11 STYCZNIA

ŚW. TEODOZJUSZ.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Teodozjusz po polsku Bożydar, urodził się w Magariassie w Małej Azji 424 r. Wychowany pobożnie, od młodości poświęcił się na usługi kościoła. Długi czas, będąc lektorem, czytywał wiernym Pismo Święte i tak się nim przejął, że postanowił porzucić świat, i dążyć do doskonałości. — Opuścił miasto rodzinne, udał się do Jerozolimy, i przy Grobie Świętym prosił o oświecenie, co ma czynić. Jakoż poczuł dziwny pociąg do życia pustelniczego. W pobliżu Jerozolimy żył świątobliwy pustelnik Longinus, do niego więc poszedł na naukę i wnet w umartwieniu i innych cnotach wielkie zrobił postępy. — Chcąc ostrzejszy wieść żywot, poszedł na bezludną pustynię, mieszkał w jaskini i żywił się tylko ziołami i korzonkami, przez lat 30 chleba nawet do ust nie biorąc. — Przychodzili doń młodzieńcy prosząc aby ich przyjął na uczniów. Pokazał im grób wykopany i rzekł: tu przychodzę kilka razy dziennie na modlitwę, abym przypominał sobie, że nie wiem ani dnia, ani godziny swojej śmierci. Jeżeli chcecie dojść do doskonałości, czyńcie podobnie. — Zostali i naśladowali ostre życie Bożydara. Wkrótce liczba pustelników tak wzrosła, że postanowił wybudować klasztor w okolicy Betlejem, aby uczniowie jego mieli sposobność obok umartwienia i modlitwy, być użytecznymi dla bliźnich i spełniać dobre uczynki. Wielu pielgrzymów zwiedziwszy Jerozolimę spieszyło do Betlejem. Dla nich zbudował obszerne schroniska, a dla chorych miejscowych i pielgrzymów trzy szpitale; tak schroniska jak i szpitale obsługiwali zakonnicy. — Patryarcha jerozolimski Sallustiusz, widząc wielkie zasługi Bożydara, mianował go generalnym przełożonym wszystkich zakonników w Palestynie, i polecił mu tak ich zreformować, aby pracowali na zbawienie swych dusz i na pożytek bliźnich. — Kiedy szerzyła się herezja Eutychianów, nauczających, że Chrystus Pan miał tylko jedną naturę, otwarcie wystąpił przeciw heretykom Bożydar. Nie podobało się to cesarzowi Anastazjuszowi, który heretyków popierał, więc skazał 90 letniego starca na wygnanie. Nie trwało ono długo. Po śmierci Anastazjusza powrócił, i jeszcze lat 11 kierował klasztorami. Za życia i po śmierci wsławił Pan Bóg Swego Wyznawcę, gdyż za jego wstawiennictwem otrzymywali ludzie rozmaite Łaski.

Punkty do rozmyślania.

Pamiętaj na tę Prawdę: — kto prawdziwie myśli o śmierci, ten nigdy nie dopuści się grzechu śmiertelnego.

O tym wiesz doskonale, że umrzeć musisz, a nie wiesz znowu, kiedy nadejdzie ta ważna chwila, dlatego zawsze powinieneś być gotów na śmierć, zawsze gotów stanąć przed Sędzią, przed Którym niczego nie ukryjesz.

Czy myślisz o tym? Czy unikasz grzechu i zwalczasz złe skłonności i nałogi? Czyś gotów w tej chwili, gdy to czytasz, na ten straszny termin?

Modlitwa.

Dobrotliwy Boże, użycz nam tej Łaski, abyśmy wiernie wyznawali Zasady Religii Katolickiej, i raczej za przykładem Św. Bożydara znosili cierpienie i prześladowanie, a nie zaparli się objawionej nam przez Ciebie i Kościół Święty Nauki. Amen.

  © salveregina.pl 2023