15 Listopada.
Św. Leopold.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Patron Austrii, Św. Leopold, (Luitpold) urodził się 1073 r. w Melk. Ojciec, margrabia Leopold III, wychował go pobożnie i dał mu za nauczyciela biskupa Passawy. Młody Leopold słuchał wiernie nauk biskupa, a chociaż rosły ciałem i zawołany w rycerskiej dzielności pokornym był, skromnym i pobożnym. Jedynym jego życzeniem było, być doskonałym człowiekiem. Czystych dlatego był obyczajów, wstrzemięźliwy w jedzeniu i piciu, gorliwy w modlitwie i czytaniu Pisma Świętego. Po śmierci ojca, objął rządy 1096 r. jako Leopold IV. Jako cel postawił sobie doczesne i wieczne szczęście swoich poddanych. Za najpewniejszą drogę do tego celu uważał wychowanie religijne ludu, i szkoły, w których by uczono rolnictwa, handlu i przemysłu. Budował więc kościoły i klasztory, a przy nich szkoły, w których okoliczna ludność pobierała naukę. Do najsławniejszych klasztorów jego fundacji należy Kloster-Neuburg pod Wiedniem. Podanie mówi, że gdy z żoną rozmyślał nad tym, gdzieby w pobliżu Wiednia zbudować klasztor, silny wiatr zerwał chusteczkę z głowy Agnieszki i poniósł w dal. W kilka dni później polując w lasach nad Dunajem, znalazł na wzgórzu ową chusteczkę wiszącą na drzewie bzowym. W tym więc miejscu postawił kościół i klasztor. Wraz ze swą żoną dawał przykład wzorowego pożycia rodzinnego, wypełniając gorliwie Przykazania Boże i Kościelne, i wychowując dzieci bogobojnie. Ubogich wspierał, chorych sam nawiedzał, nawet zbrodniarzy starał się poprawić i nawrócić! Kiedy Węgrzy dwukrotnie napadli jego kraje, z konieczności podjął przeciw nim wyprawę, i dwa razy ich pobił. Nie tylko umiał się modlić, ale umiał walczyć i zwyciężać. Kiedy ofiarowano mu cesarską koronę, z pokory podziękował za nią. Panował przez lat 40 sprawiedliwie, jako prawdziwy ojciec narodu i książę katolicki. Zmarł 15 listopada 1136r. Papież Innocenty VIII policzył go w poczet świętych 1485 r.
Punkty do rozmyślania.
Miłość ku Panu Bogu objawiała się u Św. Leopolda:
1) szlachetnością. Choć był Margrabią i opływał w bogactwa, unikał zabaw i rozkoszy światowych.
2) szczodrobliwością dla Pana Boga, hojnością dla ludzi, skąpstwem dla siebie. Budował kościoły, klasztory, szkoły i wspierał biednych.
3) gorącością nabożeństwa i pokorą. Chociaż ofiarowano mu cesarską koronę, przyjąć jej nie chciał, aby więcej miał czasu na modlitwę, na udoskonalenie własne, na prace dla dobra i szczęścia poddanych.
Modlitwa.
Boże, Któryś Św. Leopolda na tronie zachował wolnym od zwodniczych uciech tego świata, i doprowadziłeś Go do Królestwa Niebieskiego, użycz łaskawie, abyśmy naśladując go, oderwali się od rzeczy ziemskich, i w Jego obcowaniu weselili się na wieki w Niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2023