo nauce lekarskiej, i osiadł w rodzinnym mieście Sebaście, w Małej Azji. Czuły na cierpienia bliźniego, spieszył najchętniej do chat ludzi ubogich i opuszczonych, który bezpłatną niósł pomoc. – Stykając się ciągle z ludźmi, poznał że więcej potrzebują oni lekarza dla duszy niż dla ciała, księży zaś było mało, aby podołali pracy. Poświęcił się więc stanowi duchownemu. Podwójną miał teraz pracę. Spełniał ją jednak z takim poświęceniem, że gdy się opróżniło biskupstwo, jednogłośnie obrano go biskupem Sebasty. Za czasów Licyniusza wybuchło straszne prześladowanie Chrześcijan. Opuszczali więc miasta tłumnie i przenosili się w góry, lasy i pustynie. Poszedł z wiernymi i Błażej. Odnaleźli go w górach szpiegowie starosty, poznali, i przed sąd przywiedli. Kazał go starosta najpierw biczami do krwi chłostać, po czym pytał: ,,Pokłonisz się naszym bogom?” Odpowiedział biskup: „Znam tylko jednego Boga, Który stworzył cały ten świat, więc kamieniom waszym nie będę się kłaniał”. Ubiczowano go znowu i rzucono do więzienia. Nazajutrz pyta starosta, dlaczego nie spełnia rozkazu cesarza? „Czynię, rzekł, Wolę Boga, Który Panem jest królów i cesarzy, a bałwanom kłaniać się zabrania”. Powieszono biskupa na palu, i szarpano jego ciało osękami. Niewiasty zbierały cieknącą krew Męczennika. Poznano je, że były Chrześcijankami, więc starosta kazał je ściąć, a biskupa utopić. Zaprowadzili żołnierze Św. Błażeja nad staw i rzucili w wodę. Nic mu nie zaszkodziły fale. Chodził po wodzie, jak po ziemi. Szydzili poganie, że i oni takie czarnoksięstwo uczynią. Rzucili się w wodę, lecz potonęli. Usłyszawszy o tym starosta od setnika, kazał z Biskupa żywcem pasy drzeć, a potem go ściąć. Stało się to 3 lutego 316 roku. Relikwie Św. Błażeja sprowadzono do Włoch, i znajdują się w Taranto i w Maratea w Neapolitańskim. Głowa zaś jego przechowaną jest w złotej koronie w skarbcu kościoła katedralnego w Raguzie, w Dalmacji. Gdy wielka zaraza dziesiątkowała ludność miasta, Raguzanie błagali Św. Błażeja o odwrócenie nieszczęścia i wysłuchani zostali. Zbudowali mu za to w XV wieku ładny kościół, i obwołali go Patronem miasta. Do Św. Błażeja modlą się w chorobach szyi i gardła. Sukiennicy czczą go jako Patrona swego cechu.

 

 

Punkty do rozmyślania.

Bądź wdzięcznym temu, kto czyni cię uważnym na twe błędy i przekroczenia.

Napomnienia przyjmuj z pokorą i postanów się poprawić. Nie bądź zatwardziałym, jak ów poganin starosta, który nie posłuchał upomnień Św. Błażeja, i zgubił duszę swoją.

Słuchaj dobrych rad, choćby pochodziły od ludzi niższych stanowiskiem. Pamiętaj, że Pan Bóg rozmaitych ludzi używa za narzędzia do Swego celu.

 

 

Modlitwa.

Prosimy Cię, Wszechmogący Boże, o tę Łaskę, abyśmy za wstawieniem Św. Błażeja Biskupa, wolnymi byli od wszelkich chorób ciała, i od różnorakich złych myśli i zachceń czystymi pozostali. Amen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024