1 Lipca.
Św. Rumold, biskup.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Porzucił koronę ziemską Św. Rumold, aby wysłużyć sobie niebieską koronę. Jedyny syn króla Szkocji został oddany na wychowanie biskupowi, który kształcił go nie tylko w naukach świeckich, ale i w pobożności. Gdy ukończył lat 15, sprowadzono go na dwór królewski i wtajemniczono w sprawy państwowe. Nie miał do nich pociągu, a dworskich zabaw i rozrywek unikał. Wolał odwiedzać chorych, ubogich lub chronił się w kaplicy zamkowej, gdzie godzinami modlił się przed Najświętszym Sakramentem. Stany królestwa domagały się, aby Rumold ożenił się. Ociągał się szlachetny młodzieniec, wreszcie oświadczył rodzicom, że postanowił obrać sobie stan duchowny. Myślano, że to chwilowa skłonność, gdy jednakże poznał ojciec, że to stanowcze jest postanowienie, udzielił swego pozwolenia. Został Rumold kapłanem według Serca Bożego, i pracował najchętniej w parafii w szkole. Wkrótce obrany biskupem Dublinu, nie zmienił czynnego życia. Wizytował gorliwie parafie, głosząc wszędzie Słowo Boże tak przejmująco, że mnóstwo zatwardziałych na, wracał grzeszników. Wszędzie organizował parafialne opieki nad ubogimi. wspierając je hojnie ze swych dochodów. Po śmierci ojca chciały go stany zmusić, do wstąpienia na tron królewski. Wolał jednak zasługiwać sobie na koronę niebieską w duchownym stanie, aby więc uniknąć przymusu, opuścił Szkocję, i udał się do Francji, gdzie pracował jako misjonarz. Następnie, odprawiał misje w Niemczech, a później we Włoszech. Papież Stefan II. wysłał go do Niderlandów, gdzie życie katolickie rozwijało się słabo. Jako misjonarz pokorny przebiegał Św. Rumold Niderlandy, ucząc lud dziki i rozpasany Zasad Wiary Katolickiej. Gdy po napadzie Hunów, restaurował Św. Rumold kościół przez nich spalony, był między mularzami człowiek złego życia. Upominał go biskup kilkakrotnie, za co poprzysiągł mu zemstę. Gdy wieczorem oglądał Św. Rumold robotę, bezbożnik uderzył go z tyłu tak silnie młotem w głowę, że upadł, i po chwili umarł. Pochowano go w Mablinie, a u grobu jego wypraszali sobie ludzie rozliczne Łaski. Policzył go w poczet Świętych, Papież Aleksander IV.
Punkty do rozmyślania.
Nieszczęściem naszych czasów jest nieznajomość Religii Chrystusa Pana; praw i zasad, które ona głosi, obowiązków jakie nakłada na człowieka.
Stąd otwarta nienawiść Kościoła Katolickiego u jawnych przeciwników Pana Boga, a obojętność i lekceważenie go nawet u Katolików. Ludziom tym zdaje się, że są postępowymi, gdy lekceważą Kościół Święty, szydzą z Jego urządzeń, dokuczają kapłanom.
Przyczyną tego objawu smutnego jest samolubstwo, swawola, chęć używania na ziemi niewiara w życie pozagrobowe. Jest to nowoczesne pogaństwo. Walka o byt dla używania. Odchrześcijanienie społeczeństwa, pogrąża go w przepaść nie tylko moralną, ale i materialną.
Modlitwa.
Oddal od nas, Jezu Chryste, brzydką hardość, upór w nałogach grzechowych, brudną zawziętość i mściwość, a uczyń nas wiernymi naśladowcami twej pokory, i łagodności przez przyczynę Św. Rumolda Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2023