24 Stycznia.
ŚW. TYMOTEUSZ, BISKUP I MĘCZENNIK.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Tymoteusz rodem był z Listryi, w Małej Azji. Jakkolwiek ojciec jego był poganinem, ale matka jego była Chrześcijanką, i w chrześcijańskiej wychowała go Wierze. Gdy Św. Paweł Apostoł z Barnabą przyszedł do Listry, poznał gorliwość, skromność i stateczność Tymoteusza, wziął go sobie jako towarzysza w dalszej podróży misyjnej, i jako pomocnika w głoszeniu Ewangelii. — Tymoteusz dzielnie dopomagał Św. Pawłowi Apostołowi w jego Apostolskich pracach, stąd chwali go często w listach swoich, nazywając go synem wiernym i najmilszym. Gdzie potrzeba było wzmacniać w Wierze gminy Chrześcijańskie, tam Apostoł wysyłał Tymoteusza, aby nowo nawróconym przypominał Naukę Chrystusa Pana, i utwierdzał w Niej chwiejnych i lękliwych. — W nagrodę za trudy i prace wyświęcił go Św. Paweł na kapłana, a później na biskupa, i powierzył mu w Efezie rządy kościoła. Pisał też do niego dwa listy, w których otwarcie przyznaje się do wielkiej miłości, jaką miał do Tymoteusza. Żal mu, że go nie miał przy sobie, gdyż był mu w pracy pomocą i pociechą, ale dla potrzeby Kościoła zostawił go w Efezie. Pouczał wreszcie w tych listach jakim powinien być biskup i kapłan dla ludu. Bądź czujnym we wszystkim i pracuj, czyń kaznodziejskie dzieło i wypełniaj swoją powinność. — Po umęczeniu Św. Pawła Apostoła, jeszcze przez lat 30 sprawował urząd biskupi Tymoteusz w Efezie umacniając Chrześcijan, a nawracając pogan ku prawdziwej Religii. — Widząc poganie, że upada ich sprawa i cześć dla bogini diany, której wspaniałą postawili świątynię, — starali się ożywić swe bałwochwalstwo, wprowadzając ofiary całopalenia z ludzi, publiczny nierząd i inne sprośności. Nie mógł na to spokojnie patrzyć Św. Tymoteusz, więc gdy ciągły tłumy na przypatrywanie się sprośnym igrzyskom, z krzyżem w dłoni zagrodził im drogę, nawoływał do upamiętania, i wskazywał całą ohydę i obrzydliwość podobnych obrzędów religijnych. Nie posłuchali czcigodnego biskupa bałwochwalcy, lecz oburzeni, że śmiał krytykować ich obrzędy, rzucili się nań, i ubili go na śmierć kijami i kamieniami, dnia 24 stycznia 97 r. — Ciało jego ze czcią pochowali Chrześcijanie, a później cesarz Konstancjusz przewiózł je do Konstantynopola.
Punkty do rozmyślania.
Św. Tymoteusz chociaż nie miał święceń duchownych, już pomagał Św. Pawłowi Apostołowi w głoszeniu Ewangelii.
Podobnie i w naszych czasach, gdy mało jest kapłanów, a wioski oddalone są od kościoła parafialnego, powinni ludzie świeccy wspomagać duchowieństwo, za przyzwoleniem ks. proboszcza, uczyć dziatwę i dorosłych katechizmu, i wpajać w nich miłość Religii i swego obrządku.
Cierpliwie, łagodnie, spokojnie, ale wytrwale, rodzice, nauczyciele i przełożeni powinni wpajać dziatwie i służbie zasady religijne i obowiązki chrześcijańskie.
Modlitwa.
Wszechmogący Boże, racz wejrzeć na naszą słabość i niedoskonałość, i wspomóż nas Łaską Swoją, abyśmy mogli siebie zbawić, i drugim według możności do zbawienia swej duszy dopomóc. Amen.
© salveregina.pl 2024