Św. Bruno, Arcybiskup.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Zawartość strony

1 28. LISTOPADA
2 ŚW. BRUNO, ARCYBISKUP.
3 Punkty do rozmyślania.
4 Modlitwa.

28. LISTOPADA

ŚW. BRUNO, ARCYBISKUP.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Między apostołów Słowiańszczyzny zaliczamy także Św. Brunona. Syn hrabiego de Querfurt, wychowany pobożnie, marzył od lat młodych o tym, aby życie swe poświęcić na szerzenie Chwały Bożej między ludźmi. Oddany do szkół w Mersburgu, pod okiem filozofa Giddona wielkie robił postępy w naukach, a jeszcze większe w cnotach. Gdy koledzy jego po nauce zabawiali się, Bruno biegł do kościoła na modlitwę, u stóp krzyża znajdując największą przyjemność i zadowolenie. – Po ukończeniu nauk, rodzice oddali go na dwór cesarza Ottona III, aby tam dobijał się urzędów i zaszczytów, odpowiednich jego zdolnościom i urodzeniu. Skromność, dobre ułożenie i czyste obyczaje jednały mu serca wszystkich, ale Bruno prędko poznał blichtr i próżnię wielkiego świata. Porzucił urzędy i zaszczyty, poszedł do Rzymu, i obrał sobie stan duchowny. Gorliwość jego zwróciła na siebie uwagę Papieża Jana XIII, który wyniósł go do godności arcybiskupiej i z gronem misjonarzy wysłał na Ruś głosić Słowo Boże. – Szedł Bruno przez Polskę, aby nauczył się języka słowiańskiego, i zabawił jakiś czas na dworze króla Bolesława Chrobrego, stąd udał się na Ruś, gdzie zastał już wiernych łacińskiego obrządku, owoc pracy Św. Bonifacego. Zamieszkał w Kijowie i rozpoczął pracę apostolską, której mu Pan Bóg dziwnie błogosławił. Wtem wybuchła wojna, Włodzimierz przy pomocy Waregów obległ Kijów, a zdobywszy go, wypędził łacińskich misjonarzy z Rusi. Uprowadzili Waregowie Brunona i jego towarzyszy aż nad morze Bałtyckie i tam go wolno puścili. Udał się Bruno do pobliskich Prus, i tu głosił poganom Ewangelię. Został jednak przez nich okrutnie zamordowany. Odcięli mu najpierw ręce, potem nogi, wreszcie głowę 1008r. Papież Juliusz I, policzył go w poczet Świętych i Patronów Słowian.

Punkty do rozmyślania.

– Do rozszerzania Królestwa Bożego na ziemi wszyscy powinniśmy dopomagać kapłanom, odpowiednio do zamożności stanowiska, zdolności i sił. Jedni są pracownikami gorliwymi, drudzy odważnymi obrońcami, inni dobrodziejami hojnymi, wspierając misje i towarzystwa zajmujące się budową kościołów i kaplic.

– Św. Paweł w liście I do Koryntian poucza, że Apostołowie założyli fundament Kościoła Chrystusa, a drugi na nim buduje, jako każdemu Pan dał. (3, 10). I staliśmy się dziwowiskiem szatana i Aniołów, i ludzi.

– Czy wspierałeś pracowników w Winnicy Chrystusowej? Może byłeś obojętnym, zimnym, nieuczynnym?

Modlitwa.

Wspieraj nas, prosimy Cię, Panie, abyśmy wiernie stali przy sztandarze Katolickiego Kościoła, a za przyczyną Św. Brunona, Biskupa i Męczennika, uwolnij nas od teraźniejszych smutków i ucisków. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.