4 Listopada
Św. Karol Boromeusz.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Z hrabiowskiej pochodził rodziny włoskiej, która dobra swe miała w Aronie, nad jeziorem Lugano. Karol urodził się 1538r., i od młodości już dziwną okazywał stateczność, roztropność i pobożność. – Ukończywszy nauki w Mediolanie, wysłany został na uniwersytet w Pavii, gdzie słuchał prawa i teologii. Bogatego młodzieńca wabili koledzy do zabaw i rozrywek, ale on pilnował nauk i modlitwy. Mając lat 21 złożył doktorat obojga praw. – W r. 1559 wuj jego zasiadł na stolicy papieskiej i przybrał imię Piusa IV. Wezwał on Karola do Rzymu, a poznawszy jego zdolności i pobożność, mianował go kardynałem, a wnet potem arcybiskupem Mediolanu. Szydzili wrodzy, gdy 23 letni arcybiskup wstąpił na swą stolicę, aliści wnet przekonali się, jaki dobry wybór zrobił papież. Młodym był Karol latami, ale starym cnotą i nauką. Sam starał się postępować w doskonałości chrześcijańskiej, i innych do tego przykładem i słowem zachęcał. Rozluźnione życie w diecezji naprawiał, karność kościelną zaprowadzał. Zrzekał się swoich dochodów i wszystkie pieniądze rozdawał między ubogich, i na fundacje szpitali. W dzień pracował i nauki prawił, w nocy modlił się i biczował. – Starał się usilnie o zakończenie Soboru Trydenckiego i jemu zawdzięczamy układ Większego Katechizmu, w którym zwięźle wytłumaczono wszystkie Prawdy Wiary. On także pierwszym był z biskupów, który uchwały Soboru Trydenckiego zaprowadził w swej diecezji, a sufraganów swych do tego zachęcił. – Sprzedał dobra rodzinne i za uzyskane pieniądze założył seminarium duchowne i małe seminaria dla chłopców. W ten sposób starał się zaradzić brakowi kapłanów w swojej diecezji. – Gdy zaraza morowa dziesiątkowała mieszkańców miasta, Św. Karol nie wyjechał, ale sam obsługiwał zapowietrzonych. Nakazał posty publiczne i procesje, którym przewodniczył boso, z krzyżem w ręku, z powrozem na szyi. Gdy wygasła zaraz, zbudował dla sierot pozostałych olbrzymi zakład, gdzie znalazły opiekę i wychowanie. – Pracowity i umartwiony żywot zakończył 1594r. 4 listopada. Ciało jego złożono w wspaniałej katedrze mediolańskiej. Papież Paweł V zaliczył go w poczet Świętych 1610r.
Nauki Św. Karola Boromeusza.
Pragnienie duszy i serca nie ugasisz rozkoszami, trunkiem lub zabawą. Dusza nasza łaknie nieskończoności, dlatego Sam tylko Pan Bóg Nieskończony nasycić ją potrafi.
Prawdziwą miłość Pana Boga ma ten, kto z chęcią o Nim myśli; – kto chętnie przebywa w Jego świątyni; – kto często o Nim rozmawia; – kto z chęcią słucha mówiących o Panu Bogu; – kto chętnie daje to, co posiada na chwałę Panu Bogu; – kto spełnia wszystkie Jego Przykazania; – kto ma wstręt do świata, do jego uciech i zabiegów; kto ma we czci kapłanów i oddaje im cześć należną.
Modlitwa.
Racz ochraniać, Panie, Kościół Twój nieustanną opieką Świętego Karola, Wyznawcy Twego i Biskupa, a jako pasterska gorliwość uczyniła go chwalebnym, tak niech za Jego przyczyną i my w miłości dla Ciebie coraz żarliwszymi będziemy. Amen.
© salveregina.pl 2023