3 Marca.
ŚW. KUNEGUNDA, CESARZOWA.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Córką była Zygfryda, hrabiego Brandenburskiego. Dla piękności i cnót pożądana w małżeństwo przez wielu książąt, oddała Kunegunda rękę swą najgodniejszemu, Henrykowi księciu bawarskiemu. Był to pan pobożny i świątobliwy, więc chętnie przystał na prośby małżonki, aby czystość dozgonną zachować, na wzór Najświętszej Panny Maryi i Św. Józefa. — W r. 1002 został obrany Henryk (II) królem Niemiec cesarza i przez Papieża Benedykta VII. został wraz z małżonką ukoronowanym na państwa rzymskiego. — Wysokie te godności stały się dla małżonków bodźcem do coraz większej świątobliwości życia. Skromni dla siebie, hojni dla ubogich i kościołów; surowi dla siebie, łagodnymi byli dla poddanych, a dla najbiedniejszych przystępni. — Chcąc przypodobać się cesarzowi, poczęli dworacy oczerniać jego małżonkę, że go z innymi zdradza. Trapił się tym niewymownie cesarz, że jakieś pozory mogły być przeciw Kunegundzie, więc ta z Natchnienia Bożego ofiarowała się przekonać go próbą ogniową o swej niewinności. Rozpalono żelazne lemiesze do czerwoności, a cesarzowa wezwawszy Pana Boga, aby świadkiem był, że niepokalanie dochowała czystości małżonkowi, bosymi nogami przeszła po nich bez oparzenia. Widząc to cesarz wraz ze swym dworem, przepraszał Kunegundę i chciał śmiercią pokarać oszczerców. Wstawiła się za nimi cesarzowa, i uratowała im życie. — W r. 1024 zmarł Henryk II., a po jego śmierci Kunegunda wstąpiła do klasztoru Benedyktynek, który zbudowała w Kaufungen, obok Kassel. — Kiedy biskup Padebornu dokonał poświęcenia klasztoru obecną była Kunegunda we wspaniałym stroju cesarskim z koroną na głowie. Po czym zeszła z tronu, złożyła cesarskie szaty, ubrano ją w ubogi habit zakonny, a po czym ostrzyżono jej włosy, a biskup dał jej zasłonę na głowę i pierścień na znak zaręczenia się z Boskim Oblubieńcem. Przez lat 15 żyła w Zakonie będąc wszystkim wzorem pokory, umartwienia i pobożności. Umarła 3 marca 1040 r. i pochowaną została obok małżonka w Bamberdze. Z powodu licznych cudów zaliczył ją Papież Innocenty III w poczet Świętych.
PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503
Punkty do rozmyślania.
Św. Kunegunda przebaczyła swoim oszczercom, jako prawdziwa Chrześcijanka, jako uczennica Chrystusa, który dał nam przykład, jak postępować z nieprzyjaciółmi. Wisząc na krzyżu modlił się za nich: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią. Codziennie modlimy się w pacierzu: Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. — Jeżeli chcemy, aby Pan Bóg miał wzgląd na niedoskonałości nasze, i odpuszczał nam winy, powinniśmy okazać także litościwe serca nad głupotą oszczerców, i darować im ich złośliwość dla Chrystusa Pana, a nie ścigać ich procesami po sądach, szukając zadowolenia w zemście.
Modlitwa.
Wszechmogący Wieczny Boże, Który od Swej Niebieskiej Chwały nikogo nie wykluczasz, użycz nam tej Łaski za przyczyną Św. Kunegundy, abyśmy na to szczęście wieczne zasłużyć sobie mogli. Amen.
© salveregina.pl 2024