21 Kwietnia.
Św. Fidelis, kapucyn.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Urodził się w Sigmaringen w Szwabii, 1577 r., i otrzymał na Chrzcie Świętym imię Marek. W pośród rodzeństwa wyróżniał się potulnością i pobożnością, w szkołach przewyższał kolegów pilnością i zdolnościami. Niewinność serca dziecięcego zachował na uniwersytecie w Fryburgu, gdzie słuchał praw i złożył doktorat. Ujrzawszy raz pijaka taczającego się w błocie, postanowił nie dotknąć się nigdy żadnych trunków, i dotrzymał słowa do końca życia. Książe uprosił go, aby z jego synami odbył podróż po rozmaitych krajach, jako ich nauczyciel i opiekun. Przez sześć lat podróżował z nimi ucząc ich poznawać rozmaite ludy, ich ustawy i urządzenia, a przy tym wpajał w nich zasady moralne i przyzwyczajał do spełniania obowiązków religijnych. Codziennie rano musieli być na Mszy Świętej, w każde święto przystępowali do Spowiedzi i Komunii Świętej, posty wszelkie skrupulatnie zachowywali. Wróciwszy do kraju obrał sobie Marek zawód adwokata, i wnet wielki pozyskał rozgłos. O zyski nie dbał, spraw nieczystych i podejrzanych nie przyjmował, spraw zaś dobrych bronił z zapałem. Wkrótce przekonał się, że na świecie narażonym był na rozmaite pokusy, i dla zbawienia swej duszy należycie pracować nie mógł, wstąpił więc do kapucynów w Fryburgu 1612 r. Przy obłóczynach otrzymał imię Fidelis, to znaczy „wierny”. Zostawszy kapłanem, zasłynął jako wymowny kaznodzieja. Odprawiał misje w rozmaitych miastach i wielu z drogi błędów nawrócił. Zostawszy gwardianem w Feldkirch nie tylko starał się przede wszystkim o to, aby wzorem był dla braci. W kantonie Graubünden w Szwajcarii wybuchły rozterki między kalwinami i Katolikami. Arcyksiąże austriacki Leopold uśmierzył bunt orężem, dla uspokojenia zaś umysłów prosił biskupa z Chur, o wysłanie tam misjonarzy. Wysłał biskup kapłanów gorliwych, a na ich czele postawił O. Fidelisa. Wielu kalwinów nawracało się, dlatego fanatycy-kacerze postanowili zemścić się na misjonarzach. W Sewis 24 kwietnia 1622 r. dopadli go siepacy i bili maczugami, widłami, wreszcie jeden szablą rozpłatał mu głowę na dwoje. Widząc kilku kalwinów, że O. Fidelis modlił się za oprawców, nawrócili się. Papież Benedykt XIV zaliczył O. Fidelisa w poczet Świętych 1746 r.
Punkty do rozmyślania.
Wielu mędrców w starożytności błądziło w sprawach religijnych. Mętne mieli pojęcia o Panu Bogu, o obowiązkach człowieka, o duszy i życiu przyszłym. Jeżeli ludzie mądrzy i uczeni błądzili dawniej i błądzą dzisiaj, gdy nie słuchają objawienia, o ileż więcej ty błądzić będziesz w rzeczach Wiary. Jeżeli nie będziesz trzymał się twardo nauki Kościoła Rzymsko-Katolickiego. Powtarzaj sobie często: wierzę we wszystko, co Pan Bóg objawił, i co nam Kościół katolicki do wierzenia podaje.
Modlitwa.
O Boże, Stwórco i Ojcze mój, za przyczyną Św. Fidelisa z Sigmaringen, wzmocnij wiarę moją, abym ją otwarcie wyznawał, a przejęty jej zasadami według niej żył, i nikomu zgorszenia nie dawał, ale raczej dobrym przykładem każdego pociągał ku Tobie. Amen.
© salveregina.pl 2023