24 Czerwca.
Św. Jan Chrzciciel.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Przesłańcem Chrystusa Pana był Św. Jan. Żydowski kapłan Zachariasz długo nie miał dzieci; w starości dopiero wysłuchał Pan Bóg modły jego i przez Anioła Gabryela objawił mu że żona jego Elżbieta urodzi syna, którego nazwie Janem. Gdy Zachariasz niedowierzał, stracił mowę. Dopiero kiedy podczas obrzezania syna pytano się, jakie mu dać imię, napisał ,,Jan” będzie imię jego, i mowę odzyskał. Wyśpiewał wówczas prześliczny hymn ,,Benedictus” (Błogosławiony Pan Bóg Izraela), w którym przepowiedział synowi, że uprzedzi obiecanego Mesjasza, gotować będzie drogi jego, i oświecać pogrążonych w ciemności. – Stało się według proroctwa Zachariasza. Jan od wczesnej młodości wyszedł na puszczę, i tam ostrym żywotem przygotował się do swego posłannictwa. Zgrzebną szatą z sierści wielbłąda przepasywał swe biodra, żywił się szarańczami i miodem leśnym. Nawoływał lud do pokuty i poprawy życia, udzielał chrztu w Jordanie. Gdy pytano go, czy jest oczekiwanym Mesjaszem, odpowiadał w pokorze, że jest tylko Jego Poprzednikiem. Przyszedł Pan Jezus do Jana, aby był ochrzczony od niego. A gdy był ochrzczony w Jordanie, otworzyły się Niebiosa i Duch Boży, jako gołębica, wstąpił Nań. I dał się słyszeć Głos z Nieba: Ten jest Syn Mój miły, w którym upodobałem Sobie. Nazajutrz wskazując Jan na Chrystusa Pana, rzekł: ,,Oto Baranek Boży. Oto, Który gładzi grzechy świata”. Wytykał Jan często królowi Herodowi Antypie, że zabrał bratu swemu Filipowi żonę Herodiadę, i mieszkał z nią. Bała się Herodiada, aby jej nie oddalono z dworu, namówiła więc króla, aby uwięził Jana. Mimo to Jan nie przestał mówić królowi: Nie wolno ci mieć żony brata za żonę! Gdy Herod w dniu imienin urządził urzędnikom i oficerom ucztę, tańczyła wówczas córka Herodiady Salome, i spodobała się królowi. Rzekł jej wtedy: „Proś o co chcesz. Choćby połowę królestwa dam ci”. Radziła się Salome matki, o co ma prosić. O głowę Jana Chrzciciela – rzekła mściwa niewiasta. Kazał Herod ściąć głowę Janowi i zanieść ją na misy głupiej dziewczynie, która oddała ją matce. Stało się to 24 lutego 32 r. po Chrystusie.
Punkty do rozmyślania.
Pan Bóg kazał Janowi opowiadać pokutę, i karcić grzechy. Spełniał więc tylko swój obowiązek, gdy wytykał możnym ich występki. Poszedł nawet do króla, i odważnie rzekł doń: Nie wolno ci mieć żony brata twego! Skazany na śmierć powtórzył to samo: Nie wolno!
Kapłan woła z ambony: Nie wolno! Nienawidzą go źli, ale on nie zważa na gniew ich, lecz pełniąc swój obowiązek, woła odważnie: Nie wolno!
Modlitwa.
Boże, Któryś nam dzień dzisiejszy przez narodzenie Błogosławionego Jana uroczystym uczynił, daj ludowi Twojemu Łaskę duchownych radości; a serca wszystkich wiernych kieruj na drogę zbawienia wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2023