15 Września.
Świątobliwy Michał Tarło, biskup.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Synem był Jana wojewody sandomierskiego i Anny księżnej Czartoryskiej. Świetna przed młodzieńcem otwierała się przyszłość, lecz wzgardził zaszczytami świata, i po ukończeniu nauk stanowczo oświadczył rodzicom, te chce zostać kapłanem. — Wysłał go ojciec do Rzymu, aby tam uczył się teologii. Słuchał pilnie najzdolniejszych profesorów, a z drugiej strony ćwiczył się w cnotach dążąc gorliwie do doskonałości. Chcąc z większym skupieniem pracować nad zbawieniem swej duszy, wstąpił do Zakonu Księży Misjonarzy 1676 r. Tutaj jaśniał wśród braci pokorą, czystością i gorącym nabożeństwem do Najświętszej Panny Maryi. Wysłany do ojczyzny, pracował z zapałem w Warszawie, urządzając w stolicy i po wioskach misje, które nawracały zbłąkanych do Pana Boga. — Mianowany wizytatorem w Polsce, czyli zastępcą generała, znakomitym był wodzem swojej zakonnej braci przez lat 20. Pilnie przestrzegał zachowania reguł zakonnych, pociągając drugich do gorliwości swoim przykładem. Spisał wiele nauk praktycznych, których trzymając się zakonnicy łatwiej kroczyli na drodze doskonałości. Wielkiej też sławy zażywał zakon za jego rządów. — Król August II i Nuncjusz nalegali nań, aby godność biskupią przyjął. Z pokory podziękował za ten zaszczyt, gdyż dla uniknięcia dostojeństw schronił się do klasztoru, gdzie łatwiej mu było zbawić duszę swoją. Z rozkazu jednak papieża uwolniony od ślubów zakonnych przyjął biskupstwo w Poznaniu 1710 r. Jak dzielnym był przełożonym zakonów, tak znakomitym był pasterzem diecezji. Wizytował często parafie i kazania sam miewał do ludu. Budował nowe kościoły i szpitale, dając na nie zasiłki ze swej szkatuły. Gdy w r. 1714 głód nawiedził Polskę, otworzył dla ubogich swoje spichrze, i rozdawał im wszystkie dochody swoje. W kazaniach ciągle zachęcał możnych do ratowania ubogiej braci, gdyż za głodem szły choroby, które dziesiątkowały ludność Odważne wystąpienie biskupa i jego przykład skruszyły serca wielmożów, więc ograniczyli swe zbytki i spieszyli głodnym z pomocą. Gorliwość jego w zażegnaniu głodu znaną była nawet za granicami królestwa. Przysyłano mu z obcych krajów ofiary, aby rozdawał między zgłodniałych. — Wracając z misji zaziębił się w drodze, i zmarł w opinii świątobliwości 1716 r. Pochowano go w kościele Św. Krzyża w Warszawie.
Wyjątki z nauk biskupa Tarły.
Wołam do was, senatorowie, urzędnicy i szlachto, nawróćcie się na drogę sprawiedliwości, wyrzućcie zawiść i złość ze serca, kochajcie lud i dobrze czyńcie ubogim. — Są między wami tacy, którzy zapomnieli na Prawa Boże, i chcąc okazać swoją moc, stają się okrutnikami, uciskając miasta i lud kontrybucjami wymysłami. — Upamiętajcie się, skoro czas…, aby nie było wnet za późno. Miejcie rozum, serce i kierujcie się sprawiedliwością.
Modlitwa.
Gorliwy pasterzu Owczarni Chrystusowej, pomny na cześć i miłość, jaką żywimy dla ciebie, wstaw się za nami u Boga, i wyproś to wszystko, co nam potrzebne do pomyślności doczesnej, i do zabezpieczenia zbawienia wiecznego. Amen.
© salveregina.pl 2023