9 Grudnia.
Św. Leokadia.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Urodziła się w Toledo w Hiszpanii, a wychowana w Chrześcijańskiej Wierze, wiernie spełniała wszelkie Jej Przepisy. Pobożna i duchem miłosierdzia przejęta, opiekowała się chorymi i prześladowanymi Chrześcijanami. Była bogatą, a jednak nie korzystała z bogactw dla siebie, chowała je dla ubogich. Sama żyła skromniej, niż żebraczka. Jadała proste potrawy, sypiała na gołej ziemi, choć miała łóżko puchem wysłane; w nocy zrywała się, i przerywała sen, aby się modlić i rozmyślać. Dowiedziawszy się starosta, że Leokadia czystość ślubowała Chrystusowi Panu, za mąż wyjść nie chce, a dochody swoje rozdaje ubogim, i popiera skutecznie Chrześcijan, kazał ją uwięzić. Prosił, namawiał, aby porzuciła Chrystusa, a wróciła do pogańskiej wiary, ale daremne były jego usiłowania. Odpowiedziała na nie Leokadia tak: Wyznaję prawdziwego Pana Boga, nie kutego z kamienia ani rzeźbionego z drzewa, ręką człowieka, ale owego Wszechmogącego i niewidzialnego, który stworzył świat cały. Wierzę w Chrystusa udręczonego i Ukrzyżowanego przez żydów i pogan, dlatego że ogłosił światu Słowa Żywota. Nie zdradzę mego, Boskiego Oblubieńca, i nikt mnie nie zmusi do ofiar bożkom bezmyślnym. Mękę i śmierć zniosę chętnie na stwierdzenie prawdziwości mej Wiary. Kazał starosta batogami smagać obnażoną dziewicę, a gdy krew oblała całe jej ciało, kazał ją rzucić do więzienia. Strażnicy więzienia płakali, litując się nad jej licznymi ranami, ale Leokadia pocieszała ich: nie płaczcie, ale cieszcie się, że stałam się godną cierpieć dla Chrystusa Pana. Życie to krótkie, a chodzi o to, aby dobrze umrzeć. – Nawrócili się strażnicy, mówiąc, zaprawdę Wiara Chrystusa prawdziwą jest, jeżeli takich ma wyznawców. Prosili Leokadię, aby wyuczyła ich Zasad Religii Katolickiej. Chociaż wielkim krwi upływem osłabiona, święta panienka wykładała im katechizm i przygotowała do godnego przyjęcia Sakramentu Chrztu Świętego. Wkrótce zmarła Leokadia w więzieniu z otrzymanych ran 9 grudnia 305 r.
Punkty do rozmyślania.
Pan Bóg przebacza nam urazy najcięższe, gdy Go prosimy o to, odpuszcza nam tyle razy ile razy godnie przystępujemy do Spowiedzi Świętej, żałujemy za grzechy, i postanawiamy poprawić się.
Słuszną jest rzeczą, abyśmy także bliźnim przebaczali urazy. Mścić się na krzywdzicielu i niewierny potrafi, ale przebaczyć i modlić się za wroga, to cnota prawdziwie chrześcijańska.
Modlisz się codziennie: Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; nie bądź więc kłamcą, i odpuszczaj bliźnim przewinienia. Nie mścij się, nie prześladuj tych, którzy są odmiennego zdania i zapatrywania. Patrz na cel.
Modlitwa.
Św. Leokadio, Panno i Męczenniczko, wysłuchaj błagań naszych, abyśmy Cię naśladując, stali się miłośnikami krzyża i cierpienia, i przez nie zasłużyli sobie Wiekuistą Chwałę. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2023