24 Listopada.
Św. Jan od Krzyża.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Urodził się w Awila, w Hiszpanii 1542 r. Chociaż wielkie do nauk posiadał zdolności, matka jego owdowiawszy, nie miała funduszów na szkoły. Oddawała go rozmaitym majstrom do terminu, ale zdolności do żadnego rzemiosła nie miał. Chłopcem zajął się dyrektor szpitala, i ten łożył na jego nauki. Jako uczeń był pilnym, zdolnym i wielkim czcicielem Najświętszej Panny Maryi. Po ukończeniu szkół wstąpił do Zakonu Karmelitów, którzy za cel życia postawili sobie cześć Matki Bożej. Zostawszy kapłanem umartwione prowadził życie, czym wzbudził niechęć u współbraci, zwrócił zaś na siebie oczy Św. Teresy, która zajmowała się reformą żeńskich klasztorów karmelitańskich. Obrała go sobie za spowiednika i zachęcała, aby zreformował Zakony męskie. Z ochotą wziął się Jan do zbożnego dzieła, ale przeciwnymi reformie okazali się być współbracia, i poczęli prześladować Jana. Usunął się więc z klasztoru, i w ubogim domku urządził klasztor według pierwotnej Reguły Karmelickiej. Wkrótce zebrało się około niego wielu czcicieli Najświętszej Panny Maryi, którzy podobnie jak Jan umartwiali się, i chodzili boso. Był to zawiązek Zakonu Karmelitów Bosych, których później zatwierdził Papież Pius V. i Grzegorz XII. Liczba naśladowców Jana wzrastała z dniem każdym tak, że wkrótce zbudował dla nich dwa nowe klasztory. Tymczasem przeciwnicy oskarżyli go, że nowości wprowadza w dawnej Regule, i spowodowali jego uwięzienie. Cierpiał niewinnie przez 9 miesięcy, wreszcie uciekł z więzienia i za protekcją króla Filipa III, uzyskał od Papieża zatwierdzenie zreformowanego Zakonu. Ale i nowi bracia dokuczali mu, gdyż zbyt surową wydawała się im jego Reguła. — Kiedy zachorował ciężko na nogę, dręczył go przeor i nie dał mu żadnej opieki. Obsypały wrzody całe ciało, wtedy dopiero leczono je wyrzynaniem i paleniem. Znosił Św. Jan cierpienia całe życie w cichości, i cieszył się, że mógł dla Chrystusa Pana cierpieć. Zmarł w 1591r. Policzonym został w poczet Świętych w 1726r.
Punkty do rozmyślania.
Św. Jan otrzymał przydomek „od Krzyża”, gdyż całe życie jego było ustawicznym cierpieniem. Spokoju nigdy nie zażył na świecie.
Gdy raz wśród modlitwy zapytał go Chrystus Pan, jakiej nagrody żąda za swe krzyże? – Rzekł: – „Pragnę jeszcze więcej cierpieć dla ciebie Panie Jezu i być wzgardzonym”.
Gdy bracia radzili mu, aby pofolgował ostrości życia, rzekł: „Szukam Pana Jezusa, a szukając, znajdę Go tylko na krzyżu i przez krzyż”.
Modlitwa.
Boże, Który uczyniłeś Świętego Jana, Wyznawcę Twego, miłośnikiem Krzyża i wyrzeczenia się samego siebie, spraw, abyśmy idąc za Jego przykładem, Chwałę Wieczną otrzymali. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2023