8 Maja.
Św. Stanisław, biskup.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Według najdawniejszych źródeł pisanych, i wedle najstarszej tradycji, był Św. Stanisław Polakiem, i pochodził z rycerskiego rodu Turzynitów, który się rozsiadł w ziemi krakowskiej, we wsi Szczepanowie, leżącej w dzisiejszym powiecie brzeskim. (Niektórzy sądzą, że był synem księcia Włodzimierza, z rodu Rurykowiczów, i przeszedł na obrządek łaciński, ale na to nie ma dostatecznych dowodów). – Już od młodości okazywał wielką świątobliwość; modlił się długo, pościł często i lubił wspierać jałmużną ubogich. Ponieważ okazywał wielkie zdolności w naukach, wysłał go ojciec na naukę do Niemiec, a później do Francji. Przybywszy z zagranicy zamieszkał w Krakowie, obrał sobie stan duchowny, i był prawą ręką ks. biskupa Lamberta w zarządzie diecezji. Po śmierci ks. biskupa Lamberta obrany został jednogłośnie Biskupem krakowskim. Na wysokim stanowisku swym okazał wielką gorliwość, budował kościoły, kaplice, i starał się o uświątobliwienie swych owieczek. Panował wówczas w Polsce król Bolesław II., Śmiałym zwany. Dzielny król, i wielki wojownik, ale zalety te szły na marne przez lekkomyślność i rozpustne życie. Podczas wyprawy na Kijów dopuścił się zbrodni cudzołóstwa na pięknej Krystynie, żonie Mścisława Izasławicza, księcia kijowskiego. Wracając do Krakowa zabrał ze sobą Krystynę, wywołując przez to zgorszenie i szemranie poddanych. Biskup Stanisław z obowiązku urzędu swego upominał króla, aby odmienił swe życie, i był sprawiedliwym dla narodu. Oburzył się król na biskupa, i pałając przeciw niemu nienawiścią, szukał sposobności do zemsty. – Niedawno przedtem kupił biskup Stanisław wieś Piotrowin na rzecz katedry krakowskiej od Piotra Janiszowskiego, który wkrótce potem umarł. Król sprawując sądy w pobliskim Solcu, wezwał biskupa, aby udowodnił kupno wioski. Św. Stanisław otworzyć poleca kamień nad grobem Piotra, pochowanego w kościele wsi Piotrowina, i w Imię Boże każe mu powstać. Zmarły od lat trzech Piotr wstaje z biskupem i procesją ludu idzie do Solca i przed królem świadczy, że od Św. Stanisława pieniądze wszystkie za wieś otrzymał. Król stawał się coraz gorszym i rozpustniejszym. Biskup znowu go upominał, a gdy to nie pomogło, rzucił nań klątwę. Wtedy król napadł na Św. Stanisława, gdy Mszę Świętą odprawiał w kościele na Skałce dnia 8 maja 1079 r., i mieczem roztrzaskał mu głowę. Wnet przeraził się swego czynu, popełnionego w gniewnym uniesieniu, opuścił Kraków i w Karyntii, w Ossjaku, pokutował zań do końca życia. Biskup Stanisław został policzony w poczet Świętych, 17 października 1253 r.
Uwagi.
- Naśladuj św. Stanisława w pobożności i umartwieniu.
- Jako biskup nie zamykał oczu na błędy króla, ale z obowiązku swego upominał go, i mężnie stanął w obronie uciśnionych owieczek.
- Uważ, jak nieposkromiona namiętność króla popchnęła go do zbrodni; ściągnęła nieszczęście na niego i na kraj cały.
Modlitwa.
Boże, dla którego chwały, świątobliwy biskup Stanisław został porąbany mieczami ludzi bezbożnych, spraw prosimy Cię, aby wszyscy, którzy jego pomocy i wstawiennictwa szukają, prośby swojej skutek zbawienny otrzymać mogli. Amen.
© salveregina.pl 2023