6 Czerwca.
Św. Norbert.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Z bogatej pochodził rodziny francuskiej, z Ksanten, nad Renem. Urodziwy i utalentowany młodzieniec żył wesoło i używał świata. Z rozkoszą pił truciznę, ale nie miał odwagi odmienić życia, które sam potępiał. Gdy na zabawę jechał, zerwała się burza, i piorun tak blisko niego uderzył, że przestraszony koń zrzucił go na ziemię. Poznał w tym Palec Boży, porzucił dwór cesarski, na którym w ostatnich przebywał czasach, zamknął się w klasztorze, zrzucił z siebie starego człowieka, a przyoblekł nowego. Po dwóch latach ostrej pokuty przyjął święcenie kapłańskie, i licho odziany szedł od miasta do miasta wzywając wiernych do pokuty i odmiany życia. Majątek swój rozdał ubogim, i boso szedł do Francji do Św. Idziego, uczyć się doskonalszego życia. Tutaj cały dzień pościł, wieczorami jadł nieco jarzyny, mięso całkiem zarzucił, dzień i noc na modlitwie i rozmyślaniu spędzał. – Otrzymawszy od Papieża Gelazego II pozwolenie głoszenia w każdym kościele Słowa Bożego, chodził przez lat kilka od wsi do wsi, nauki prawił, lud do pokuty pobudzał, kłótników jednał, grzeszników do poprawy przywodził. Znalazł pustynię opuszczoną Praemonstratum, i na niej zamieszkał, gdzie ostry wiódł żywot. Zgromadziło się około niego wielu uczniów, więc dla nich napisał Regułę według zasad Św. Augustyna. W Antwerpii Tanchelin błędne szerzył nauki o Najświętszej Hostii. Udał się do miasta Norbert i tak długo tam nauczał, aż całe miasto od błędów odwiódł i z Katolickim połączył Kościołem. Malują go dlatego z monstrancją w ręku, gdyż błędy heretyckie pokonał i cześć do Najświętszego Sakramentu gorliwie szerzył. – Widząc jego żywot świątobliwy, zdolności i obfite prace, naznaczył go legat papieski na biskupa w Magdeburgu 1126 r. Kiedy nędznie ubranego wiodła ucieszona rzesza do pałacu arcybiskupiego, nie chciał go wpuścić wraz z innymi odźwierny, myśląc, że to żebrak. Nie gniewał się o to Św. Norbert, i pomyłkę odźwiernemu przebaczył. Jako arcybiskup gorliwie nawiedzał parafie, chować Przykazania Boże nakazywał i nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu wszędzie szerzył. Utrudzony wielką pracą około zbawienia dusz ludzkich, żywot świątobliwy zakończył 6 czerwca 1134 r. W r. 1582 Papież Grzegorz XIII policzył go w poczet Świętych.
Punkty do rozmyślania.
Św. Norbert zachęcał wiernych do nawiedzania, czyli adoracji Chrystusa Pana w Najświętszym Sakramencie. – W czasie takich nawiedzin 1) uwielbiajmy Chrystusa Pana. 2) Przebłagajmy Go za zniewagi, jakich doznaje od złych i przewrotnych ludzi. 3) Dziękujmy Mu, że raczył być za nas ofiarą na Kalwarii i we Mszy Świętej.; a w Komunii Świętej jest naszym posiłkiem. – 4) prośmy go wreszcie o nowe Łaski i przedkładajmy Mu wszelkie potrzeby nasze, Kościoła i narodu.
Modlitwa.
Boże, Któryś uczynił Świętego Norberta, Twego Wyznawcę i biskupa, znakomitym opowiadaczem Słowa Twego, przez które on Kościół Twój nowym pokoleniem wzbogacił, spraw łaskawie, abyśmy za jego przyczyną mogli wypełnić to, czego on słowy i uczynkami nauczał. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2023