20. GRUDNIA
ŚWIĘTA LUDMIŁA.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Ludmiła w chrześcijańskiej wychowana Wierze, oddaną była za żonę pogańskiemu księciu Czech, Bożywojowi. Była to pierwsza Chrześcijańska księżna na tronie Czech. Ciężkim jednak było jej życie w otoczeniu pogan. Dworacy dokuczali jej dlatego, że była chrześcijanką, pilnie przestrzegała Przepisów swojej Wiary. Niezrażona tym, zajmowała się pilnie wychowaniem swych dzieci, którym od młodości chrześcijańskie wpajała zasady. Upominała je zawsze: ,,moje dzieci, kochajcie się nawzajem, gdyż ta miłość znakiem jest Miłości Pana Boga”. Po śmierci Bożywoja, wstąpił na tron syn jego Wratysław, który wbrew woli matki pojął za żonę Drahomire, pogankę. Była to przewrotna kobieta, która otaczała się poganami, i starała się męża przeciągnąć do pogaństwa. Ponieważ główną przeszkodę w wykonaniu jej planów stanowiła Ludmiła, która świątobliwe prowadząc życie, wielki miała wpływ na syna i dostojników państwa, więc harda Drahomira dokuczała jej w rozmaity sposób. Dzieci swe Wacława i Bolesława wychowywała w pogańskiej wierze, i zawczasu przyuczając je do przewrotności i nienawiści Chrześcijaństwa.
Widząc to ojciec starszego syna Wacława, następcę tronu, dał na wychowanie swej matce Ludmile. Ta wychowywała wnuka pobożnie w Chrześcijańskiej Wierze, a on idąc za jej wskazówkami świątobliwe prowadził życie.
Umierając Wratysław oddał opiekę nad synami i państwem Ludmile. Dumna Drahomira pragnęła w swoje ręce pochwycić władzę, przekupiła więc dwóch czechów, Tumnije i Gowne, a ci modlącą się Ludmilę zdradziecko udusili 927 r. Wacław pochował swą babkę w kościele katedralnym Św. Wita w Pradze. Pan Bóg wsławił grób Św. Ludmiły licznymi cudami.
Punkty do rozmyślania.
Chrystus Pan mając przed Sobą wesele, podjął krzyż i siedzi na Prawicy Stolicy Bożej. (Żyd. 12.) Św. Ludmiła mogąc bawić się i rozkoszować, wolała umartwiać się, cierpieć i modlić, aby za to z Panem Jezusem królować w Niebie.
Jeżeliśmy współ umarli z Chrystusem, spół też być będziemy; jeżeli ucierpimy, spół też królować będziemy. (Tym. 2.)
Ponieważ mamy zapewnioną nagrodę za cierpienia, dlatego Paweł Św. tęsknił za połączeniem się z Chrystusem Panem.
Któż mię wyzwoli z tego ciała śmiertelnego? (Rzym 7).
Modlitwa.
Wysłuchaj, Panie, pokorne prośby nasze, a za przyczyną Św. Ludmiły, uwolnij nas od grzechów wszelakich, wzmacniaj na drodze cnoty i daj odwagę i wytrwałość do publicznego wyznawania Świętej Wiary Katolickiej, choćby z nas źli ludzie szydzili. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2022