2 Czerwca.
Św. Erazm.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
W pierwszych wiekach Chrześcijaństwa wybierano na biskupów ludzi świątobliwych, uczonych, i umartwionych, dlatego to nawracali oni niewiernych do owczarni Pana Chrystusowej, zapalali wyznawców do cnót heroicznych, że na męki i śmierć byli gotowymi w obronie Wiary; rozszerzali cześć prawdziwego Pana Boga, i szczepili cnoty chrześcijańskie, które w podziw wprawiały pogan. Tacy biskupi święty żywot prowadząc, a dla wszystkich wzorem i przykładem będąc, powagę mieli wobec panów, królów i cesarzy, u których śmiało wstawiali się za swymi diecezjanami, gdy działa się im krzywda. Do takich biskupów zaliczamy także Św. Erazma. Jako kapłan umartwione prowadził życie, gorliwie pracował nad zbawieniem dusz, a pogan tak umiał przekonywać o fałszywości ich religii, że wielu z nich porzucało swe bożki i przyjmowało Chrzest Święty. Wybrany jednogłośnie biskupem Antiochii, z tym większą gorliwością pracował nad nawracaniem pogan. Gdy cesarz Dioklecjan kazał bez litości mordować Chrześcijan, Św. Erazm uszedł na pustynię. Kiedy doniesiono mu, że prześladowanie wielkie spustoszenie sprawia w Antiochii, i wcale nie ustaje, powrócił do swej owczarni, zbłąkanych i trwożliwych umocnił w wierze, i pogan nawet wielu pozyskał Chrystusowi Panu. – Starosta uwięził go i kazał mu powrócić do religii nakazanej wszystkim przez cesarza. Gdy biskup objaśnił go, że cesarz moc ma nad ciałem poddanych, nie zaś nad duszą kazał go starosta bić ołowianymi prętami, a sińce przypalać rozpaloną blachą. Nazajutrz wrzucono go w kocioł kipiącej smoły, oleju i siarki. Gdy jednak żywy z niego wyszedł, przywiązano go do pala, zabijano drzazgi za paznokcie, a potem strzelano jak do tarczy. Omijały go jednak strzały, więc kazał starosta rozpruć mu brzuch, i wydrzeć zeń wnętrzności. Skonał Św. Erazm dnia 2 czerwca 303 r., chwaląc Pana Boga i modląc się za prześladowców. Ciało jego spoczywa w Gaecie.
Punkty do rozmyślania.
Krew Męczenników była nasieniem nowych zastępów Chrześcijan. Świat cały wytężył wszystkie swe siły przez lat 300, aby wytępić Religię Pana Chrystusową; siepacze wymyślali najróżnorodniejsze męczarnie okrutne, chcąc nimi zmusić Chrześcijan do odstępstwa, ale nadaremnie. Okrucieństwo tyranów pokonała wytrwałość męczenników. Przekonali się nareszcie poganie, że religia, która takich ma wyznawców, jest prawdziwą: że Pan Bóg, który cudami moc swą okazuje, jest Panem Bogiem prawdziwym. Padli więc na kolana przed krzyżem, i uznali Panowanie Chrystusa Pana nad sobą.
Widzisz więc, że Religia Katolicka jest jedynie prawdziwą, kochaj ją, broń jej, żyj według Jej Przepisów, i innych zachęcaj do tego.
Modlitwa.
O Boże, Któryś Mocą Swoją łaskawie wspierał Św. Erazma, biskupa, iż najrozmaitsze męczarnie i katusze dla Imienia Twego przetrzymać potrafił, prosimy Cię, abyś za jego przyczyną i nam udzielił tej siły, abyśmy zwyciężyli zasadzki i sidła otwartych i skrytych nieprzyjaciół zbawienia, i zasłużyli sobie na zbawienie wieczne. Amen.
© salveregina.pl 2023