CHLEB POWSZEDNI
Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego

21 grudnia

ŚW. TOMASZ, APOSTOŁ

Rozmyślanie.

Upadek Świętego Tomasza.

Jak go wykorzystał i pomnożył swą wiarę.

„Nie bądź niewierny, ale wierny” (Jan 20, 27).

Rozważmy zawstydzający upadek Tomasza, który w swoim niedowiarstwie tak daleko zaszedł, że otwarcie oświadczył, iż nie uwierzy w Zmartwychwstanie Zba­wiciela, jeśli na własne oczy nie zobaczy i rękami nie dotknie Ran Jego. Okazją tego upadku Apostoła było to, że się odłączył od zgromadzenia reszty Apostołów i nie przebywał razem z nimi. Gdyby był pozostał przy tej świętej gromadzie, wtedy byłby razem z nimi zobaczył Chrystusa Pana w Jego uwielbionym Ciele i byłby razem z innymi uwierzył. Przez swoje jednak odłączenie utracił Łaskę wiary i potem nie wierzył ani Apostołom, ani pobożnym niewiastom, którzy Chrystusa Pana widzieli i trwał uparcie w swoim niedowiarstwie. Istotną zaś przyczyną tego upadku była zarozumiałość i zuchwałość. Polegając zbytnio na własnym rozumie i mądrości odrzucał świa­dectwa, zapewnienia, a może nawet przysięgi innych. Niewiara rodzi się bardzo często z pychy rozumu.

Poznajmy z tego, jak złą i szkodliwą jest rzeczą, gdy się ktoś odłącza od Powszechnego Kościoła i w to tylko chce wierzyć, co pod zmysły podpada, albo gdy ze swego rozumu czyni się Regułę Wiary. Wszak rozum ludzki pod­lega łatwo błędowi, a pozostawiony samemu sobie i nie wsparty Objawieniem jest całkowicie niezdolny pojąć rzeczy nadprzyrodzone.

Z upadku Św. Tomasza możemy się dowiedzieć, do jakiego uporu, zatwardziałości, a nawet grzechu prze­ciwko Duchowi Świętemu może dojść ten, kto zbytnio wierzy własnym zdolnościom, wywyższa się z powodu wiedzy nad innych i pragnie być chwalony i uważany za mądrego. Choćby cały świat mówił takiemu i prze­konywali go najbardziej światli ludzie i prawdę przed­stawioną potwierdzali cudami, nie uwierzy, jeśli to sprzeciwia się jego osobistym przekonaniom i upodoba­niom. Pycha umysłu jest największą przeszkodą do przyjęcia Prawdy. Tym się tłumaczy grzech faryzeuszów i saduceuszów, iż nawet takie cuda jak wskrzeszenie Łazarza nie przekonały ich o Boskości Jezusa Chrystusa.

Rozważmy nieskończoną Dobroć Pana Jezusa, Dobrego Pasterza, Który nie chciał dopuścić, aby zginęła ta zbłą­kana owieczka, ale szukał jej najmiłościwiej i dopro­wadził do owczarni. Upadek ten posłużył nam jak rów­nież Św. Tomaszowi ku największemu pożytkowi. „Gdy Tomasz, mówi Św. Grzegorz, dotykał Ran uwielbionego Ciała Mistrza swojego, leczył zarazem rany niedowiar­stwa w nas. Niedowiarstwo Tomasza daleko więcej nam pomogło, niż wiara reszty Apostołów, gdyż przez dotknię­cie Ran przyprowadzony został do Wiary, a tak nasze serce przez usunięcie wszelkiej wątpliwości zostało we wierze umocnione”. Sam Św. Tomasz wyciągnął stąd te korzyści, że po swym upadku był pokorniejszy, zespolił się ściślej z Piotrem, Głową Kościoła i Uczniami, którym Pan Jezus kilka razy jeszcze ukazał się po Swym Zmartwych­wstaniu. Przede wszystkim powrócił do prostej, dzie­cięcej wiary. Apostoł Tomasz daje nam przykład, jak mamy wykorzystywać swoje upadki. Powstańmy z nich natychmiast, przyjmując upokorzenie i podejmujmy z tym większą gorliwością praktykę cnoty, której zrazu sprzeniewierzyliśmy się. Nauczeni doświadczeniem ucznia Pana Jezusowego, ćwiczmy się w cnocie wiary, powtarzając często jej akty w modlitwie, na medytacji, a zwłaszcza przy Komunii Świętej. Umacniajmy ją przez akty strze­liste w ciągu dnia.

Modlitwa:

O Jezu, mój Panie i mój Boże! Chociaż oczy mego ciała nie oglądają Ciebie, ani na modlitwie, ani w Komunii Świętej, jednak wierzę niezłomnie w Twoje Bóstwo, wierzę całym sercem w Twoją rzeczywistą Obecność z Ciałem i Krwią w Najświętszym Sakramencie. Gotów jestem wiarę moją przypieczętować ofiarą nawet życia swego. Wraz z Uczniem Twym Tomaszem powtarzam: „Pan mój i Bóg mój”. Ty jesteś, Któryś mnie stwo­rzył, odkupił i chcesz mnie uczynić szczęśliwym  i całuję z najgłębszą czcią Twoje Święte Rany. One są dla mnie bezpiecznym miejscem schronienia.  Panie, umocnij mnie, abym Ci odtąd służył z wdzięcznością! Amen.

Żywot świętego Tomasza, Apostoła

© salveregina.pl 2022