7 LUTY
ŚW. ROMUALD, PUSTELNIK.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Urodził się 980 r. we Włoszech, w Rawennie, z książęcego rodu. Żył za młodu wesoło i używał świata. Ojciec jego Sergiusz miał zatarg z krewniakiem. Wystąpiły obydwie strony do walki, w której Sergiusz zabił swego krewniaka. Patrzał na to Romuald, i tak był tym wypadkiem przerażony, że obrzydził sobie sprawy tego świata, i wstąpił do klasztoru Benedyktynów. Tutaj tak doskonałe życie wiódł, i reguły przestrzegał, że poczęli nań bracia sarkać, iż jest świętoszkiem. Poszedł więc na puszczę do pustelnika Maryna, który w państwie Weneckim wielkiej zażywał sławy, i pod jego kierownictwem zaprawiał się do ostrego żywota. Trzy dni w tygodniu pościł, a drugie trzy dni jadał tylko chleb i bobu trochu. Po lesie chodził i psalmy śpiewał. Zaproszony szedł do miast, i kazania ogniste miewał, przywodząc ludzi do pokuty i upamiętania. — Z Natchnienia Bożego poszedł na pustelnię Kamaldoli, w Toskanii. Tu napływało doń z rozmaitych stron wielu uczniów, którym na podstawie benedyktyńskiej, nową napisał Regułę, łącząc życie zakonne z pustelniczym. Zakonnicy ci wkrótce rozeszli się po całym świecie, a zwano ich od pierwszego klasztoru Kamedułami. Był między pierwszymi uczniami Św. Romualda, jeden z królewiczów polskich, Busławin. — Ojciec Romualda, Sergiusz, żałował za swój grzech ciężki, i wstąpił na pokutę do klasztoru w Rawennie. Lecz wnet sprzykrzyło mu się ostre życie, więc wrócić na świat pragnął. Dowiedziawszy się o tym Romuald, poszedł do Rawenny i uprosił ojca, że w zakonie pozostał do śmierci. — Św. Romuald tak umiał przekonywująco mówić na kazaniach o znikomości tego świata, że wielcy panowie porzucali dostatki i szli doń na pustelnię. Wszyscy uczniowie chodzili boso, pościli, modlili się długo, i byli jakby za życia umarli. Mimo ostrego życia dożył Święty Romuald 120 lat; tych 20 lat na świecie, 3 w zakonie, a 97 na pustyni. Umartwiał się, pościł, przebiegał wsie i miasta, głosząc słowa pokuty ludziom pogrążonym wówczas w rozpuście i używaniu. Umarł 1027 r., relikwie jego spoczywają w Fabriano we Włoszech.
Punkty do rozmyślania.
Św. Romuald wzgardził godnością książęcą, majątkiem, i zaszczytami. Bosy i białym okryty habitem, żył pokorny na pustyni, umartwiając swe ciało postami i bezsennością. Dążył do doskonałości na świecie, do szczęścia w Niebie.
Nie każdy musi iść na pustynię, ale każdy może naśladować go w tym stanie, w jakim obecnie żyje. Stań się maluczkim w oczach własnych i pokornym. Nie ubiegaj się za próżną chwałą i zaszczytami, bądź wstrzemięźliwym i umiarkowanym w jedzeniu i piciu, a rób bliźnim dobrze o ile możesz.
Modlitwa.
Święty Romualdzie, wytrwały Pustelniku, uproś nam u Boga tę Łaskę, abyśmy wstąpili na drogę prawdziwej pokuty, a nie dając się zbałamucić pokusom złego ducha, abyśmy szczęśliwie doszli do Wiecznej Ojczyzny. Amen.
© salveregina.pl 2023