31 Lipca.
Św. Ignacy.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Urodził się w r. 1491 jako najmłodszy syn Bertranda, właściciela zamku Lojola, w Hiszpanii. Gdy podrósł, wysłał ojciec Ignacego na dwór króla Ferdynanda, aby w rycerskim rzemiośle dobił się sławy i znaczenia. Podczas oblężenia miasta Pampelony nogę stracił, a kiedy w szpitalu ciężko chorował, i zastanawiał się nad sobą, poznał marność bogactwa i sławy światowej. Gdy wyzdrowiał, złożył przed ołtarzem Najświętszej Panny Maryi miecz, i ślub czystości uczynił. Rozdał pieniądze ubogim, a przywdziawszy gruby wór, żył z jałmużny. Nazywano go dziwakiem, że stan rycerski porzucił, więziono go, bito, wyganiano poza mury miast. – Znosił cierpliwie poniżenie, i udał się na pielgrzymkę do Rzymu i Jerozolimy. Z powrotem zapragnął wyłącznie służyć Panu Bogu, i nawracać dusze zbłąkanych bliźnich. Mając lat 33 rozpoczął naukę łaciny, po czym udał się do Paryża, gdzie teologię ukończył i święcenia kapłańskie otrzymał. Rozumiał, że sam zamierzonego nie dokona dzieła, nakłonił więc dziewięciu kolegów, aby świat porzucili, żyli w ubóstwie i poświęcili się pracy nad zbawieniem bliźnich tam, gdzieby ich wysłał papież. Dla swych towarzyszy napisał Regułę zakonną, której głównym było hasłem: „wszystko na większą chwałę Pana Boga”. Papież Paweł III zatwierdził Regułę Św. Ignacego 1540 r., i zakon „Towarzystwa Jezusowego” rozpoczął swoje istnienie i pracę. Św. Ignacy dla wszystkich był wzorem umartwienia i pokory, wzgardy samego siebie, a miłości bliźnich. Grzesznika starał się nawrócić, ale go nigdy nie potępiał, mówiąc, że Bóg widzi serce człowieka i osądzi go. Jako najlepszy środek do nawrócenia grzesznika i postępu w doskonałości uważał rekolekcje, czyli ćwiczenia duchowne. Napisał też „Ćwiczenia duchowne” pełne wybornych rad dla tych, którzy porzucić chcą grzech, a całym sercem nawrócić się do Pana Boga. Przed śmiercią widział Św. Ignacy jak towarzysze jego rozeszli się na wszystkie strony świata, pracując wszędzie dla większej Chwały Pana Boga. Zmarł w Rzymie 31 lipca 1556 r. W poczet Świętych zaliczonym został przez Papieża Grzegorza XV 1622 r.
Punkty do rozmyślania.
Św. Ignacy cel życia człowieka i zakonnika streścił w tych słowach: „Wszystko spełniaj tylko dla większej Chwały Pana Boga” i dla zbawienia duszy swojej.
Czy potrzeba porzucić zatrudnienia doczesne i spędzać całe życie wyłącznie tylko na modlitwie i rozmyślaniu? Nie wszyscy powołani są do takiego życia bogobojnego. Chrystus Pan pouczał Martę, że jeden jest cel, do którego każdy człowiek koniecznie dążyć powinien, a wszystkie inne sprawy są tylko środkiem do celu, i o tyle tylko są nam potrzebne, o ile dopomagają do głównego celu.
Modlitwa.
Boże, który dla rozpowszechnienia Chwały Imienia Twego, przez Bł. Ignacego Twój Kościół Wojujący nowym walczącym hufcem wzmocniłeś; dozwól, abyśmy naśladując jego przykłady, i z pomocą modlitw Jego mężnie walcząc na ziemi, zasłużyli być z nim uwieńczonymi w Niebie. Amen.
© salveregina.pl 2023